Definicja i przykład jednostki o ograniczonym partnerstwie |

Co to jest:

Jednostka komandytowa jest własnością w spółce komandytowej.

Jak to działa (Przykład):

Spółka komandytowa jest formacją biznesową, która ogranicza odpowiedzialność niektórych właścicieli. Tytuły własności są określane jako jednostki.

Spółka komandytowa składa się z partnerów. W niektórych partnerstwach wszyscy partnerzy są partnerami generalnymi. Oznacza to, że wszyscy oni są odpowiedzialni za długi i zobowiązania firmy. W innych partnerstwach niektórzy partnerzy są partnerami generalnymi, a inni partnerami z ograniczoną odpowiedzialnością. W takich przypadkach (zwanych spółkami komandytowymi lub LP) jeden lub kilku głównych partnerów zarządza bieżącą działalnością firmy i osobiście odpowiada za długi firmy. Działają one jako podstawowy zespół zarządzający dla firmy i zobowiązane są do informowania na bieżąco ograniczonych partnerów o kondycji i wynikach działalności. Główna spółka komandytowa (MLP) jest spółką komandytową notowaną na giełdzie. MLP generalnie działają w sektorze zasobów naturalnych, usług finansowych i nieruchomości. Najbardziej charakterystyczną cechą własności MLP jest to, że łączy zalety podatkowe partnerstwa z płynnością akcji będących w publicznym obrocie.

Spółki osobowe zasadniczo nie są podmiotami opodatkowanymi; raczej przychód jest przekazywany w sposób pro-matatyczny partnerom, którzy płacą obowiązujące federalne, stanowe i lokalne podatki dochodowe. Parternships dokonują dystrybucji, podobnie jak dywidendy; zazwyczaj odbywa się to co kwartał. Ważne jest, aby pamiętać, że wypłaty gotówki nie są gwarantowane i generalnie każdy posiadacz jest odpowiedzialny za podatki od proporcjonalnego udziału w dochodach, nawet jeśli partnerstwo nie płaci za dystrybucję gotówki.

Generalnie inwestorzy mogą kupić MLP jednostki z brokerów. Pierwotna podstawa opodatkowania jednostki wytwórczej w jednostkach MLP to zazwyczaj kwota, którą płaci za jednostki. Podstawa dla posiadaczy jednostek monetarnych zwykle maleje wraz z każdą dystrybucją i alokacją strat lub odliczeń, a podstawa wzrasta dla każdej alokacji dochodu. Część dystrybucji może kwalifikować się jako zwrot kapitału inwestora, zmniejszając podstawę opodatkowania jednostki.

Dlaczego to ma znaczenie:

Kiedy komandytariusz płaci więcej w dystrybucji, niż zarabia na dochodzie podlegającym opodatkowaniu, podstawa opodatkowania posiadacza zmniejsza się o różnicę między otrzymaną gotówką a dochodem do opodatkowania. Kiedy posiadacz sprzedaje swoje jednostki, wszelkie zyski ze sprzedaży podlegają opodatkowaniu według zwykłej stawki podatku dochodowego u fundatora.

Spółki komandytowe zwykle muszą co roku wysyłać harmonogram IRS do każdego z ich posiadaczy. Harmonogram K-1 zgłasza dochód, zyski, straty, odliczenia i kredyty posiadacza jednostki. Jeśli dochód podlegający opodatkowaniu przez partnera jednostki za dany rok jest ujemny, uznaje się to za pasywną stratę z tytułu kodu podatkowego i nie można go wykorzystać do zrównoważenia dochodów z innych źródeł. Pasywna strata może być wykorzystana jedynie do zrównoważenia przyszłych dochodów z tego samego MLP.

Chociaż posiadacze są generalnie ograniczeni w swojej odpowiedzialności, podobnie jak akcjonariusze korporacji, wierzyciele mają zwykle prawo do ubiegania się o zwrot wypłat dokonanych na rzecz posiadaczy jednostek, jeżeli odpowiedzialność pytanie powstało przed wypłaceniem wypłaty. Ta odpowiedzialność pozostaje przywiązana do posiadacza, nawet jeśli sprzedaje jednostki.