Dlaczego złoto jest wyborem portfela na wszystkie sezony |
SEKRETNY KOD NA ZDOBYCIE DARMOWYCH V-DOLCÓW w Fortnite Sezon 4! (DARMOWE VDOLCE BŁĄD)
Kilka lat temu zrobiłem wycenę dla klienta, który zastawił swoje złoto jako zabezpieczenie w transakcji nieruchomości komercyjnych. W trakcie dokonywania oceny uderzyło mnie duże zyski w wartości. Jego oryginalny zakup w 2002 r. Był w siedmiu liczbach, gdy złoto nadal było w cenie 300 dolarów. Jego gospodarstwa zyskały 50% po prawie trzyletnim okresie utrzymywania. (Od czasu tej oceny wartość wzrosła trzy razy.) Zapytałem go o pozwolenie, aby opowiedzieć swoją historię na naszej stronie internetowej jako przykład, jak złoto może dalej realizować swoje plany biznesowe.
"Nie ma problemu", napisał przez e -mail, "Widziałem to jako zabezpieczenie, ale także jako alternatywę dla funduszy rynku pieniężnego Teraz mogę wykorzystać go do celów inwestycyjnych - głównie do inwestycji private equity i nieruchomości." Gospodarstwo ma średnio 7% -10% suma aktywów i mam nadzieję, że w razie potrzeby będę kupować znacznie więcej. "
Należy podkreślić, że nie sprzedawał swojego złota, ale zastawił je jako zabezpieczenie dla innych aspektów swojej działalności. Sprzedaż go oznaczałaby rezygnację z żywopłotu - coś, czego nie chciał robić. Zamiast tego używał złota, aby rozwinąć swoje interesy biznesowe w transakcji, w której stałby się głównym właścicielem.
Po opublikowaniu jego historii na stronie internetowej USAGOLD, otrzymaliśmy list od innego klienta o podobnej historii do opowiedzenia:
Czytałem artykuł w biuletynie o jednym z waszych klientów kupujących 1 milion złota cztery lata temu i teraz wartym 1,5 miliona dolarów. Mam podobną prawdziwą historię, jeśli zechcesz z niej skorzystać. Około czterech lat temu, rozmawiałem z ojcem, aby przekształcić około jednej trzeciej jego gotówki w złoto, głównie przed 33 brytyjskimi władcami. Kupiłem dla niego z USAGOLD-Centennial Precious Metals około 80 000 $, gdy złoto na miejscu wynosiło około 290 USD za uncję. Pozostałe pieniądze miał w banku 1-2% CD. Mój ojciec zmarł niedawno, a ja jestem wykonawcą. Poprosił mojego brata o 250 000 $, co było w istocie jego złotem i gotówką. Dałem mojemu bratu złoto wraz z bankowymi płytami CD. Podczas gdy te płyty zarobiły zaledwie 4 grosze w ciągu tych 4 lat, złoto stało się o 41% bardziej wartościowe.
Więc zamiast otrzymać 250 000 $ mój brat naprawdę otrzymał około 282,800 $ (80 000 x 141% = 112,800 $ lub + 32,800 $). Gdyby mój ojciec zamienił wszystkie swoje papierowe pieniądze na złoto, mój brat otrzymałby 352,500 $. Jak na ironię mój ojciec był bardzo konserwatywny i nie lubił uprawiać hazardu. W tym przypadku jego największym hazardem było oglądanie tych płyt, które się tliły, a nie uzyskiwanie prawdziwych pieniędzy - złoto.
(Uwaga autora: Dzisiaj zasoby tego klienta prawie trzykrotnie wzrosły do wartości prawie 350 000 USD. Skromne dziedzictwo stało się dość cenne.)
Warto zauważyć, że obaj klienci postrzegają swoje złoto jako narzędzie oszczędności i bezpiecznego schronienia w przeciwieństwie do inwestycji na zyski kapitałowe - punkt widzenia bardzo odmienny od sposobu, w jaki złoto jest powszechnie przedstawiane w mediach. Ciekawym przykładem pomyślnego wykorzystania złota jest to, że miało ono miejsce głównie w dezinflacyjnym środowisku "podwójnej" dekady (lata 2000-2009), kiedy inflacja była umiarkowana - wynik kontrp intuitywny omówiono bardziej szczegółowo poniżej.
