Inwestowanie jak Warren Buffett |

Buffett może należeć do najbogatszych ludzi na świecie, ale nie poznałbyś go poprzez spotkanie z nim. Chce być lubiany dużo bardziej niż chce być sławny, a jego poczucie humoru jest o wiele bardziej wyrazem jego osobowości niż jego ego. Kolacja nie jest w restauracjach chichi, ale w restauracji Gorat's - steakhouse w Omaha. I zawsze jest tak samo. Karmelizujący przypadkowo Buffett zamawia rzadką T-kość z podwójnym rzędem haszyszu i wiśniową colą.

Buffett mieszka w stosunkowo skromnym domu z pięcioma sypialniami, gdzie on i jego pierwsza żona, Susie, wychowali trójkę dzieci. Jego wartość szacuje się na mniej niż milion dolarów. Każdego dnia jeździ do pracy w złotym cadillacu. Główna siedziba Berkshire ma nawet mniej niż dwóch tuzinów pracowników. Jest znany z tego, że jest pokorny, uprzejmy i przystojny: często odwiedza McDonald's w drodze na lotnisko.

Warren Buffett nie jest geniuszem, ale jest niezaprzeczalnie inteligentny. Absorbuje rozrzut informacji i ma encyklopedyczne przypomnienie, które zadziwia uczestników na corocznym spotkaniu akcjonariuszy, gdzie bierze pytania bez notatek przez kilka godzin każdego roku. Buffett nie jest sportowcem, mecenasem sztuki czy koneserem świetnych rzeczy z życia - z wyjątkiem prywatnych odrzutowców, na które bez wątpienia może sobie pozwolić. Nosi drogie garnitury, ale żartuje, że wyglądają na niego tanio. Jedyną prawdziwą pasją Buffetta jest most, który często gra ze swoim bliskim przyjacielem Billem Gates. Buffett miał nawet trochę zabawy z rolą w "All My Children".

Jak Buffett stał się największym inwestorem na świecie

Buffett rozpoczął studia na University of Pennsylvania, ale ukończył University of Nebraska i wyjechał do Columbii na studia MBA. Jego mentorem był Benjamin Graham, ojciec wartościowego inwestowania, którego książki Buffett już od wielu lat robił. Opuścił Wall Street i wrócił do domu do Omaha, by dołączyć do ojca, który właśnie stracił miejsce w Kongresie i wrócił do swojego domu maklerskiego. Buffett walczył: odniósł dużo większy sukces, ucząc lekcji o inwestowaniu niż w przyciąganiu klientów. W końcu założył szereg partnerstw, które wykorzystywały kapitał inwestorów do kupowania akcji. Buffett wykonał wszystkie transakcje i przechował książki, pracując z domu tylko telefonem, podręcznikiem Moody'ego i księgą.

Buffett interesował się majątkiem firmy tekstylnej o nazwie Berkshire Hathaway, którą przejął w 1965 roku. Po tym jak stało się jasne, że pierwotna działalność Berkshire była nieodwracalna, Buffett nie chciał oddać cennego kapitału na nowe krosna i inny sprzęt, zaczął szukać innych przedsięwzięć.

Znalazł kogoś, kogo lubił - ubezpieczenie.

Firma ubezpieczeniowa zaoferowała Buffettowi coś, co bardzo kochał: gotówkę. Zadaniem firmy ubezpieczeniowej jest gromadzenie składki i przechowywanie jej do czasu przedstawienia należności uznanych za ważne i należne. W międzyczasie może zainwestować te pieniądze - zwane "float" - w każdym razie chce. Buffett szybko nauczył się radzić sobie z ryzykiem, a jego kilku firmom ubezpieczeniowym udało się uzyskać zysk z underwritingu. Bierze udział w float i kupuje akcje, które jego zdaniem są niedowartościowane, a firmy, o których sądzi, mogą generować mnóstwo gotówki. Inwestycje Berkshire przewyższyły S & P 500 z biegiem lat. Okres od 1964 do 2007 roku wykazał + 400,863% wzrost wartości księgowej Berkshire w porównaniu do + 6,840% całkowitego zwrotu w S & P 500.

