Definicja krzywej wydajności i przykład

Co to jest:

Krzywa dochodowości, znana również jako "struktura terminowa stóp procentowych", "to wykres przedstawiający rentowności obligacji o podobnej jakości w stosunku do ich terminów zapadalności, od najkrótszych do najdłuższych. (Zauważ, że wykres nie wyznacza stóp kuponu w odniesieniu do zakresu terminów zapadalności - nazywane jest to krzywa punktowa.)

Jak to działa (Przykład):

Krzywa rentowności pokazuje różne zyski które są obecnie oferowane na obligacjach o różnych terminach zapadalności. Umożliwia on inwestorom szybkie porównanie rentowności oferowanych przez obligacje krótkoterminowe, średnioterminowe i długoterminowe.

Krzywa rentowności może mieć trzy podstawowe kształty. Jeżeli rentowności krótkoterminowe są niższe niż długoterminowe (linia opada w górę), wówczas krzywa odnosi się do pozytywnej (lub "normalnej") krzywej dochodowości. Poniżej znajduje się przykład normalnej krzywej rentowności:

Jeżeli rentowności krótkoterminowe są wyższe niż długoterminowe (linia opada w dół), wówczas krzywa jest określana jako odwrócona (lub "ujemna")) krzywa rentowności. Poniżej znajduje się przykład odwróconej krzywej rentowności:

Na koniec płaska krzywa rentowności istnieje, gdy występuje niewielka lub żadna różnica między rentownością krótko- i długoterminową. Poniżej znajduje się przykład płaskiej krzywej rentowności:

Ważne jest, aby tylko obligacje o podobnym ryzyku były kreślone na tej samej krzywej dochodowości. Najbardziej rozpowszechniony typ krzywej rentowności obejmuje papiery skarbowe, ponieważ są one uważane za wolne od ryzyka, a zatem stanowią punkt odniesienia dla ustalania rentowności innych rodzajów długu.

Kształt krzywej rentowności zmienia się w czasie. Inwestorzy, którzy są w stanie przewidzieć, jak zmieni się krzywa rentowności, mogą odpowiednio inwestować i skorzystać z odpowiedniej zmiany cen obligacji.

Krzywe wydajności są obliczane i publikowane przez The Wall Street Journal, Rezerwa Federalna i wiele innych instytucji finansowych.

Dlaczego to ma znaczenie:

Ogólnie, gdy krzywa rentowności jest dodatnia, co oznacza, że ​​inwestorzy wymagają wyższej stopy zwrotu za dodatkowe ryzyko związane z pożyczaniem pieniędzy przez dłuższy czas.

Wielu ekonomistów uważa również, że stroma dodatnia krzywa wskazuje, że inwestorzy oczekują silny przyszły wzrost gospodarczy i wyższa inflacja (a tym samym wyższe stopy procentowe) oraz ostro odwrócona krzywa dochodowości oznaczają, że inwestorzy spodziewają się spowolnionego wzrostu gospodarczego i obniżenia inflacji (a tym samym obniżenia stóp procentowych). Płaska krzywa ogólnie wskazuje, że inwestorzy nie są pewni przyszłego wzrostu gospodarczego i inflacji.

Istnieją trzy główne teorie, które próbują wyjaśnić, dlaczego krzywe dochodowości kształtują się tak, jak są.

1. "Teoria oczekiwań" stwierdza, że ​​oczekiwania rosnących krótkoterminowych stóp procentowych są tym, co tworzy dodatnią krzywą dochodowości (i vice versa).

2. "Hipoteza preferencji płynności" stwierdza, że ​​inwestorzy zawsze preferują wyższą płynność krótkoterminowego długu, a zatem jakiekolwiek odchylenie od dodatniej krzywej rentowności będzie jedynie tymczasowym zjawiskiem.

3. Hipoteza "segmentowanego rynku" wskazuje, że różni inwestorzy ograniczają się do pewnych segmentów zapadalności, przez co krzywa rentowności jest odzwierciedleniem dominującej polityki inwestycyjnej.

Ponieważ krzywa rentowności jest zasadniczo wskaźnikiem przyszłych stóp procentowych, które wskazują na ekspansję gospodarki lub skurcz, krzywe wydajności i zmiany krzywych dochodowości mogą przekazywać wiele informacji. W latach 90-tych profesor Campuke Harvey z Duke University odkrył, że odwrócone krzywe dochodowości poprzedzają ostatnie pięć recesji w USA.

Zmiany kształtu krzywej dochodowości mogą również wpłynąć na zwroty z portfela, czyniąc niektóre obligacje bardziej lub mniej wartościowymi krewnymi. do innych obligacji. Pojęcia te są częścią tego, co motywuje analityków i inwestorów do uważnego studiowania krzywych dochodowości.