Laissez Faire Definicja i przykład |

Co to jest:

Laissez faire jest kapitalistycznym przykazaniem, które stwierdza, że ​​gospodarki rynkowe funkcjonują z optymalną wydajnością w nieobecności Regulacja rządowa.

Jak to działa (Przykład):

Termin lesese faire jest po francusku oznaczający "odejść do zrobienia" lub dokładniej "pozostać". Zostało ono po raz pierwszy wymyślone przez francuskich teoretyków ekonomicznych, dr Francois Quesnay i markiza de Mirabeau.

Filozofia leissez faire ekonomics została po raz pierwszy wyrażona przez szkockiego ekonomistę Adama Smitha w jego 1776 klasycznym The Wealth of Nations. Smith zakładał, że siły podaży i popytu pozwalają rynkowej gospodarce samoregulować, a poziom cen, płac i zatrudnienia są automatycznie regulowane "niewidzialną ręką". W związku z tym rządy nie mają powodu do ingerencji i nie powinny ingerować w nakładanie ceł i ograniczeń minimalnych. Poza podatkami koniecznymi do zapewnienia dobrobytu społeczeństwa, takie ograniczenia sprzyjają jedynie nieefektywności i niepotrzebnie hamują produkcję.

Dlaczego to ma znaczenie:

Filozofia laissez faire miała duży wpływ na politykę gospodarczą podczas rewolucji przemysłowej w XIX wieku. W obliczu powszechnego ubóstwa wynikającego z wyjątkowo niskich wynagrodzeń w połączeniu z niebezpiecznymi, niehigienicznymi środowiskami pracy stało się jasne, że wyłącznie leseferystyczna postawa ekonomiczna może doprowadzić do zjawisk, które rządy muszą powstrzymać - do wyzysku i złego traktowania ich obywatele. Po upadku ekonomicznym w 1929 r. Rządy zaczęły wprowadzać politykę gospodarczą, której celem nie była kontrola produkcji ani hamowanie wydajności, ale ochrona pracowników i konsumentów.