Podstawowa definicja podstawy opodatkowania i przykład

Co to jest:

podstawa opodatkowania to maksymalna roczna płaca, za którą podatnik musi płacić podatki.

Jak to działa (przykład):

Załóżmy na przykład, że John zarabia 150 000 $ rocznie jako dyrektor finansowy firmy XYZ. Rząd Stanów Zjednoczonych ustalił w tym roku podlegającą opodatkowaniu podstawę płacenia podatków z Ubezpieczeń Społecznych na 110 000 USD, co oznacza, że ​​John zapłaci tylko składki na Ubezpieczenie Społeczne od pierwszych 110 000 $ swoich dochodów.

Powiedzmy, że płatność za dom Johna wynosi 8.000 $ każda. Po tym, jak zarobił 110 000 $ za rok, jego pracodawca przestanie płacić podatki na ubezpieczenie społeczne. Po uderzeniu podstawy opodatkowania Johna, jego wynagrodzenie za pracę na wynos może wzrosnąć do, powiedzmy, 8 250 $.

Dlaczego to ma znaczenie:

Podstawa podstawy opodatkowania to termin najczęściej używany w odniesieniu do podatków Ubezpieczenia Społecznego, choć pojęcie to może odnosić się do każdego podatku dochodowego. Na przykład niektóre państwowe agencje ds. Bezrobocia używają podstawy opodatkowania do obliczania wysokości podatków od bezrobocia.

Podatek podlegający opodatkowaniu w ramach Ubezpieczeń Społecznych zwykle rośnie co roku lub co kilka lat.