Co Buffett kupuje

Buffett nigdy nie powiedział, jakie są jego dokładne kryteria inwestycyjne, chociaż sugerował, że ma system, gdy nawiązywał do jednostronicowego formularza, w którym Graham & Associates zwykł podejmować decyzje o zakupie w pierwszych dniach swojej kariery. Ale nawet bez ujawnienia swojej precyzyjnej formuły, ogólny styl inwestowania Buffetta nie jest tajemnicą. W rzeczywistości Buffett, który cieszył się rolą nauczyciela znacznie bardziej niż miliarder, spełniał te same kryteria inwestycyjne od kilku dekad.

Kryteria:

Firma Buffett rozumie: pominął bańkę techniczną i przewidział jej upadek dla szyderstwa wielu przyjaciół i kolegów. Lubi firmy, które generują dużo gotówki bez znaczącego dodatkowego kapitału. Nie zajmuje się zaawansowanymi technologiami, ponieważ nie chce płacić za ciągłe badania i rozwój potrzebne do utrzymania trwałej przewagi konkurencyjnej, które, jak podkreśla, ma kluczowe znaczenie dla długoterminowego sukcesu każdej firmy.

Korzystna długookresowa ekonomia: Wielu analityków próbowało dokładnie odczytać, co to oznacza, patrząc na poprzednie zakupy. Najlepszą wskazówką dla Buffetta jest jednak to, że bardziej dba o długoterminowe trendy bilansowe, niż ma to miejsce w przypadku pojedynczych kwartalnych sprawozdań finansowych. Lubi wzrost tak samo jak następny, ale jest bardziej nastawiony na wyższy zwrot z kapitału.

Silne zarządzanie: Buffett jest starą szkołą. Prowadzi spotkania i rozmiary do zarządzania potencjalnymi przejęciami. Jeśli się połączą, a Buffett im zaufa, zrobi interes na uścisk dłoni z bardzo małą dodatkową ostrożnością. Następnie pozwala kierownictwu kierować swoimi firmami z pasją i najlepszą oceną - "delegacją do punktu abdykacji", by pożyczyć zwrot Buffetta. Wydaje się, że działa to dla wszystkich zaangażowanych. Berkshire ma się dobrze, a żaden kluczowy menedżer nigdy nie opuścił firmy Berkshire, aby podjąć inną pracę.

Rozsądna cena: to kolejny aspekt formuły kupowania Buffetta, którą wielu próbowało rozszyfrować. Buffett lubi kupować tanie, ale to jest względne. Buffett myśli w kategoriach NAV - nigdy nie płaci za to, co dostaje dzisiaj, płaci za to, co dostaje przez następne 50 lat. Buffett, z kilkoma godnymi uwagi wyjątkami, inwestuje bardzo długo.

Tajemnica: mniejsze ryzyko i mniej błędów oznacza lepsze wyniki

Buffett nie jest ani czarodziejem finansowym, ani innowatorem. Jest mistrzem starej gospodarki, bilansów, ryzyka cenowego. Jeśli tego nie rozumie, nie robi tego. Po prostu nigdy nie opuszcza swojej strefy kompetencji, w związku z czym bardzo rzadko został spalony. Dekada skromnych, stałych zysków jest lepsza niż 10 lat nierównych wyników, a nawet strat. Podejmowanie mniejszego ryzyka i popełnianie mniejszej liczby błędów jest o wiele ważniejsze w dłuższej perspektywie niż bycie śmiałym czy nawet sprytnym. Poza tym, gdy Buffett robi złe wezwanie, w liście akcjonariusza podnosi się całkiem nieźle, a potem mówi, czego się nauczył. Wtedy - i to jest klucz - nigdy już nie popełnia tego błędu. (Wszyscy inwestorzy powinni wziąć pod uwagę roczny list Buffetta dla akcjonariuszy wymagający lektury, są konwersacyjne, zabawne i dużo tańsze niż uzyskanie MBA.)

Buffett trzyma się tego, co działa, i nawet w jego przypadku nigdy nie rezygnował z otrzymywania mądrzejszy. To dobry system.