Definicja i definicja zarządzanej polityki dystrybucyjnej |

Co to jest:

Polityka zarządzania zarządzania dystrybucją jest zobowiązaniem emitenta do ustanowienia okresowego wypłata dywidendy. Oznacza to, że inwestorzy mogą kupować akcje papierów wartościowych z przekonaniem, że otrzymają wiarygodną dystrybucję zamiast stale zmieniającej się płatności.

Jak to działa (Przykład):

Załóżmy, że Firma XYZ wypłaca kwartalną dywidendę za wspólne Zbiory. Chociaż rada dyrektorów może zdecydować się na wypłatę dywidendy proporcjonalnie do zysków za kwartał, zarząd może przyjąć zarządzaną politykę dystrybucji. W ten sposób firma płaci 1,00 USD (lub dowolną dowolną kwotę) za kwartał na akcję, niezależnie od wysokości zysków firmy XYZ.

W związku z tym, jeśli Spółka XYZ osiągnie rekordowe zyski w kwartale, akcjonariusze nadal otrzymają tylko 1,00 USD za udział w dywidendzie. Podobnie, jeśli zyski nie spełniają oczekiwań, akcjonariusze nie mają możliwości otrzymania niższych niż oczekiwane dywidend.

Wiele zamkniętych funduszy inwestycyjnych, które przekazują większość swoich dochodów akcjonariuszom w celu uniknięcia opodatkowania, przyjmuje zarządzane zasady dystrybucji. To często sprawia, że ​​ich ceny akcji są bardziej stabilne.

Jedną z głównych wad zarządzanej polityki dystrybucyjnej - jeżeli emitent generuje powolne zyski, może nie mieć gotówki na wypłatę dywidendy lub dywidendę. W przypadku funduszy inwestycyjnych jest to często łagodzone poprzez wyprzedawanie części kapitału inwestycyjnego w celu pozyskania funduszy. Ma to dwa skutki: 1) część dystrybucji jest faktycznie oznaczona jako zwrot kapitału (a zatem zasadniczo nie podlega opodatkowaniu) oraz 2) funduszowi pozostawia się mniej środków do zainwestowania, z których można uzyskać przyszłe zwroty.

To samo pojęcie dotyczy również płatników dywidend wypłacanych przez przedsiębiorstwa. Dla nich przestrzeganie zarządzanej polityki dystrybucji, gdy przepływy pieniężne nie są zgodne z oczekiwaniami, może wymagać utrzymania zwiększonej pozycji gotówkowej (a tym samym mniej inwestycji w działalność przynoszącą zysk), pożyczania pieniędzy na wypłatę dywidendy lub sprzedaży aktywów w celu zrealizowania tego celu. We wszystkich trzech scenariuszach pozostawia to mniejszą bazę aktywów dla emitenta, aby wygenerować przyszłe dochody.

Dlaczego to ma znaczenie:

Zarządzane zasady dystrybucji ograniczają ryzyko zarówno emitentów, jak i inwestorów, zmniejszając niepewność. Emitenci uzyskują stały, wcześniej ustalony koszt, a ich ceny akcji są często bardziej stabilne. Inwestorzy uzyskują wiarygodne dochody, które nie są tak uzależnione od zmiennego kwartalnego wyniku. Takie rozwiązanie jest szczególnie atrakcyjne dla inwestorów dochodowych, którzy są zależni od dywidend, aby pokryć swoje koszty utrzymania lub inne potrzeby związane z przepływami pieniężnymi.

Ważne jest, aby pamiętać, że zarząd funduszu inwestycyjnego lub zarząd spółki może zawsze zdecydować, zmienić lub wyeliminować zarządzaną politykę dystrybucji, szczególnie w trudnych czasach. Niektóre z nich są jednak niechętne, aby to zrobić, ponieważ istnienie polityki często zapewnia wsparcie dla ceny akcji.

Niektóre badania wskazują, że zamknięte fundusze inwestycyjne z zarządzanymi polisami dystrybucyjnymi handlują z mniejszymi rabatami na swoje wartości aktywów netto, a czasami nawet handlują ze składką ze względu na tę politykę. Należy pamiętać, że chociaż zarządzane zasady dystrybucji mogą prowadzić do przewidywalnych przepływów pieniężnych, nie oznacza to zapewniania przepływów pieniężnych.