Jak korzystać z modelu wzrostu Gordona |

Model wzrostu Gordona (GGM) jest powszechnie używaną wersją dywidendy model rabatowy (DDM). Model nosi imię profesora finansów Myrona Gordona i po raz pierwszy pojawił się w jego artykule "Dywidendy, zarobki i ceny akcji", który został opublikowany w 1959 roku w wydaniu Przegląd ekonomii i statystyki.

[Kliknij tutaj aby przeczytać o tym, jak znaleźć wartość giełdową za pomocą modelu rabatu dywidendowego.]

GGM stosuje się głównie do wartości dojrzałych firm, które powinny rosnąć w tym samym tempie na zawsze. Model wzrostu Gordona, podobnie jak inne typy modeli dyskontowych dywidend, zaczyna się od założenia, że ​​wartość akcji jest równa sumie jej przyszłego strumienia zdyskontowanych dywidend. Formuła modelu wzrostu Gordona jest pokazana poniżej:

Cena akcji = D (1 + g) / (rg)

gdzie,

D = roczna dywidenda

g = przewidywany wzrost dywidendy stopa i

r = wymagana stopa zwrotu inwestora.

Spójrzmy na przykład. Załóżmy, że Stock A płaci roczną dywidendę w wysokości 1 USD i oczekuje się, że zwiększy swoją dywidendę o 7% rocznie. Wymagana stopa zwrotu inwestora wynosi 8%. Podłączenie tych liczb do formuły GGM daje ci:

Wartość A = = (1 $ * (1 + 0,07)) / (0,08 - 0,07) = 107 $

Aby zastosować model wzrostu Gordona, musisz najpierw poznać roczna wypłata dywidendy, a następnie oszacuje jej przyszłą stopę wzrostu. Większość inwestorów po prostu patrzy na historyczną stopę wzrostu dywidendy i zakłada, że ​​przyszły wzrost będzie porównywalny do wzrostu w przeszłości. Ale oszacowanie wymaganej stopy zwrotu dla akcji, zwanej również "stopą progową" lub "kosztem kapitału", jest nieco trudniejsze i wymaga kilku dodatkowych informacji.

Obliczanie wymaganej stopy zwrotu

Koncepcja wymaganej stopy zwrotu zaczyna się od założenia, że ​​wszystkie inne czynniki są równe, inwestorzy będą żądać wyższych stóp zwrotu dla inwestycji obciążonych większym ryzykiem. Obliczenie wymaganej stopy zwrotu uwzględnia to, co możesz zyskać dzięki inwestycji wolnej od ryzyka (stopa wolna od ryzyka), rynkowej stopie zwrotu i ryzyku specyficznemu dla danego zasobu mierzonego zmiennością jego ceny akcji.

Inwestorzy często zastępują kurs amerykańskiego bonu skarbowego stopą wolną od ryzyka. W przypadku stopy rynkowej większość inwestorów korzysta z historycznego zwrotu w ujęciu rocznym z szerokiego indeksu giełdowego, takiego jak S & P 500. Jeśli masz matematyczną skłonność, możesz zmierzyć ryzyko związane z zasobami, obliczając standardowe odchylenie ceny akcji, ale większość inwestorów po prostu opiera się na "beta" akcji dostarczanej przez serwisy informacyjne takie jak Bloomberg i Yahoo! Finanse.

Po uzyskaniu trzech danych wejściowych można obliczyć wymaganą stopę zwrotu, korzystając z poniższego wzoru:

Wymagana stopa zwrotu = Stopa bez ryzyka + Beta * (Ryzyko rynkowe - Stopa wolna od ryzyka)

Spójrzmy na przykład. Załóżmy, że bony skarbowe obecnie dają 2%, szeroki rynek akcji ma zwrócić 10%, a A ma wersję beta 1,3. Wymagana stopa zwrotu dla A wynosi:

Wymagana stopa zwrotu dla A = 2 + 1,3 (10 - 2) = 12,4%

Modelowe mocne i słabe strony

Największą siłą modelu wzrostu Gordona jest jego prostota, ale może to być również niekorzystne. W wycenie brana jest pod uwagę tylko garść czynników i należy przyjąć liczne założenia. Na przykład formuła zakłada pojedynczą stałą stopę wzrostu dla dywidend. Jednak w realnym świecie wzrost dywidend często zmienia się z roku na rok z różnych powodów. Firmy mogą zdecydować się na oszczędzanie gotówki w czasie dekoniunktury w branży lub wydać gotówkę na zakup. W obu przypadkach stopa wzrostu dywidendy prawdopodobnie byłaby co najmniej przejściowo ograniczona.

Model wzrostu Gordona jest również bardzo wrażliwy na wymaganą stopę zwrotu, która jest zbyt bliska stopie wzrostu dywidendy. W poniższym przykładzie w magazynie B stopa wzrostu dywidendy wynosi 6%, a w magazynie A stopa wzrostu dywidendy o 7%. Oba zapasy płacą dywidendę w wysokości 1 USD i mają wymaganą stopę zwrotu w wysokości 8%, jednak różnica 1% w stopach wzrostu dywidend powoduje, że akcje B są dwa razy bardziej wartościowe niż akcje A.

Wartość zapasów B = 1 $ * 1,06 / (.08-.06) = 53 USD

Wartość zapasów A = 1 $ * 1,07 / (.08-.07) = 107 USD

Jednakże, jeśli stopa wzrostu dywidendy jest równa znacznie więcej lub znacznie mniej niż wymagana stopa zwrotu, różnica w wartości dwóch akcji rosnących o 1% dywidendy jest znacznie mniejsza. Załóżmy na przykład, że akcje B zwiększają dywidendy o 1% rocznie, a akcje A rosną o 2% rocznie. Oba zapasy płacą dywidendę w wysokości 1 USD i mają wymaganą stopę zwrotu w wysokości 8%. Jak pokazano w poniższych obliczeniach, różnica wartości A i B w scenariuszu niskiej dywidendy jest niewielka - tylko około 15%.

Wartość zapasów B = 1 USD * 1,01 / (0,08-0,01) = 14,43 USD

Wartość zapasów A = 1 USD * 1,02 / (0,08-0,02) = 17 USD

Pomimo kilku niedociągnięć, model wzrostu Gordona nadal jest szeroko stosowany i szczególnie popularny w wycenach firm z takich branż, jak bankowość i realne nieruchomości, gdzie wypłaty dywidend mogą być duże, a wzrost jest względnie stabilny. Model jest przydatny, ponieważ opiera się na danych wejściowych, które są łatwo dostępne lub łatwe do oszacowania. Inwestorzy nie powinni jednak polegać wyłącznie na modelu wzrostu Gordona do wyceny zapasów. Zamiast tego model powinien być stosowany w połączeniu z analizą SWOT uwzględniającą czynniki niefinansowe, takie jak siła marki i patenty, które nie pasują do modelu, ale mają wpływ na wartość akcji.

dowiedz się więcej, odwiedź naszą funkcję InvestingAnswers: Analiza SWOT: praktyczny przewodnik po firmach analitycznych.]