Gdzie dyrektor generalny zarabia najwięcej?

Wszyscy wiedzą, że pójście do właściwej szkoły i ciężka praca przyniosą ci lepszą płatną pracę, ale czy myślałeś kiedyś, że wybór odpowiedniego miejsca do życia może być równie ważnym czynnikiem?

Według danych Biura Statystyki Pracy średnia pensja dyrektora generalnego w USA wynosi 176,550 USD. To stawia ich za lekarzami (239.950 USD) i dentystami (204.670 USD). Jednak obejmuje to wszystkie 267 770 szefów kadr kierowniczych w kraju i nie obejmuje elementów rekompensaty CEO oprócz wynagrodzenia, takich jak premie, akcje i emerytury. Patrząc na pełną rekompensatę przyznawaną najlepszym właścicielom największych firm w USA, byliśmy w stanie skoncentrować się wyłącznie na tych menedżerach na najwyższym poziomie w swojej dziedzinie i zobaczyliśmy zupełnie inny obraz.

Investmentmatome spojrzał na najlepiej zarabiających menedżerów w każdej firmie S & P500 i odkrył, że nawet wśród liderów branży lokalizacja pracy jest głównym czynnikiem determinującym wynagrodzenie.

Poniżej przedstawiono lokalizacje wszystkich amerykańskich spółek S & P500 z siedzibą:

W jaki sposób państwa zestawiają się w porównaniu?

Pod względem lokalizacji, spółki S & P500 były w większości rozproszone wzdłuż wybrzeży, z klastrami wokół Wielkich Jezior i południowo-wschodniego. Stany te pokonują wszystkie inne pod względem liczby:

• 65 spółek z indeksu S & P500 ma swoją siedzibę w Kalifornii, co daje jej pierwsze miejsce w kraju pod względem liczby. Spośród tych znajdujących się w złotym stanie, 46 znajduje się w Zatoce San Francisco, w której znajdują się takie giganty technologiczne jak Oracle, Google i Apple.
• Drugie i trzecie miejsce zajmuje Nowy Jork z 55 firmami, a Texas z 51. Samo miasto Houston ma 24 firmy z siedzibą w nim.
• Gdyby wziąć pod uwagę cały nowojorski obszar metropolitalny, liczba ta byłaby większa niż w każdym innym regionie, z 79 firmami.

Jako centrum finansów i technologii możesz spodziewać się, że dyrektorzy w tych stanach będą najwyraźniej najbardziej opłacani, ale gdy spojrzeliśmy na podział odszkodowań, znaleźliśmy nieco inną historię:

• Indiana ma najwyższą średnią rekompensatę dla najlepszych menedżerów z 33,2 miliona dolarów.
• California podąża za 21,2 miliona dolarów, a następnie w Nowym Jorku 16,6 miliona dolarów.
• Missouri było państwem o najniższym wynagrodzeniu, z przeciętnymi jedynie 7,4 miliona dolarów odszkodowań dla najlepiej zarabiających menedżerów.
• Nic dziwnego, że Nowy Jork ma największą populację firm S & P500, a 43 z siedzibą w mieście. Jednak najwyżsi dyrektorzy miasta zarobili tylko średnią roczną rekompensatę w wysokości 8,1 miliona dolarów.
• Seattle zajęło pierwsze miejsce ze średnią rekompensatą w wysokości 40,4 miliona dolarów. Wśród najniższych było Cincinnati w Ohio, z zaledwie 5,7 mln USD.

Poniżej znajduje się mapa USA, która jest zacieniona zgodnie ze średnią płacy najwyższych kierowników, przy czym najciemniejsza zieleń reprezentuje te stany o najwyższej średniej rekompensacie:

Jak porównują firmy spoza USA?

Większość firm w indeksie S & P500 znajduje się w USA, ale obecnie jest ich dziesięć w innych krajach. Spośród nich połowa z siedzibą w Irlandii, jedna znajduje się na Bermudach, a reszta ma siedzibę w Szwajcarii. Wśród najlepiej zarabiających menedżerów tych firm średnia rekompensata wyniosła 15,5 miliona USD, co przekracza średnią w USA 13,3 miliona USD.

Czy w takiej połączonej globalnej społeczności lokalizacja jest nadal ważna?

Firmy mają dziś więcej zasobów niż kiedykolwiek wcześniej. Materiały mogą być wysyłane z dowolnego miejsca na świecie, pracownicy mogą być rekrutowani z dowolnego kraju, a interakcja biznesowa może odbywać się na przestrzeni tysięcy kilometrów. Wydaje się, że związek, jaki widzimy między rekompensatą wykonawczą a lokalizacją, może mieć wiele przyczyn; na przykład regionalne zróżnicowanie kosztów utrzymania lub większa rywalizacja o najlepszych talentów w niektórych miastach.

Metodologia

Wszystkie dane zebrano za pomocą zgłoszeń SEC z 2011 r. Spółek S & P500. Od czasu zebrania danych, Sara Lee Corporation w Illinois, Progress Energy w Karolinie Północnej, Sears Holding Corporation w Illinois i Goodrich Corporation w Ohio zostały usunięte z indeksu S & P500 (ale ich wartości wynagrodzeń przyczyniły się do średnich stanów). Wszystkie analizowane regiony indywidualnie zawierały co najmniej 1% z 500 przedsiębiorstw ogółem (np. Utah byłby państwem o najniższej pensji wykonawczej, z tym że mniej niż pięć firm z indeksu S & P500 znajdowało się w państwie, więc nie uznano go za być odpowiednio reprezentowanym).