Średnia ruchoma definicja i przykład

Co to jest:

średnia ruchoma to popularny wskaźnik techniczny, który inwestorzy wykorzystują do analizy trendów cenowych. Jest to po prostu średnia cena zamknięcia w ciągu ostatniej określonej liczby dni.

Jak to działa (Przykład):

Niektóre z najpopularniejszych średnich kroczących to 50-dniowa średnia krocząca, średnia ruchoma w ciągu 100 dni, 150-dniowa średnia krocząca i 200-dniowa średnia krocząca. Im krótszy czas obejmuje średnia krocząca, tym krótszy jest odstęp czasu między sygnałem a reakcją rynku.

Możesz obliczyć średnią ruchomą przez dowolny czas. Aby to zrobić, wybierz czas analizy (w tym przykładzie użyjemy 30 dni) i średnią cenę zamknięcia w ciągu ostatnich (30) dni [(Dzień 1 + Dzień 2 + Dzień 3 + … + Dzień 29 + Dzień 30) / 30].

Z pozoru wydaje się, że im wyższa średnia krocząca, tym większy jest rynek (a im niższy, tym bardziej niedźwiedzi). W praktyce jednak jest odwrotnie. Niezwykle wysokie odczyty są ostrzeżeniem, że rynek może wkrótce odwrócić się w dół. Wysokie odczyty pokazują, że inwestorzy są zbyt optymistyczni. W takim przypadku nowi nowi kupujący często są nieliczni. Tymczasem bardzo niskie odczyty oznaczają odwrotność; niedźwiedzie są w przewadze, a dno jest blisko. Im krótsza średnia krocząca, tym szybciej zobaczysz zmianę na rynku.

Dlaczego to ma znaczenie:

średnia ruchoma jest postrzegana jako linia podziału między zasobami technicznie zdrowy i taki, który nie jest. Ponadto odsetek zapasów powyżej średniej ruchomej pomaga w określeniu ogólnej kondycji rynku.

Wiele podmiotów handlujących na rynku również używa średnich ruchomych w celu określenia dochodowych punktów wejścia i wyjścia w określone papiery wartościowe.