Teraz, gdy gospodarka zaczęła się pogarszać, wielu inwestorów zaczyna pytać o praktyczność i skuteczność złota w trudniejszych okolicznościach - ostateczny czarny łabędź, lub zdarzenie odstające, takie jak depresja deflacyjna, ostra dezinflacja, niekontrolowana stagflacja lub hiperinflacja. Poniższe szkice miniatur pochodzą z historycznego rekordu, aby uzyskać wgląd w to, jak złoto może występować pod każdym z tych scenariuszy.
Złoto jako zabezpieczenie przed deflacją (Stany Zjednoczone, 1933)
Webster definiuje deflację jako "kurczenie się w ilość dostępnych pieniędzy i kredytów, która powoduje ogólny spadek cen. " Zazwyczaj deflacje występują w standardowych standardach złota, gdy państwo jest pozbawione zdolności do przeprowadzania akcji ratunkowych, deficytów i drukowania pieniędzy. Charakteryzuje się wysokim bezrobociem, bankructwami, rządowymi środkami oszczędnościowymi i biegami banków, deflacji środowiska gospodarczego zwykle towarzyszy załamanie rynku akcji i obligacji oraz ogólna panika finansowa - nieprzyjemny zestaw okoliczności. Wielki kryzys lat trzydziestych jest dobrym przykładem tego, w jakim stopniu złoto chroni swoich właścicieli w warunkach deflacji w standardowej złotej gospodarce.
Po drugie, ponieważ złoto działa jako samodzielny składnik aktywów, który nie jest odpowiedzialnością innej osoby, odegrał skuteczny skład funkcji wartości dla tych, którzy albo przekształciły część swojego kapitału w złoto lub wycofały oszczędności z systemu bankowego w postaci złotych monet przed wybuchem kryzysu. Ci, którzy nie mieli złota w ramach swojego planu oszczędnościowego, znaleźli się na łasce wydarzeń, kiedy giełda rozbił się, a banki zamknęły drzwi (wiele z nich zostało już zbankrutowanych).
Jak złoto może zareagować na deflację? w systemie pieniądza fiducjarnego jest koń innego koloru. Ekonomiści, którzy argumentują deflację w kontekście gospodarki pieniądza fiducjarnego, zwykle używają analogii banku centralnego "naciskając na strunę". Chce nadymać, ale bez względu na to, jak bardzo stara się, społeczeństwo odmawia pożyczania i wydawania. (Jeśli wszystko to brzmi znajomo, powinno tak być, to jest właśnie sytuacja, w której dziś znajduje się Rezerwa Federalna.) Na koniec, podobnie jak argument deflacji, bank centralny zawodzi, a gospodarka przechodzi z recesji na drugą. w pełni rozwinięta depresja deflacyjna.
Podczas deflacji, nawet w ramach systemu pieniądza fiducjarnego, ogólny poziom cen spadałby z definicji. Sposób, w jaki władze decydują się na traktowanie złota w takich okolicznościach, jest kwestią otwartą, która w dużej mierze odzwierciedla rolę, jaką miałaby odgrywać w prywatnym portfelu. W przypadku poddania się kontroli cen złota prawdopodobnie spełniałoby tę samą funkcję, co w przypadku deflacji lat trzydziestych, jak opisano powyżej. Przyniosłoby to siłę nabywczą, gdy spadłby poziom cen. Jeżeli swobodny kurs akcji (bardziej prawdopodobny scenariusz), cena najprawdopodobniej wzrośnie w wyniku zwiększonego popytu ze strony inwestorów zabezpieczającego ryzyko systemowe i niestabilność rynku finansowego (tak jak miało to miejsce na całym świecie podczas krachu kredytowego w 2008 r.).
