Czym są Exchange Traded Funds?
Exchange Traded Funds (ETF) - 7 things you have to know | Deborah Fuhr [napisy PL]
Autorzy: Robert Riedl, CPA, CFP, AWMA
Dowiedz się więcej o Robercie na naszej stronie Zapytaj doradcę
Jak sugeruje ich nazwa, fundusze ETF to fundusze inwestycyjne, które są otwarte na giełdzie. Pomimo, że są one coraz bardziej popularne od niedawna, fundusze ETF istnieją już od późnych lat 1970. Fundusze te mają strukturę zbliżoną do funduszy inwestycyjnych, ponieważ każda akcja, którą nabywa inwestor, stanowi częściową własność podstawowej grupy papierów wartościowych. Inwestorzy zarówno w fundusze powiernicze, jak i fundusze ETF mogą osiągnąć dywersyfikację poprzez jeden zakup. Fundusze ETF można jednak kupować i sprzedawać na giełdzie w ciągu dnia, natomiast fundusze inwestycyjne mogą być kupowane lub umarzane od towarzystwa funduszy inwestycyjnych dopiero po zakończeniu transakcji. Dzięki temu fundusze ETF łączą potencjał dywersyfikacji szerokiego portfela z prostotą obrotu pojedynczym papierem wartościowym na giełdzie.
Pierwsza ETF została zaprojektowana do śledzenia wydajności S & P 500. Większość obecnych na rynku ETF pozostaje wiernych pasywnym indeksom śledzącym dziedzictwo, starając się "być" rynkiem, zamiast go uderzać.
Jednakże, starając się osiągnąć lepsze wyniki niż rynek, niektórzy menedżerowie tworzą określone parametry, ekrany lub wagi podczas wyboru papierów wartościowych dla swoich ETF. Na przykład:
- Zarządzający funduszem może zacząć od indeksu S & P 500, ale wybiera tylko te akcje, które mają najwyższy poziom dywidendy.
- Inny menedżer może utworzyć koszyk papierów wartościowych, aby zainwestować w aktywa, które nie są zazwyczaj objęte indeksem, takie jak waluty.
Menedżerowie ci w rzeczywistości łączą elementy aktywnego i pasywnego inwestowania poprzez aktywne tworzenie portfeli, które są następnie bardziej pasywnie zarządzane na co dzień.
Fundusze ETF różnią się znacznie od funduszy inwestycyjnych w sposobie ich kupowania i sprzedaży. Fundusze ETF zachowują się jak akcje, a inwestorzy mogą kupować lub sprzedawać akcje w dowolnym momencie w ciągu dnia. Podobnie jak akcje, fundusze ETF oferują również elastyczne opcje transakcyjne, takie jak zlecenia stop i limit (zlecenie stop określa konkretną cenę, przy której akcje ETF mają zostać zakupione lub sprzedane, a zlecenie limit określa maksymalną lub minimalną cenę, po której jesteś skłonny odpowiednio kupować lub sprzedawać akcje ETF) oraz potencjał taktycznych strategii zabezpieczających, takich jak sprzedaż krótkoterminowa (pożyczanie udziałów ETF do sprzedaży teraz w nadziei, że można je później kupić taniej później) lub na marżę (zaciągnięcie pożyczki na zakup Akcje ETF lub wykorzystanie akcji ETF jako zabezpieczenia w celu wykorzystania posiadanego portfela powyżej początkowej inwestycji).
Kolejną potencjalną zaletą ETF-ów jest to, że w przeciwieństwie do wielu funduszy inwestycyjnych, zazwyczaj nie mają żadnych opłat za sprzedaż. Dodatkowo, podobnie jak większość funduszy indeksowych, generalnie oferują niskie opłaty za zarządzanie. Istnieją jednak koszty handlowe związane z ETF, ponieważ istnieją w przypadku zapasów. W wielu przypadkach niskie opłaty i wydatki mogą przewyższać koszty transakcji, ale zależy to od tego, jak często iw jakiej ilości inwestor inwestuje.
