• 2024-09-17

Definicja i przykład Światowej Organizacji Handlu (WTO)

Światowa Organizacja Handlu oraz Porozumienie WTO dotyczące rolnictwa

Światowa Organizacja Handlu oraz Porozumienie WTO dotyczące rolnictwa

Spisu treści:

Anonim

Co to jest:

Światowa Organizacja Handlu (WTO) ustanawia zasady handlu między państwami członkowskimi. W tym celu WTO zajmuje się również sporami handlowymi, monitoruje politykę handlową, zapewnia pomoc techniczną krajom rozwijającym się i współpracuje z innymi międzynarodowymi organizacjami handlowymi.

WTO została utworzona 1 stycznia 1995 r. I ma siedzibę w Genewie w Szwajcarii. WTO zastąpiła Układ Ogólny w sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT), który został utworzony w 1948 r. GATT regulowała przede wszystkim handel towarami; WTO reguluje również handel usługami i własnością intelektualną. GATT nadal istnieje jako traktat parasolowy WTO dotyczący handlu towarami.

Jak to działa (Przykład):

Ponad 140 krajów należy do WTO, a członkostwo jest dobrowolne. Niektóre kraje posiadają status obserwatora w ramach WTO, co umożliwia krajowi śledzenie dyskusji i spraw o szczególnym znaczeniu. Niektóre komitety WTO są jednak przeznaczone wyłącznie dla członków i nie pozwalają obserwatorom.

Decyzje WTO podejmowane są w drodze konsensusu, a nie w drodze delegacji do rady dyrektorów lub przywódców. Najwyższą władzą WTO jest Konferencja Ministerialna, której członkowie spotykają się przynajmniej raz na dwa lata. Rada Ogólna WTO, z organem ds. Rozstrzygania sporów i organem ds. Przeglądu polityki handlowej, odpowiada za bieżące obowiązki WTO. Te codzienne podmioty, określane zbiorczo jako Rada Ogólna, działają w imieniu Konferencji Ministerialnej i składają się z kilku podkomitetów, w tym Rady Handlu Towarami, Rady ds. Handlu Usługami i Rady ds. Handlu Towarami. Handlowe aspekty praw własności intelektualnej. Każda rada ma kilka komitetów.

Członkowie WTO negocjują Światowe Porozumienia o Handlu, które są później ratyfikowane przez parlamenty lub kongresy uczestniczących narodów. Porozumienia WTO obejmują pięć zasad:

1. Z kilkoma wyjątkami członkowie muszą zapewnić równe warunki porozumienia handlowego wszystkim krajom WTO. To równe traktowanie znane jest jako status największego uprzywilejowania. Członkowie muszą również oferować "traktowanie narodowe", co oznacza, że ​​członek WTO nie może dyskryminować produktów z innych krajów WTO po wejściu produktów na rynek członka.

2. Porozumienia WTO muszą działać na rzecz obniżenia barier handlowych, takich jak cła, taryfy, zakazy przywozu i kontyngenty.

3. Porozumienia WTO muszą pomóc w zapewnieniu stabilnego i przewidywalnego otoczenia biznesowego poprzez włączenie zobowiązań dotyczących przyszłych polityk handlowych.

4. Porozumienia WTO muszą określać uczciwe i nieuczciwe praktyki handlowe.

5. Porozumienia WTO muszą uwzględniać specjalne potrzeby krajów rozwijających się w zakresie wdrażania wymogów WTO.

Procesy rozstrzygania sporów są zapisywane w umowach WTO, które są prawnie wiążące. Członkowie WTO egzekwują umowy zgodnie z wcześniej ustalonymi procedurami, ale istnieją obawy, że kraje silniejsze gospodarczo będą mogły ignorować skargi wniesione przez kraje biedniejsze, których sankcje lub inne kary mogą nie zaszkodzić krajowi popełniającemu wystarczająco dużo, aby stymulować przestrzeganie przepisów.

Dlaczego Sprawy:

WTO jest jednym z najpotężniejszych i najbardziej kontrowersyjnych organów legislacyjnych na świecie. Idealnie, celem WTO jest ułatwienie wolnego handlu, a jednocześnie pomoc rządom w osiąganiu celów społecznych i środowiskowych.

To, czy wolny handel i WTO osiąga te cele, jest przedmiotem poważnej debaty. Niektórzy kwestionują, czy wolny handel przynosi korzyści bogatym narodom i wielonarodowym korporacjom, a nie społecznościom i środowisku. Ponadto około dwóch trzecich członków WTO to kraje rozwijające się, a niektóre z tych krajów obawiają się, że słaba infrastruktura krajowa, niestabilność polityczna i pewne ustalenia taryfowe nieproporcjonalnie hamują ich zdolności do prowadzenia zyskownego handlu. Krytycy wskazują również, że decyzja państwa o rezygnacji z członkostwa w WTO może skutecznie wprowadzić embargo na towary i usługi tego kraju.