Pracuj, aby żyć lub żyć tylko do pracy |

Pewnego wieczoru, gdy uczęszczałem do college'u na środkowym zachodzie, fotografowałem dalekie stodoły, silosy, drzewa, delikatnie machając rzędami łodyg kukurydzy, itp. Na tle nieba, a sylwetka powoli świeciła. poniżej horyzontu.

To był wspaniały widok i myślę, że dostałem kilka ładnych zdjęć. Do dziś uwielbiam oglądać zachody słońca.

Podczas gdy to się stało, niektórzy przyjaciele wyszli z ich mieszkania i pilnie do mnie dzwonili. Odwróciłem się i oni patrzyli w moją stronę, ale ich oczy były pokryte rękami. Powiedzieli mi, że nie patrz na słońce! Zranisz oczy! Odwracać wzrok! Odwracać wzrok! Teraz, nawet w tamtym czasie, oglądałem setki, jeśli nie tysiące zachodów słońca.

Okazuje się, że ci przyjaciele urodzili się i wychowali w Chicago. Całe swoje życie przeżyli, do tego momentu, w świecie ograniczonym wieloma opowieściami o cegle i betonie. Dla tych ludzi słońce ustawiło się o 14:30 za budynkiem mieszkalnym w następnym bloku, więc oczywiście można było skrzywdzić oczy, gdyby spojrzeć na słońce w środku dnia. Ci ludzie nigdy nie widzieli słońca zachodzącego na horyzoncie. Jak bardzo smutno myślałem.

Dziś znowu myślę, jak smutno jest, że tak wielu ludzi nigdy nie widzi zachodu słońca na horyzoncie. Nigdy nie widzą panoplistów kolorów na niebie, ani wielkiej kuli słońca nie osiąganej majestatycznie, ani nie czekają wyczekująco na zielony błysk, gdy ostatnia cienka jak paznokieć kończyna zniknie z pola widzenia.

Nie, oni są zajęci zajęty, zajęty, pracujący 60-70 + godzin tygodniowo, miesiąc po miesiącu, odizolowany od reszty świata, żyjący do pracy, zamiast pracować tak, aby mogli żyć i mieć życie. Więc co z Tobą? Jaki jest twój wybór?

-Steve Lange