ETFS OFERUJE LICZBĘ POTENCJALNYCH ŚWIADCZEŃ, KTÓRE MOGĄ W NICH SKUTECZNIE SKUTECZNIE POMAGAJĄ INWESTOROM REALIZOWAĆ SZCZEGÓLNE CELE DŁUGOTERMINOWE:
- Dywersyfikacja
- Niskie opłaty i brak obciążenia sprzedażowego
- Płynność w ciągu dnia
- Efektywność podatkowa
- Przejrzystość - i wiele więcej
ETF są dostępne w każdym stylu i kategorii aktywów w tęczy inwestycyjnej. Mogą pomóc inwestorom generować dochody, osiągnąć długoterminowy wzrost, uzyskać pełniejszą dywersyfikację - i wiele więcej. Fundusze ETF oferują szereg korzyści, które mogą uczynić je niezwykle skutecznymi w pomaganiu inwestorom w osiągnięciu konkretnych długoterminowych celów. Dodatkowo, podobnie jak w przypadku funduszy inwestycyjnych, ETF są dostępne w każdym stylu i kategorii aktywów w tęczy inwestycyjnej. Mogą one być wykorzystywane jako uzupełnienie funduszy inwestycyjnych w istniejącej alokacji aktywów, w celu zastąpienia funduszy wspólnego inwestowania - lub dla całego portfela.
CORE I SATELLITE INWESTYCJA PODEJŚCIA Inwestycje typu Core / Satellite to metoda budowy portfela, zaprojektowana w celu minimalizacji kosztów, zobowiązań podatkowych i zmienności, a jednocześnie zapewniająca możliwość osiągnięcia przewagi nad szerokim rynkiem kapitałowym jako całości. Istotą portfela są pasywne inwestycje śledzące główne indeksy rynkowe, takie jak indeks Standard and Poor's 500 (S & P 500) i / lub indeks obligacji Aggregate Agregatów Barclays. Dodatkowe pozycje, zwane satelitami, są dodawane do portfela w formie aktywnie zarządzanych inwestycji. Konwencjonalny pogląd na temat metodologii rdzeń-satelita sugeruje, że rozsądne jest wykorzystywanie funduszy indeksowych na rynkach, które są uważane za efektywne, oraz wykorzystywanie aktywnych menedżerów w obszarach uznawanych za nieefektywne, w przypadku których zakłada się, że menedżerowie odnoszą większe sukcesy. ALPHA VS. BETA Kiedy inwestor oddziela pojedynczy portfel na dwa portfele, portfel alfa i portfel beta, będzie on miał większą kontrolę nad całą kombinacją ryzyk, na które jest narażony. Indywidualnie wybierając ekspozycję na alfa i beta, możesz zwiększyć zyski, konsekwentnie utrzymując pożądany poziom ryzyka w swoim zbiorczym portfelu. Zrozumienie poniższych terminów pomoże zrozumieć różnicę między źródłami ryzyka alfa i beta: Beta - Zwrot wygenerowany z portfela, który można przypisać do ogólnych zwrotów rynkowych. Ekspozycja na beta jest równoznaczna z narażeniem na ryzyko systematyczne (patrz poniżej). Alfa jest częścią zwrotu portfela, którego nie można przypisać zwrotom rynkowym, a zatem jest niezależna od zwrotów rynkowych. Alfa - Zwrot wygenerowany w oparciu o ryzyko idiosynkratyczne (patrz poniżej). Systematyczne ryzyko - Ryzyko związane z inwestowaniem w jakiekolwiek zabezpieczenia na rynku. Poziom systematycznego ryzyka, jakim dysponuje poszczególne papiery wartościowe, zależy od tego, jak bardzo jest on skorelowany z całym rynkiem. Jest to ilościowo reprezentowane przez ekspozycję beta. Ryzyko idiosynkratyczne - Ryzyko wynikające z inwestowania w pojedyncze zabezpieczenie (lub klasę inwestycyjną). Poziom ryzyka idiosynkratycznego, jaki posiada indywidualne bezpieczeństwo, zależy w dużej mierze od jego unikalnych cech. Jest to ilościowo reprezentowane przez ekspozycję alfa. (Uwaga: pojedyncza pozycja alfa ma własne ryzyko idiosynkratyczne. Gdy portfel zawiera więcej niż jedną pozycję alfa, portfel będzie odzwierciedlał łącznie idiosynkratyczne ryzyko każdej pozycji alfa.) Alpha i beta narażają portfele odpowiednio na ryzyko idiosynkratyczne i ryzyko systematyczne; jednak niekoniecznie jest to coś negatywnego. Stopień ryzyka, na które narażony jest inwestor, jest skorelowany ze stopniem