5 Najbardziej spektakularnych kryzysów w korporacjach |

Od gangsterów po oszustwa do absurdalnych poziomów dźwigni, te korporacyjne załamania nie były twoją przeszłością - bankructwa. Dowiedz się, co poszło nie tak i jak uchronić się przed staniem się ofiarą kolejnego wielkiego upadku.

1) Narodowy Bank Franklin Square - Mafia znajduje skuteczniejszy sposób prania pieniędzy.

Tło: Narodowy Bank Franklin Square w Long Island w stanie Nowy Jork był dwudziestym największym bankiem w Stanach Zjednoczonych, kiedy upadł w 1974 roku. Była to największa bankowa porażka w historii Stanów Zjednoczonych.

Okoliczności związane z porażką są sprawą mobster filmy są zrobione z. W 1972 r. Michele "The Shark" Sindona kupił pakiet kontrolny na Franklin Square. Sindona zbudował swoją fortunę o wartości 450 milionów dolarów, służąc jako bankier i doradca finansowy wielu legalnych i nielegalnych włoskich firm, w tym Watykanowi i sycylijskiemu kartelowi narkotykowemu.

Po rzekomym użyciu swoich politycznych powiązań, aby wypchnąć swoich rywali, Sindona zaczął za pomocą Franklin Square jako operacji prania pieniędzy i kanał spekulacji walutowych. Po krachu giełdowym w 1974 r. Doprowadził do straty w wysokości 30 milionów dolarów, bank został ogłoszony niewypłacalności.

W 1980 r. Sindona został skazany za 65 lat spisku, oszustwa i krzywoprzysięstwa w Stanach Zjednoczonych, a później ekstradycji do Włoch w celu stawienia czoła oskarżeniom o morderstwo. W 1986 r. Popełnił samobójstwo (lub został zamordowany, w zależności od tego, z kim rozmawiasz), pijąc kawę z cyjankową sznurkiem podczas odbywania kary dożywocia we Włoszech.

Co poszło nie tak: To oczywiście skrajny przypadek, ale kiedy wielki nowy akcjonariusz wkroczy i przejmie kontrolę, upewnij się, że jego interesy zgadzają się z twoimi.

Jak się chronić: Poznaj zarządzanie każdą firmą, którą posiadasz.

2) Enron - Najmądrzejszy faceci w pokoju zostają ostatecznie odrzuceni.

Kontekst: Enron, amerykańska firma energetyczna z siedzibą w Houston w Teksasie, utworzyła splątaną sieć finansową do roku 2001, kiedy to w końcu odkryto, że firma ukrywa miliardy dolarów dług z nieudanych transakcji i projektów. Obecnie jest drugim co do wielkości bankructwem w USA i jedynym bankructwem korporacyjnym, które zainspirowało wielokrotnie nagradzaną produkcję w Broadwayu.

Wiele czynników doprowadziło do upadku Enronu, ale ostatecznie było to spowodowane wykorzystaniem sprytne, ale oszukańcze praktyki rachunkowe. Pod kierunkiem prezesa i dyrektora ds. Operacyjnych Jeffery Skilling, Enron zaczął obliczać "przewidywane" przyszłe zyski jako aktywa obrotowe, pozwalając firmie na rejestrowanie "zysków", które faktycznie okazały się stratami. Sprawozdania finansowe spółki były tak zawiłe, że niewiele osób było na tyle sumiennych, aby naprawdę je zbadać.

Wszystko to zostało zrobione, aby zapewnić wzrost cen akcji. Enron przetrwał tak długo, jak robił to z powodu chęci inwestora, by zapewnić kapitał, a Skilling wiedział, że spadek cen akcji popchnie zadłużoną firmę.

Po pojawieniu się historii księgowania przez Enron, nerwowi inwestorzy zaczęli przeskoczyć statek. Udziałowcy stracili blisko 11 miliardów dolarów, ponieważ cena akcji Enron spadła poniżej 1 $. Ostatecznie 16 osób przyznało się do winy za zbrodnie popełnione w firmie, a pięć kolejnych zostało uznanych za winnych na rozprawie.