Dezinflacja okres poprzedzający krach na rynku finansowym w 2008 r. i będący następstwem tego krachu jest dobrym przykładem tego, jak proces opisany właśnie może się rozwinąć. Gospodarka dezinflacyjna jest bliskim kuzynem deflacji i omówiona jest w następnej sekcji. Dostarcza pewnych solidnych wskazówek co do tego, czego możemy się spodziewać po złocie w pełnym deflacyjnym rozbiciu.
Złoto jako ochrona przed dezinflacją (Stany Zjednoczone, 2008)
Tak jak w latach 70. wzmocniono efektywność złota jako stagflacji (połączenie stagnacja i inflacja), ostatnie 10 lat ugruntowało wiarygodność złota jako zabezpieczenia przed dylinacją. Dylatacja jest definiowana jako spadek inflacji w czasie i nie należy go mylić z deflacją, która jest faktycznym spadkiem poziomu cen. Deinflacje, jak wskazano powyżej, są bliskimi kuzynami deflacji i mogą ewoluować do tego, jeśli bank centralny zawiedzie, z jakichkolwiek powodów, w swoim programie stymulacyjnym. Dzisiejsze banki centralne są działaczami od samego początku. Pomyśleć, że nowoczesny bank centralny usiądzie podczas dezinflacji i pozwoli chipom upaść tam, gdzie jest, aby źle zrozumieć swoją rolę. Będzie próbował stymulować gospodarkę w taki czy inny sposób. Pozostaje tylko pytanie, czy się to uda.
Aż do "podwójnych mąk", podręcznik na temat złota czytał, że dobrze radził sobie w warunkach inflacji i deflacji, ale niewiele więcej. Jednak wraz z postępem dekady baniek spekulacyjnych, upadłości instytucji finansowych i globalnego ryzyka systemowego, a złoto kontynuowało swój marsz na wyższy poziom rok po drugim, stało się coraz bardziej jasne, że metal był w stanie dostarczyć towary również w warunkach dezinflacyjnych.. Faktem jest, że w latach 2000, nawet gdy stopa inflacji pozostała względnie spokojna, złoto udało się podnieść z nieco poniżej 300 USD za uncję w styczniu 2000 r. I wzrosnąć do ponad 1000 USD za uncję do grudnia 2009 r. - wzrost o + 333% przez okres dziesięciu lat.
Po upadku Bear Stearns, AI i Lehman Brothers w 2008 r., Złoto wzrosło do rekordowych poziomów i mocno ugruntowało się w świadomości społecznej jako być może ostatecznym atutem ostatniej szansy. Gdy gospodarka flirtowała z upadkiem w deflacyjnej otchłani, zachęcała inwestorów do takiego zachowania, jakiego można by się było spodziewać po początkowym pełnym załamaniu deflacyjnym ze wszystkimi elementami panicznej paniki. Zapasy spadły. Banki balansowały. Bezrobocie wzrosło. Kredyty hipoteczne przeszły do egzekucji.
Złoto znalazło się pod wpływem akumulacji inwestorów zainteresowanych poważnym załamaniem w międzynarodowym systemie finansowym. W 2009 r. Sprzedaż amerykańskich złotych orzeł pobiła wszystkie rekordy. Raporty filtrowane na rynku złota, że złote monety w sztabach po prostu nie można było kupić. Mennice krajowe na całym świecie nie nadążały za popytem. We wrześniu 2008 r., Kiedy rozpoczął się kryzys, złoto obracało się na poziomie 750 USD. Gdy rok 2010 dobiegł końca, przekroczył poziom 1400 USD, ponieważ inwestorzy zareagowali na ogłoszenie przez Rezerwa Federalną, że rozpocznie drugą rundę poluzowania ilościowego (drukowanie pieniędzy), aby poradzić sobie z tym samym kryzysem, który rozpoczął się w 2008 roku. wszystko, złoto okazało się jednym z najbardziej niezawodnych aktywów w upartych i trudnych warunkach dezinflacyjnych.
