Trująca pigułka Definicja i przykład |

Co to jest:

A trucizna pigułka to strategia, która próbuje stworzyć tarczę przeciwko przejęciu licytowanie przez inną firmę poprzez uruchomienie nowego, zaporowego kosztu, który musi zostać zapłacony po przejęciu.

Jak to działa (Przykład):

Istnieje wiele strategii dotyczących trucizn, które były stosowane przez firmy przeciwko wrogim przejęciom i korporacyjnym najeźdźcom. Na przykład, oferowanie preferowanej opcji na akcje obecnym akcjonariuszom pozwala im na wykonywanie swoich praw do zakupów z ogromną premią dla firmy, co sprawia, że ​​koszt przejęcia staje się nagle nieatrakcyjny. Inną metodą jest zaciągnięcie długu, który pozostawiłby spółce nadmierne i potencjalnie nieopłacalne.

Niektóre firmy stworzyły plany własności akcji pracowniczych, które przejmują tylko po sfinalizowaniu przejęcia. Oprócz rozcieńczenia wartości akcji, takie świadczenia pracownicze mogą skutkować exodusem pracownika z firmy, która go opuszcza bez utalentowanej siły roboczej (która jest często jednym z czynników napędzających przejęcie).

Innym przykładem jest oferowanie serii złotych spadochronów dla dyrektorów firm. Może to również spowodować, że przejęcie firmy będzie zbyt kosztowne, a kupujący planował zastąpić najwyższe kierownictwo.

Wreszcie, jedną z niefinansowych metod pigułki truciznowej jest rozłożenie decyzji o wyborze zarządu firmy, powodując aby stawić czoła wrogiej planszy przez dłuższy czas. W niektórych przypadkach opóźnienie w uzyskaniu kontroli nad planszą (a zatem i głosy niezbędne do zatwierdzenia niektórych kluczowych działań) jest wystarczającym czynnikiem odstraszającym do próby przejęcia.

Ekstremalna implementacja pigułki zatrutej nazywana jest tabletką samobójczą.

Dlaczego to ważne:

Trucizna zwiększa koszty fuzji i przejęć. Czasami tworzą dość zniechęcające, aby całkowicie powstrzymać próby przejęcia. Firmy powinny jednak zachować ostrożność przy konstruowaniu strategii antyoksydacyjnych pigułek. Jako strategia, pigułki trucizny są skuteczne tylko jako środek odstraszający. Kiedy faktycznie są wprowadzane w życie, często generują potencjalnie druzgocąco wysokie koszty i zazwyczaj nie są w najlepszym interesie długoterminowym akcjonariuszy.