Upadek Enronu można również zgodnie z prawem nazwać największą porażką w historii audytu. Zabójstwo Enrona trwało znacznie dłużej niż powinno, po części dzięki Arthur Andersen, firmie rachunkowej, która przeprowadzała audyty firmy. Chociaż kontrola powinna ujawnić kreatywne sztuczki rachunkowe Enron, Arthur Andersen był szczęśliwy, aby je ukryć; Rachunek audytu i konsultacji Enrona stanowił ponad 25% opłat za usługi publiczne biura Houston.

Co poszło nie tak: Nie pozwól, aby rosnące ceny akcji powstrzymywały Cię od zadawania pytań na temat nieprzejrzystej polityki firmy.

Jak się chronić: Zadawaj trudne pytania, nawet jeśli respondent próbuje sprawić, że poczujesz się głupio. Bądź ostrożny, jeśli firma nie może odpowiedzieć dobrymi, jasnymi odpowiedziami.

3) Długoterminowe zarządzanie kapitałem - Dwie nagrody Nobla plus jedna rosyjska zapaść waluty równają się jednemu dużemu dofinansowaniu.

Tło: To USA fundusz hedgingowy nie powiódł się spektakularnie w 1998 r., co doprowadziło do ogromnego dofinansowania przez rząd federalny o wartości 3 miliardów USD.

LTCM miał referencje, aby odnieść sukces. Została założona w 1994 r. Przez byłego wiceprezesa i szefa handlu obligacjami w Salomon Brothers, a dwóch członków jej zarządu, Myron Scholes i Robert Merton, zdobyło w 1997 r. Nagrodę Nobla w dziedzinie nauk ekonomicznych.

Przez cały czas jej istnienia Przez kilka lat fundusz osiągał ogromne roczne zyski (ponad 40%), wykorzystując niewielkie wahania cen obligacji skarbowych. W końcu firma odczuła presję, by zwiększyć zyski, dokonując bardziej agresywnych transakcji z wysoko-lewarowanymi pozycjami. Kiedy rosyjski rząd nie wywiązał się z zobowiązań w 1998 r., Panikowani inwestorzy uciekli do amerykańskich obligacji skarbowych, obalając starannie wykonany dom z kart LTCM i powodując utratę 1,85 miliarda dolarów w ciągu jednego miesiąca.

Obawa, że ​​awaria LTCM może wywołać masową reakcję łańcuchową w całym banku System Rezerwy Federalnej potajemnie zorganizował dofinansowanie w wysokości ponad 3 miliardów dolarów. Banki otrzymały 90% funduszu i zostały cicho rozwinięte w ciągu następnych kilku lat.

Co poszło nie tak: Zbyt pewni siebie i nadmiernie lewarowani menedżerowie funduszy hedgingowych znaleźli się w trudnej sytuacji, gdy podstawą ich ryzykownych transakcji rozpadła się w szwach.

Jak się chronić: Przeznacz tylko jedną część swojego portfela na inwestycje inwestycyjne, takie jak fundusze hedgingowe lub spekulacyjne; ktoś, kto tylko zainwestował w LTCM podczas katastrofy, zszedłby ze statkiem.

4) South Sea Company - Jedna z pierwszych w długiej historii baniek.

Tło: Założona w 1711 i Zlikwidowany do 1720 r., firma South Sea została utworzona przez brytyjski rząd, aby ułatwić sprytną konwersję długów na akcje.

Kiedy urzędnicy brytyjskiego rządu zdali sobie sprawę, że nie mogli już sobie pozwolić na dług, jaki zaciągnęli podczas wojny hiszpańskiej, wymyślił genialny plan: stworzyli South Sea Trading Company i przyznali mu monopol na handel w Ameryce Południowej.

Zachęcono posiadaczy obligacji rządowych do zamiany ich na akcje nowej spółki i czerpania z potencjału nowego Świat. Kilka rund tej wymiany nastąpiło po tym, jak rząd uświadomił sobie, że działa jak urok.

Przez cały czas, firma z Południowego Morza zdołała owinąć się aurą legitymacji. Aby promować wrażenie, że firma dobrze prosperuje, jej zarząd wydawał pieniądze na wyposażenie biur w luksusowe towary. Inwestorzy zakochali się w tym, haczyk, linia i ciężarek, i wysłali ceny akcji przez dach.