Złoto jako ochrona hiperinflacji (Francja, 1790)
Andrew Dickson White kończy swój klasyczny historyczny esej na temat hiperinflacji, "Fiat Money Inflation in Francja, "z jednym z bardziej znanych linii w literaturze ekonomicznej:" Jest w tym lekcja, którą każdy myślący człowiek powinien rozważyć ". Lekcja, że istnieje powiązanie między rządowym wydatkowaniem pieniądza papierowego, inflacją a niszczeniem oszczędności klasy średniej, była rutynowo ignorowana w czasach nowożytnych. Tak bardzo, że oświeceni oszczędzający na całym świecie zastanawiają się, czy urzędnicy publiczni kiedykolwiek się tego nauczą.
Esej White'a opowiada o tym, jak dobrzy ludzie - wyłącznie z najszlachetniejszych intencji - mogą wciągnąć naród do chaosu monetarnego w służbie do politycznego końca. Ale w eseju White'a jest coś jeszcze - coś, co może być jeszcze głębsze. Demokratyczne instytucje, przypomina nam, jakkolwiek by nie były, mają fatalną, prawie predestynowaną skłonność do drukowania pieniędzy, gdy są poparte przez mur przez nieprzyjemne okoliczności.
Epizody hiperinflacji od pierwszego (pełne upodlenie Ghenghis Khan'a pierwsza papierowa waluta) przez ostatnią (klęska w Zimbabwe) wszystko zaczyna się skromnie i postępuje prawie cicho, dopóki coś nie przejmie świadomości publicznej, która wyzwala stłumioną inflację cenową całą swoją furią. Frederich Kessler, profesor prawa Berkeley, który doświadczył koszmarnego koszmaru z 1920 roku, z pierwszej ręki, podał ten opis kilka lat później podczas wywiadu: "To było okropne. Okropny! Jak uderzenie pioruna. Nikt nie był przygotowany. Nie możesz sobie wyobrazić szybkości, z jaką wydarzyło się to wszystko. Półki w sklepach spożywczych były puste. Nic nie można było kupić za papierowe pieniądze. "
Pod koniec" Inflacji Fiata Money we Francji ", White naszkicował wydajność ceny około jednej piątej uncji Louis d 'Or złotej monety:
" Ludwik d'or [francuska złota moneta.1867 netto groszowych uncji] stanął na rynku jako monitor, notując każdego dnia, z nienaganną wiernością, spadek wartości assignat; nie można przekupić monitora, nie można się bać. Równie dobrze konwencja narodowa mogłaby przekupić lub odstraszyć biegun kompasu żeglarza. 1 sierpnia 1795 r. Ten złoty lud w wysokości 25 franków był wart papieru, 920 franków; 1 września 1,200 franków; 1 listopada 2 600 franków; 1 grudnia 3,050 franków. W lutym 1796 roku było to warte 7200 franków lub jeden frank w złocie wart był 288 franków na papierze. Ceny wszystkich towarów wzrosły prawie proporcjonalnie …
Przykłady z innych źródeł są następujące: miara mąki z dwóch franków w 1790, do 225 franków w 1795; parę butów, od pięciu franków do 200; kapelusz, od 14 franków do 500; masło, do 560 franków za funt; indyka, do 900 franków. Wszystko było ogromnie zawyżone ceną, z wyjątkiem zarobków z pracy. Gdy producenci zamknęli się, zarobki spadły, dopóki wszystko, co je utrzymywało, zdawało się być faktem, że tak wielu robotników zostało powołanych do armii. Od tego stanu rzeczy dochodziło ciężkie zło i poważne oszustwo. Mężczyźni, którzy przewidzieli te wyniki i zadłużali się, byli oczywiście rozradowani. Ten, który w 1790 roku pożyczył 10 000 franków, mógł spłacić swój dług w 1796 roku za około 35 franków. "
Te dwa krótkie paragrafy mówią o złotym statusie bezpiecznej przystani w burzliwym okresie i mogą podnieść najważniejszą lekcję ze wszystkich, aby zastanowić się: rolka złotych monet w prywatnym portfelu inwestycyjnym. Według badań Międzynarodowego Funduszu Walutowego przeprowadzonych przez Stanleya Fischera, Ratnę Sahay i Carlosa Veigha (2002) "związek z rewolucją francuską przemawia za poglądem, że hiperinflacje są nowoczesnymi zjawiskami związanymi z drukowaniem pieniędzy papierowych w celu sfinansowania dużych deficytów fiskalnych spowodowanych wojnami, rewolucje, koniec imperiów i ustanowienie nowych państw ". Ilu Amerykanów potrafi czytać te słowa bez pewnego obawy?
