Wyjaśnienie ratingów obligacji państwowych: jak bardzo obniżki ratingów wpływają na rynki akcji?

Autor: Jonathan Hwa, guest Contributor.

Jak bardzo obniżenie ratingu kredytowego rzeczywiście ma wpływ na rynki w perspektywie krótko- i średnioterminowej?

Obecnie Moody's i Fitch nadal przyznają najwyższą ocenę AAA w USA, ale S & P obniżyła rating USA do AA + po klęsce w suficie z 2011 roku. Tymczasem Europa przeżywa obecnie spadek wiarygodności kredytowej z obniżeniem ratingów kredytowych w całej "strefie euro" - i na świecie - w ubiegłym roku.

Biorąc pod uwagę pogorszenie się sytuacji fiskalnych na całym świecie i wynikające z tego skutki dla ratingów kredytowych państw, warto zastanowić się, jaki wpływ będzie to miało na giełdy. Przedstawione poniżej obliczenia dają dowody ilościowe, że poza początkowymi reakcjami na kolana rynki są poruszane przez czynniki przyczyniające się do zmian w ratingach, a nie przez same niższe ratingi.

Jakie są oceny zdolności kredytowej?

Rating kredytowy jest przyznawany przez niektóre obiektywne agencje zewnętrzne, z których główne trzy to Moody's, Fitch i Standard & Poor's. Celem ratingu kredytowego jest ocena zdolności dłużnika do spłaty zadłużenia i prawdopodobieństwa niewykonania zobowiązania; zarówno krajom, jak i firmom można przypisać te oceny. S & P reprezentuje to za pomocą skali pochodzącej z AAA jako najbardziej wiarygodnej wartości kredytowej dla D jako domyślnej. Ogólnie rzecz biorąc, agencje te określają oceny, analizując historię kredytową dłużnika i przyszłe perspektywy gospodarcze. Na przykład szybko rosnący kraj z optymistycznymi oczekiwaniami, takimi jak Chiny, otrzymuje wyższą ocenę AA-, podczas gdy kraj w recesji z gorszą historią kredytową, taką jak Portugalia, ma stosunkowo niską ocenę BB.

Można zauważyć, że ratingi kredytowe S & P są stosunkowo bimodalne, z dużą liczbą krajów o ratingu AAA i wielu innych w klasie B od BB bezinwestycyjnych.

Dlaczego ratingi kredytowe są ważne?

Ratingi kredytowe są powszechnie stosowane jako wskaźnik wiarygodności kredytowej. Kraje i firmy o wysokim ratingu kredytowym płacą niższe oprocentowanie, a te o niskiej ocenie płacą wysokie odsetki. Na przykład Stany Zjednoczone obecnie płaci około 1,6% na 10-letnich obligacji, podczas gdy Portugalia płaci 7,6%. Te zyski i ratingi są często wykorzystywane jako wskaźnik siły gospodarczej i stabilności politycznej poszczególnych krajów.

Zmiany w ratingu kredytowym danego kraju wydają się być szeroko nagłaśniane, na przykład obniżenie przez S & P USA zeszłego lata z AAA do AA + (reprezentowane czerwoną linią na poniższym wykresie). Jednak rzeczywisty wpływ tego obniżenia jest wątpliwy, ponieważ rentowności obligacji rządowych faktycznie spadły nieznacznie w nieco paradoksalnym locie do "bezpieczeństwa", ponieważ inwestorzy wydawali się jeszcze chętniej pożyczać pieniądze rzekomo nieobciążającemu ryzyka Wujkowi Samowi.

*dane z Finanse yahoo

Ten rozdźwięk między obniżeniem ratingu a reakcją na rynkach finansowych sugeruje, że działania agencji ratingowych nie mają dużego wpływu na akcje i obligacje po początkowej reakcji odruchu. Chociaż istnieją argumenty przemawiające za obniżeniem ratingu kredytowego na rynki i przeciw niemu, niniejszy artykuł analizuje tę kwestię z punktu widzenia statystyki, aby ustalić, czy inwestorzy rzeczywiście myślą o tym, co myślą agencje.

Czy oceny kredytowe mają naprawdę znaczenie?

Badania wykorzystujące historie ratingów kredytowych i indeksy giełdowe krajów rozwiniętych w ciągu ostatnich 15 lat pokazują, że obniżki ratingu kredytowego państw nie mają statystycznie istotnego wpływu na ceny akcji.

Konkretnie, średnia przyrostowa stopa zwrotu z indeksu giełdowego danego kraju za miesiąc po obniżce ratingu w porównaniu z poprzednim miesiącem była -2.9% z 95% przedziałem ufności wynoszącym -13,9% do 8,0%. Oznacza to, że w wybranych krajach przeciętnie wykonywany był odpowiedni indeks giełdowy 2,9% gorsze przez miesiąc po obniżeniu ratingu. Ponieważ jednak przedział ufności łatwo obejmuje zero, historyczne wyniki są tak nieprzewidywalne, że różnica nie jest statystycznie istotna.

Wyniki dla ratingów kredytowych w przeciwieństwie do obniżek ratingów są podobne, z przyrostowymi zwrotami w wysokości 3,1% i przedziałem ufności wynoszącym 95% wynoszącym -5,2% do 11,4%.

Z tych wyników możemy wyciągnąć dwa powiązane wnioski; na giełdzie właściwie nie dbają o podwyższenie ratingów i obniżanie ratingów po początkowej reakcji, albo zmiany w ratingach są oczywiste dla inwestorów przez miesiące, zanim zostaną formalnie ogłoszone. W każdym razie jasne jest, że inwestorzy nie powinni przejmować się potencjalnym obniżeniem ratingu w USA, jak również przyczynami leżącymi u jego podstaw.

Co to oznacza dla rynków finansowych?

Agencje ratingowe pracują z tymi samymi danymi, które są dostępne dla ogółu społeczeństwa. Pomimo rzekomej wagi przypisywanej ich ocenom, dane sugerują, że rynek uznał, że obniżki same w sobie nic nie znaczą. Rynek porusza się na prawdziwych danych, a nie na krótkowzrocznych działaniach zewnętrznych agencji ratingowych.

Standard & Poor's może faktycznie obniżyć rating Stanów Zjednoczonych nawet w 2013 r., W zależności od tego, gdzie trafimy na klif fiskalny i kolejną debatę na temat wysokości długów, ale rynek wie, że same ratingi są nieistotne.Nie oczekuj, że będą one motorem działań giełdowych poza zmianami cen w ciągu dnia. Zamiast tego skup swoją uwagę na podstawowych problemach. Inwestor, który w pełni rozumie i organizuje swoje transakcje wokół klifu fiskalnego, znajduje się w znacznie lepszej pozycji niż inwestor, który robi to wokół wskaźnika wyprzedzającego obniżenia ratingu kredytowego.