Wreszcie, w lecie 1720 roku, zespół zarządzający South Sea Company zdał sobie sprawę, że cena akcji spółki w żaden sposób nie odzwierciedla jej rzeczywistej wartości - więc cicho sprzedali swoje udziały, mając nadzieję, że inwestorzy nie zauważą ponurego kształtu, w jakim znajdowała się firma. Kiedy usłyszeli wiadomość, ludzie próbowali gorączkowo sprzedać teraz bezwartościowe akcje, które im pozostały. Rozprzestrzeniła się panika i szybko pękła bańka na Morzu Południowym.

W następstwie krachu firmy rząd brytyjski zakazał wydawania certyfikatów giełdowych, które to prawo nie zostanie uchylone do 1825 roku.

Co poszło nie tak: Inwestorzy zawinięci w spekulacje, nie poświęcili czasu na ustalenie, co tak naprawdę podbija ceny akcji.

Jak się chronić: Pamiętaj o znaczeniu analizy fundamentalnej.

5) Refco - Fałszywe firmy mogą być niezwykle użyteczne w oczyszczaniu bilansu.

Kontekst: Refco, nowojorska firma świadcząca usługi finansowe, upadła, gdy okazało się, że jej CEO ukrył setki milionów dolarów w złych długach.

W 2005 r. Firma Refco była największym brokerem w Chicago Mercantile Exchange. W tym samym roku zdecydowano o wejściu na giełdę, a jej IPO w sierpniu 2005 r. Spotkało się z dużym zainteresowaniem ze strony inwestorów przyciągniętych do mocnych raportów o zyskach i solidnego bilansu. W dniu IPO inwestorzy podwyższyli cenę akcji o 25%, wyceniając spółkę na 3,5 mld USD. Zaledwie dwa miesiące później, Refco ogłosiło publicznie, że CEO Phillip Bennett dokonał skomplikowanego podstępu, aby przenieść 430 milionów zł złych długów z bilansu Refco.

Już w 2000 r. Refco miało złe długi, które musiały być spisane według ich wartości rynkowej. Ale ponieważ miałoby to niekorzystny wpływ na dochody Refco, Bennett zdecydował, że znajdzie kogoś, kto kupiłby dług w pełnej wartości.

"Ktoś", którego znalazł, był tajną jednostką, o której wiedział tylko Bennett, Refco Group Holdings. Plan rozwijał się w ten sposób: prawowita spółka zależna Refco udzieliłaby funduszowi hedgingowemu pieniędzy, a fundusz hedgingowy obróciłby się i pożyczyłby go do Refco Group Holdings. Refco Group Holdings kupiłoby wówczas złe zadłużenie Refco. Refco zasadniczo pożyczało sobie pieniądze, by kupić sobie nieściągalny dług.

Bennett zdołał utrzymać bile w Ai do października 2005 r., Kiedy ktoś zakwestionował tajemniczą pożyczkę o wartości 430 milionów dolarów, którą Refco wykazała w swoim bilansie. W dniu 19 października 2005 r. Handel zapasami został wstrzymany. Przed zatrzymaniem akcje Refco zostały sprzedane za 28 USD. Po wznowieniu handlu nastąpił wzrost o 0,80 USD.

Bennett został oskarżony o oszustwo związane z papierami wartościowymi, a firma złożyła wniosek o ogłoszenie bankructwa, mając nadzieję na ochronę przed wierzycielami. W momencie upadku Refco miał około 75 miliardów dolarów aktywów sfinansowanych z około 75 miliardów dolarów w pasywach.

Co poszło nie tak: Nielegalny dyrektor generalny oszukał inwestorów, pożyczkodawców i własną firmę w myśleniu, że sprawy są lepsze niż były.

Jak się chronić: Trudno przewidzieć, kiedy wysoki rangą dyrektor wykonawczy rzuci cię na pętlę, ale nawet przed tym skandalem, Refco zyskało złą reputację u regulatorów. Zawsze sprawdź dokładnie, czy każda firma, w którą zainwestował, ma czysty arkusz.