Złoto jako uciekająca Stagflacja Żywopłot (Stany Zjednoczone, lata 70.)
We współczesnym, globalnym systemie pieniądza fiducjarnego, kiedy gospodarka przechodzi w poważną klątwę, zarówno wskaźniki bezrobocia i inflacji są wyższe w tandemie. Słowo "stagflacja" jest połączeniem słów "stagnacja" i "inflacja". Prezydent Ronad Reagan razem dodał bezrobocie i inflację razem opisując gospodarkę lat 70. i nazwał ją wskaźnikiem nędzy. W miarę jak indeks Misery był wyższy przez całą dekadę, tak samo jak cena złota, jak pokazano na wykresie poniżej.
Na pierwszy rzut oka, wykres opowiada historię złota jako zbiegającego się inflacyjnego / stagflacyjnego żywopłotu. Indeks Misery zwiększył się ponad trzykrotnie w tym dziesięcioletnim okresie, ale złoto wzrosło prawie 16 razy. Wiele z tego wzrostu przypisuje się stłumionej presji wynikającej z wieloletniego tłumienia cen podczas złotych lat, kiedy złoto było ustalane na mocy mandatu rządowego. Nawet po uwzględnieniu stałej ceny trudno byłoby twierdzić, że złoto nie reagowało łatwo i bezpośrednio na Indeks Nędzy podczas stagflacji 1970.
W pewnym sensie doświadczenie USA w latach 70. było pierwszym z zbiegły z załamaniem stagflacyjnym, po porzuceniu przez prezydenta Nixona standardu złota w 1971 roku. Po doświadczeniach z lat 70. w USA podobne sytuacje pojawiały się od czasu do czasu w innych państwach narodowych. Przypominają się Argentyna (koniec lat dziewięćdziesiątych), podobnie jak Asian Contagion (1997) i Meksyk (1986). W każdym przypadku, gdy Indeks Misery wzrósł, inwestor, który schronił się w złocie, zachował swoje aktywa w miarę przechodzenia kryzysu z jednego etapu na następny.
Na szczęście doświadczenie lat 70. w Stanach Zjednoczonych było względnie umiarkowane standardów, ponieważ sytuacja nie była zgodna z rozwiązaniem koszta deflacyjnego lub hiperinflacyjnego. Te pomniejsze wydarzenia dość często służą jako preludia do bardziej dotkliwych i wyniszczających wydarzeń w pewnym momencie. W sumie trudno jest klasyfikować stagflacje o dowolnej wielkości i czasie trwania jako mało istotne dla klasy średniej. Niewielu z nas skorzystałoby na tym, że Indeks Misery, którego doświadczaliśmy, nie przekroczył progu 100% rocznie lub nie przerodził się w stan hiperinflacji i deflacji. Tylko widmo dwucyfrowego indeksu Misery wystarczy, by sprowokować pewne rozsądne planowanie portfela, a złoto służy jako zabezpieczenie.
Wybór portfela na wszystkie sezony
Książka może być napisana na temat złota jako żywopłotu przeciwko różnym "flacjom". Mam nadzieję, że przedstawione właśnie krótkie szkice będą służyć przynajmniej jako funkcjonalne wprowadzenie do tematu. Wniosek jest jasny: historia pokazuje, że złoto, lepsze niż jakikolwiek inny składnik aktywów, chroni portfel przed szeregiem ultra-negatywnych scenariuszy ekonomicznych, takich jak tzw. Czarny łabędź, lub odstąpienie od wydarzeń jako deflacja, dotkliwa dezinflacja, hiperinflacja lub niekontrolowana stagflacja.
