Podatek dochodowy od osób fizycznych netto

Podatek dochodowy ma zastosowanie tylko do dochodu z inwestycji netto, więc podatnicy bez dochodu z inwestycji netto nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym bez względu na ich skorygowany dochód brutto. Dlatego pojedynczy podatnik, który ma dochody tylko z zarobków w wysokości 1 500 000 USD, nie będzie podlegał opodatkowaniu, ponieważ nie ma dochodów z inwestycji netto.

Dochód z inwestycji netto jest sumą trzech różnych kategorii dochodów i odliczeń. Każda kategoria dochodów jest odizolowana, więc podatnicy nie są w stanie zrównoważyć zysków w jednej kategorii ze stratami w innej kategorii.

Kategoria 1:

Ta kategoria obejmuje wszystkie odsetki, dywidendy, renty, tantiemy i czynsze (czynsze, które nie pochodzą z handlu lub działalności gospodarczej). Obejmuje to również odsetki, dywidendy i należności licencyjne, które są przekazywane podatnikowi na K-1 od firmy lub firmy. Odsetki, dywidendy i należności licencyjne od spółek inwestycyjnych i funduszy hedgingowych również zaliczane są do tej kategorii. Obecnie wszystkie odsetki, dywidendy i należności licencyjne od spółek inwestycyjnych i funduszy hedgingowych będą uwzględniane niezależnie od tego, czy są klasyfikowane jako prowadzące działalność handlową lub biznesową.

Wspólne potrącenia dla dochodów z kategorii 1 to wydatki z tytułu odsetek inwestycyjnych, nakłady inwestycyjne i przypisany państwowy podatek dochodowy. Wydatki te można odliczyć od dochodów kategorii 1, ale tylko w zakresie, w jakim są one dopuszczalne jako odliczenie w bieżącym roku. To jest proces, który komplikuje się, ale w skrócie, odliczenie to będzie ograniczone przez takie czynniki, jak ograniczenie kosztów odsetek inwestycyjnych, 2% stopa na różne wyszczególnione odliczenia i zmartwychwstałe ograniczenie Pease, które ogranicza liczbę wyszczególnionych odliczeń. Podział dozwolonych potrąceń na dochód z inwestycji netto jest złożony i wykracza poza zakres tego artykułu, ale podatnicy i osoby sporządzające sprawozdania finansowe nie powinny ślepo polegać na oprogramowaniu podatkowym, aby je obliczyć, ponieważ jest to zupełnie nowy podatek i należy spodziewać się błędów oprogramowania.

Kategoria 2:

Druga kategoria dotyczy dochodu pasywnego, który nie został uwzględniony w pierwszej i ostatniej kategorii. Ta kategoria obejmowałaby dochody z handlu lub biznesu, w których podatnik nie uczestniczy w istotnym udziale. Dochody, które komandytariusz jest alokowany z partnerstwa prowadzącego restauracje, zostałyby włączone do tej kategorii. Podobnie dochody przyznane członkowi zarządzanej przez członków spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która nie uczestniczy w życiu materialnym, zostałyby zaliczone do tej kategorii.

Podatnicy mogą odliczyć bieżący i rok poprzedni odstąpienie od pasywnych strat przy obliczaniu dochodu kategorii 2, ale pasywne straty, które są konwertowane na zwykłe straty, gdy podatnik kończy swoje pasywne działanie, nie mogą być wykorzystane do zrównoważenia pasywnego dochodu.

Kategoria 3:

Trzecia kategoria obejmuje zyski z tytułu rozporządzania nieruchomościami, takie jak zyski z akcji, opcji, komunalnych, nieruchomości i innych nieruchomości niewykorzystywanych w handlu lub działalności gospodarczej.

Odliczenia od strat kapitałowych w bieżącym i poprzednim roku, od kosztów inwestycji, wydatków inwestycyjnych i odliczonego podatku dochodowego od stanu można odliczyć, ale podobnie jak odliczenia w kategorii 1, potrącenia muszą być dozwolone jako odliczenie od podatku dochodowego plus odpowiednio rozdysponowane.

Dochód z inwestycji netto podatnika byłby sumą wszystkich trzech kategorii, jeśli mają dodatni dochód. W związku z tym, jeśli podatnik miałby 100 000 USD w przychodach z odsetek, (100 000 USD) w pasywnych stratach i 50 000 USD w zyskach kapitałowych i bez odliczeń, ich dochód z inwestycji netto wyniósłby 150 000 USD. Straty pasywne nie mogą być wykorzystywane do kompensowania przychodów odsetkowych lub zysków kapitałowych.

Obliczanie podatku

Po ustaleniu przez podatnika dochodu z inwestycji netto, mogą oni obliczyć 3,8% kosztów. Podatek 3,8% ma zastosowanie tylko do leasingodawcy dochodów z inwestycji netto lub kwoty, w której skorygowany dochód brutto podatnika przekracza ten limit. Gdyby pojedynczy podatnik miał dochody z odsetek w wysokości 300 000 USD bez odliczenia, ich dochód z inwestycji netto wyniósłby 300 000 USD, ale ich skorygowany dochód brutto przekroczyłby tylko limit o 100 000 USD (300 000 USD - 200 000 USD), więc podwyŜka o 3,8% byłaby stosowana jedynie do wynajmujący z dwóch, 100 000 $.

Przykład:

Tom jest singlem i ma następujący dochód na rok 2013: zarobki 195,000 $, dochód z odsetek 15 000 $, dochód pasywny 8 000 $ i straty kapitałowe (25 000 $).Tomek poniósł także koszty odsetek i inwestycji w wysokości 3 000 USD i 4 000 USD.

Skorygowany dochód brutto Toma wynosiłby 215,000 $ (195 tys. + 15 tys. + 8 tys. 3 tys. Za dozwolony spadek kapitału). Jego roczny dochód z inwestycji netto wyniesie 20 000 $ (15 000 $ + 8 tysięcy kK wydatków na odsetki). Podatek wynoszony w wysokości 3,8% dotyczy leasingodawcy dochodów z inwestycji netto lub kwoty, która skorygował dochód brutto skorygowany przez podatnika, w tym przypadku limit wynosiłby 200 000 $ dla jednego podatnika. Skorygowany dochód brutto Toma przekracza limit o 15 000 $ (limit 215k-200k), a jego dochody z inwestycji netto wynoszą 20 000 $, więc Tom zapłaciłby za 3,8% 15 000 USD za podatek inwestycyjny netto w wysokości 570 USD.

Wielu podatników będzie zaskoczonych tym nowym podatkiem w kwietniu, a podatnicy dotknięci nowym podatkiem podatkowym powinni ponownie oszacować szacowane podatki i sprawdzić, czy konieczne mogą być podwyżki. Również zawiłości w przyznawaniu dopuszczalnego odliczenia za dochód netto z inwestycji mogą zniechęcić wielu podatników i podmioty sporządzające sprawozdania finansowe do odliczania od dochodów z inwestycji netto.