Obraźliwa definicja schronienia podatkowego i przykład
Makroekonomia 36/66. Keynesizm
Spisu treści:
Co to jest:
obraźliwe schronienie podatkowe to strategia inwestycyjna, która nielegalnie chroni zasoby przed obowiązek podatkowy.
Jak to działa (Przykład):
Na przykład, załóżmy, że John Doe i jego żona mają dziecko, które rozpoczyna studia w tym roku. Choć John może być uprawniony do odliczenia do 4000 $ wydatków edukacyjnych ze względu na swój poziom dochodów, jeśli potrąca więcej lub zawiera nieopłacalne wydatki (takie jak samochód studencki), John nadużywa schronienia podatkowego.
Dlaczego to ma znaczenie:
Obraźliwe schroniska podatkowe oszukują rząd z milionów dolarów rocznie. Są nielegalne i karane grzywnami, karami, odsetkami i więzieniem. Artykuł 7201 Kodeksu podatkowego stwierdza, że "każda osoba, która świadomie próbuje w jakikolwiek sposób uchylić lub pokonać wszelkie podatki nałożone przez ten tytuł lub jego zapłatę, będzie, oprócz innych sankcji przewidzianych przez prawo, winna przestępstwa oraz po jego skazaniu zostanie ukarany grzywną w wysokości nie więcej niż 100 000 USD (500 000 USD w przypadku przedsiębiorstwa) lub pozbawieniem wolności nie więcej niż pięć lat, lub obiema, wraz z kosztami ścigania. "Należy jednak pamiętać, że oszustwo podatkowe generalnie wymaga celowej i celowej działalności w celu obniżenia zobowiązania podatkowego.
Podatki zmniejszają ilość gotówki, którą inwestor pozostawił do wydania lub reinwestowania (w tym ostatnim przypadku, podatki mogą znacznie zmniejszyć zwroty inwestora w dłuższym okresie). W związku z tym większość osób stara się minimalizować swoje podatki, czyniąc swoje portfele (między innymi) jak najbardziej efektywnymi podatkowo. Ta strategia sama w sobie nie jest ani nielegalna, ani nieetyczna.
Istnieje jednak cienka granica między efektywnością podatkową a uchylaniem się od opodatkowania. W szczególności jednak, aby udowodnić uchylanie się od opodatkowania, zasadniczo musi istnieć dowód zamiaru i działań mających na celu uniknięcie niespłaconego zobowiązania podatkowego. W powyższym przykładzie prokurator musiałby udowodnić, że John Doe celowo próbował ukryć lub zmanipulować informacje, aby uniknąć płacenia podatków. Jeśli intencje nie istnieją, IRS może (lub nie) uciekać się do nałożenia kar pieniężnych, kar i odsetek.
