Definicja efektu Fishera i przykład

Co to jest:

Efekt Fishera to hipoteza ekonomiczna stwierdzająca, że ​​realne stopy procentowe są równe do nominalnej stopy pomniejszonej o oczekiwaną stopę inflacji.

Jak to działa (Przykład):

Pod koniec lat 30. XX wieku amerykański ekonomista Irving Fisher napisał artykuł, w którym zakłada się, że poziom stopy procentowej danego kraju wzrasta i spada w relacji bezpośredniej do wskaźników inflacji. Fisher wyraził matematycznie tę teorię w następujący sposób:

R nominalna = R Real + R Inflacja

Równanie mówi, że obecna (nominalna) stopa procentowa kraju jest równa rzeczywistej stopie procentowej skorygowanej o stopę inflacji. W tym sensie Fisher postrzegał stopy procentowe, jako ceny kredytów, dostosowywane do inflacji w taki sam sposób, w jaki ceny dóbr i usług są korygowane o inflację. Na przykład, jeśli nominalna stopa procentowa danego kraju wynosi sześć procent, a stopa inflacji wynosi dwa procent, realna stopa procentowa tego kraju wynosi cztery procent (6% - 2% = 4%).

Dlaczego to ma znaczenie:

Efekt Fishera jest ważnym narzędziem, za pomocą którego kredytodawcy mogą ocenić, czy zarabiają na przyznanej pożyczce. O ile zastosowana stawka nie przekroczy stopy inflacji ekonomicznej, pożyczkodawca nie będzie czerpał korzyści z odsetek. Co więcej, zgodnie z teorią Fishera, nawet jeśli pożyczka została udzielona bez odsetek, strona pożyczająca musiałaby pobierać co najmniej stopę inflacji, aby zachować siłę nabywczą po spłacie.