potencjalnego zwrotu, którego można się spodziewać. AKTYWNA VS. BIERNY Aktywne inwestowanie oznacza próbę pokonania rynku w określonym okresie czasu przy użyciu jednej lub obu poniższych strategii: Wybór bezpieczeństwa. Jest to fantazyjny termin na kupowanie odpowiednich akcji (lub obligacji, funduszy lub innych aktywów) i unikanie niewłaściwych. Oznacza to, że przewidujesz, że kupisz Apple w dniach poprzedzających iPoda i nie kupisz Netflix następnego dnia po pierwszej ofercie publicznej. Czas na rynku. Rynki gyrate. Jeśli potrafisz prawidłowo przewidzieć zawirowania z wyprzedzeniem, możesz zarobić dużo pieniędzy lub uniknąć ich utraty. Inwestowanie pasywne oznacza nie robienie żadnej z tych rzeczy. Oznacza to dywersyfikację w jak największym stopniu poprzez kupowanie funduszy o szerokim indeksie rynkowym. Oznacza to posiadanie następnego Apple, ale także następnego Groupon. I to oznacza nie próbowanie czasu na rynku. Oznacza to pozostawanie w sytuacji, gdy akcje biorą udział w nurkowaniu przez pięć dni, miesięcy lub lat z rzędu. Inwestowanie w mocne strony oznacza także podejmowanie decyzji dotyczących portfela w oparciu o sytuację osobistą, a nie na nagłówkach gazet czy w badaniach. Zyskujące zarządzanie lub indeksowanie zyskuje na popularności akceptacja jako inwestycyjne podejście inwestorów. Akceptacja ta nastąpiła w niewielkim stopniu, ponieważ wielu naukowców i wydawnictw finansowych szybko wskazało, że menedżerowie inwestycyjni nie konsekwentnie pokonują rynek, tj. Regularnie osiągają lepsze wyniki niż odpowiedni indeks, taki jak indeksy S & P 500 lub Russell 2000 lub indeksy. w oparciu o pasywną strategię. Aktywne i pasywne inwestycje nie muszą się wykluczać. Podobnie jak alokacje na rozwinięte i nowe rynki wzrostu, czy też akcje i obligacje, mogą być komplementarne, uważamy, że aktywne i pasywne inwestycje mogą służyć różnym potrzebom w tym samym portfelu. W ostatnim dziesięcioleciu obserwowaliśmy okresy skrajnych wyników makroekonomicznych, wzrost liczby opcji inwestycji indeksowych oraz liczne artykuły sprzyjające pasywnemu zarządzaniu. Coraz częściej pojawiają się argumenty inwestorów - dlaczego nie pasować? Chociaż uważamy, że inwestowanie pasywne ma swoje zalety, istnieje kilka zmiennych, takich jak horyzont czasowy i zniekształcenie indeksów, które inwestorzy powinni rozważyć przed podjęciem decyzji. Naszym zdaniem inwestorzy, którzy chcą dokonać strategicznej alokacji na akcje, powinni uzyskać bardziej zniuansowane zrozumienie zarówno aktywnego, jak i pasywnego podejścia do określania ich optymalnej strategii inwestycyjnej. ALOKACJA AKTYWÓW STRATEGICZNYCH VS. PRZYDZIAŁ AKTYWÓW TAKTYCZNYCH Strategiczna alokacja aktywów apeluje o ustalenie przydziałów docelowych, a następnie okresowe równoważenie portfela z powrotem do tych celów, ponieważ zwroty z inwestycji przekreślają pierwotne procenty alokacji. Koncepcja jest zbliżona do strategii "kupuj i trzymaj", a nie do aktywnego podejścia do handlu. Oczywiście, strategiczne cele alokacji aktywów mogą się zmieniać wraz z upływem czasu, gdy cele i potrzeby klienta ulegną zmianie, a horyzont czasowy dużych wydarzeń, takich jak emerytura i finansowanie uczelni, będzie krótszy. Taktyczne przydzielanie aktywów dopuszcza zakres wartości procentowych w każdej kategorii aktywów (takich jak zapasy = 40-50%). Są to minimalne i maksymalne dopuszczalne wartości procentowe, które pozwalają inwestorowi wykorzystać warunki rynkowe w ramach tych parametrów. W związku z tym możliwa jest niewielka forma wyczucia rynku, ponieważ inwestor może przejść na wyższy poziom, gdy oczekuje się, że akcje będą lepsze, i do niższego poziomu, gdy perspektywy gospodarcze będą ponure.
