Kto wydał pierwszą kartę kredytową?

Mimo że są dziś wszechobecne, czy zastanawiałeś się kiedyś, kiedy ludzie zaczęli używać kart kredytowych? Łatwo jest przyjąć za pewnik, jakie karty kredytowe powinny wyglądać, jak powinny funkcjonować, a nawet jak są reklamowane, ale to, do czego jesteśmy przyzwyczajeni, nie zawsze miało miejsce. Szybko przechadzaj się pasem pamięci, przeglądając historię karty kredytowej.

Maksymalizacja wydajności, minimalizacja błędów

Monety kredytowe były używane w XIX wieku przez domy towarowe, hotele i firmy naftowe. Monety zostały przekazane stałym klientom, aby mogli płacić za towar lub usługi za pomocą kredytu sklepowego. Monety miały zwykle numer konta klienta, więc po dokonaniu zakupu numer można łatwo wydrukować na papierze. To zminimalizowało błędy pisarskie. Ponieważ jednak nazwa klienta zasadniczo nie była zawarta na monetach, metoda ta czyniła je podatnymi na oszustwa.

Na początku XX wieku firmy naftowe i domy towarowe przełączyły się na płyty chargo. Płyty Charga, które zostały opracowane w 1928 roku, były małymi prostokątnymi arkuszami metalu (podobnie jak nieśmiertelniki) utrzymanymi w skórzanych lub tekturowych wkładkach i wytłaczane z nazwą klienta, miastem, stanem, numerem konta, a czasem z tyłu, ich podpis. Podobnie jak monety kredytowe, karty charga ułatwiały życie księgowym, minimalizując błędy pisarskie. Aby udokumentować zakupy, papier był układany na wierzchu kart, a maszyna drukowała informacje z karty atramentem.

W przeciwieństwie do kart kredytowych, których używamy dzisiaj, monety kredytowe i karty charga były zwykle przechowywane w sklepach, które je wydały. Nawet jeśli klienci nosili karty charga, mogli je używać tylko w sklepie, który je wystawił. Dopiero w latach 40. XX wieku karty zaczęły przypominać to, co mamy dzisiaj.

" WIĘCEJ: Historia karty kredytowej

Pierwsi pośrednicy

Nie trwało to zbyt długo, dopóki osoby trzecie nie skorzystały z możliwości pośredniczenia w transakcjach kredytowych. Lokalne firmy zwracałyby się do banków i innych wystawców kredytów, by wystawiali rachunki klientom za dokonane zakupy, co zaoszczędziłoby firmom czasu i pieniędzy na księgowości i zbieraniu rachunków. Klienci byli również zadowoleni z wierzycieli stron trzecich, ponieważ ich karty dały im możliwość dokonywania zakupów w różnych sklepach.

Pierwsza wydana karta bankowa, zwana kartą "Charge-It", została wprowadzona przez mężczyznę o nazwisku John Biggins w 1946 r. Przez Bank Narodowy Flatbush w Brooklynie. Klienci będą korzystać z karty do dokonywania zakupów, a firmy będą deponować swoje karty sprzedaży w banku. Bank wystawiłby wówczas rachunek klientowi, a klient musiałby spłacić swój dług do końca miesiąca. Mimo że uczestniczyły w nim jedynie lokalne firmy, po raz pierwszy umożliwiło to klientom korzystanie z jednej karty w różnych sklepach.

Wkrótce po "Charge-It" przyszła karta klubowa Diner's Club w 1949 roku. Założyciel, Frank McNamara, został zainspirowany do stworzenia karty po tym, jak zakłopotany, gdy zapomniał przynieść swój portfel do restauracji. Karta kartonu Diner's Club była początkowo tylko za rachunki w restauracji. Podobnie jak karta Charge-It, karta klubu Diner's była kartą obciążeniową. Oznaczało to, że klienci będą musieli zapłacić całą kwotę, gdy restauracja ich zapłaci, a saldo nie może zostać przeniesione na następny miesiąc.

Karta Diner's Club stała się tak popularna, że ​​w 1951 roku było 20 000 posiadaczy kart. W 1961 roku kartonowa karta Diner Club została zastąpiona plastikiem. Jednak Diner's Club nie był pierwszym, który użył plastiku celuloidowego. Ich konkurent, American Express, byłby pierwszym, który wprowadził klientów do kart plastikowych w 1959 roku.

Otwarte pętle i obroty obrotowe

Na początku lat 60. karty zaczynały przypominać karty, które znaliśmy, ale nie działały w ten sam sposób. Karty Charge-It, Diner's Club i American Express były w systemie zamkniętej pętli, co oznaczało, że karty mogły być używane tylko w niektórych sklepach. Dopiero w 1966 r. Banki zjednoczyły się, aby położyć podwaliny pod system otwartej pętli. Kolejne karty mogą być używane w szerszym zakresie miejsc i instytucji, o ile akceptanci akceptują wystawcę.

Ostatnim elementem odróżniającym karty przeszłości od kart kredytowych, jakie znamy dzisiaj, była opcja posiadania równowagi obrotowej. Innymi słowy, wielu wystawców kart wymaga, aby pełne saldo było wypłacane na koniec miesiąca. Jednak karty zaczęły przyjmować ideę równowagi obrotowej w miarę upływu czasu. Na przykład, chociaż obroty obrotowe zostały wprowadzone w 1959 r., American Express nie wystawiła swojej pierwszej karty kredytowej z saldem obrotowym do 1987 r.

Łatwo jest wziąć plastikową konstrukcję z celuloidowej karty kredytowej, system otwartej pętli i wygodę obrotowego balansu za pewnik, ale ostatnia wersja karty kredytowej zajęła dużo czasu, aby stać się tym, czym jest dzisiaj. Jeśli przeszłość jest oznaką przyszłości, czeka nas znacznie więcej. Niedawne eksperymenty z kartami biodegradowalnymi i inteligentną technologią chipową potwierdzają, że karta kredytowa stale ewoluuje, a tu zostaje - przynajmniej na trochę dłużej.

Obraz karty kredytowej za pośrednictwem Shutterstock.