Proszę zauważyć, że starałem się nie faworyzować jednego scenariusza nad drugim przez cały ten esej. Argument dotyczący tego, która z tych chorób najprawdopodobniej uderzy w gospodarkę, jest czysto akademicki w odniesieniu do własności złota. Solidny złoty żywopłot chroni przed wszystkimi zaburzeniami, które właśnie zarysowano i bez względu na to, w jakiej kolejności przybywają.
Chciałbym zamknąć z przemyślanym uzasadnieniem posiadania złota od brytyjskiego parlamentarzysty, Sir Petera Tapsella. Zrobił te komentarze w 1 r. Po tym, jak kanclerz skarbu, Gordon Brown, zmusił aukcję sprzedaży ponad połowy brytyjskiego złota rezerwy. Odniesienie Tapsella do "dolarów, jena i euro" ma związek z propozycją brytyjskiego skarbu, by sprzedać rezerwę złota i przeliczyć zyski na "oprocentowane" instrumenty denominowane w tych walutach. Chociaż zwracał się do funkcji złota w odniesieniu do rezerwy państwa narodowego (Zjednoczone Królestwo), równie dobrze mógł mówić o roli złota dla prywatnego inwestora:
Cały punkt o złocie i jakości, która sprawia, że jest tak wyjątkowy i niemal mistyczny w swojej atrakcyjności, jest taki, że jest uniwersalny, wieczny i prawie niezniszczalny. Minister zgodzi się, że jest on również piękny. Najtrwalszym sloganem marki wszechczasów jest "tak samo dobry jak złoto". Naukowcy mogą klonować owce i wkrótce mogą być w stanie klonować ludzi, ale nadal są dalekie od klonowania złota, mimo że próbowali to zrobić przez 10 000 lat. Kanclerz [Gordon Brown] może pomyśleć, że odkrył nową wersję alchemicznego kamienia, ale jego dolary, jeny i euro nie zawsze będą błyskać w czasie burzy i nigdy nie będą mylone ze złotem.
Te słowa są głęboki. Uchwycili istotę własności złota. W dekadzie po sprzedaży brytyjskiej złoto spadło z 300 USD za uncję do ponad 1400 USD za uncję - co było kpiną z tego, co stało się znane w Wielkiej Brytanii jako "Szaleństwo Browna". "Dolary, jeny i euro", które Bank Anglii otrzymał zamiast złota, nadal tylko tracą na wartości, płacąc za nieistotny do nieistniejącego zwrot. I na pewno nie błyszczeli w czasie burzy. Co zachowałby konserwatywny rząd nowego premiera, Davida Camerona, aby odzyskać 415 ton złota, wprowadzając środki oszczędnościowe w Wielkiej Brytanii i próbując uchronić się od funta?
Wracając do historii opowiedzianych na szczycie esej, to tylko dwa konta spośród tysięcy, które można wymienić wśród naszych klientów. Regularnie odbieram telefony z tego, co lubię nazywać "Old Guard" - ci, którzy kupili złoto za 300 USD, 400 USD i 500 USD, nawet 600 USD. Wiele osób przeczytało ABC Gold Investing: Jak chronić i budować swoje bogactwo za złoto. Niektóre z nich stały się bardzo bogate w wyniku tych wczesnych zakupów. Najważniejszym wynikiem jest to, że ci klienci zdołali utrzymać swoje aktywa w czasie, gdy inni obserwowali, jak ich bogactwo się rozprasza. Złoto działało tak, jak było reklamowane - coś, co prawdopodobnie będzie kontynuowało w nadchodzących latach. Po tym wszystkim, co napisałem w The ABCs wiele lat temu, złoto jest jedynym zasobem, na którym można polegać, gdy żetony są nieczynne. Teraz, bardziej niż kiedykolwiek, jeśli chodzi o ochronę aktywów, złoto pozostaje, w najbardziej fundamentalnym sensie, wyborem portfela na wszystkie pory roku.
Uwaga od redakcji: Ten artykuł został oryginalnie opublikowany przez USAGOLD-Centennial Precious Metals.
