Harry Markowitz Definicja i przykład

Co to jest:

Harry Markowitz jest znanym ekonomistą, który zdobył nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii w 1990 roku.

Jak to działa (Przykład):

Urodzony w Chicago w 1927 roku, Markowitz uzyskał tytuł licencjata z ekonomii na Uniwersytecie w Chicago, a następnie dołączył do RAND Corporation w 1952 roku, gdzie pracował nad technikami optymalizacji i algorytmami, które mogłyby prowadzić do jego słynnej teorii: efektywna granica.

Efektywna granica to koncepcja matematyczna, która ocenia oczekiwane zyski, odchylenie standardowe i kowariancje zbioru papierów wartościowych w celu ustalenia, które kombinacje lub portfele generują maksymalny oczekiwany zwrot dla różnych poziomów ryzyka.

W 1952 roku Markowitz wprowadził pomysł skutecznej granicy, kiedy opublikował formalny model wyboru portfela w The Journal of Finance. Markowitz nadal rozwijał i publikował badania na ten temat w ciągu najbliższych 20 lat, a inni teoretycy finansowi przyczynili się do tej pracy. Markowitz zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii w 1990 r. Za swoją pracę nad skuteczną granicą i za związane z tym wkłady w nowoczesną teorię portfolio.

Choć jego praca jest złożona, zasada Markowitza jest prosta: różne kombinacje papierów wartościowych dają różne poziomy zwrotu. Skuteczna granica reprezentuje najlepszą z tych kombinacji - te, które dają maksymalny oczekiwany zwrot dla danego poziomu ryzyka.

Dla każdego punktu na efektywnej granicy istnieje co najmniej jeden portfel, który można skonstruować z inwestycji we wszechświecie, ma ryzyko i powrót odpowiadające temu punktowi.

Poniżej znajduje się przykład. Zwróć uwagę, w jaki sposób efektywna granica pozwala inwestorom zrozumieć, w jaki sposób oczekiwane zyski portfela zmieniają się w zależności od wielkości ryzyka (odchylenia standardowego).

Relacje między papierami wartościowymi stanowią ważną część skutecznej granicy.. Niektóre ceny papierów wartościowych idą w tym samym kierunku w podobnych okolicznościach, ale wiele papierów wartościowych rośnie, gdy inni zagrywają. Im bardziej niezsynchronizowane są papiery wartościowe w portfelu (tj. Im niższa jest ich kowariancja), tym mniejsze ryzyko (odchylenie standardowe) portfela, który je łączy. Dlatego właśnie efektywna granica jest raczej zakrzywiona niż liniowa - dywersyfikacja sprawia, że ​​ryzyko (odchylenie standardowe) portfela jest niższe niż ryzyko (odchylenie standardowe) każdego pojedynczego zabezpieczenia.

Dlaczego to ma znaczenie:

Kiedy Markowitz przedstawił skuteczna granica, była przełomowa pod wieloma względami. Jednym z jego największych wkładów była wyraźna demonstracja siły dywersyfikacji.

Inwestorzy mają tendencję do wybierania, bezpośrednio lub pośrednio, portfeli, które generują największe możliwe zwroty przy najmniejszym ryzyku - innymi słowy, dążą do poszukiwania portfele na efektywnej granicy. Nie ma jednak jednej skutecznej granicy, ponieważ zarządzający portfelami inwestycyjnymi i inwestorzy mogą edytować liczbę i charakterystykę papierów wartościowych w inwestującym wszechświecie, aby dostosować się do konkretnych potrzeb. Na przykład klient może wymagać, aby portfel miał minimalną stopę dywidendy, lub klient może wykluczyć inwestycje w etycznie lub politycznie niepożądane branże. Tylko pozostałe papiery wartościowe są uwzględnione w skutecznych obliczeniach na granicy.

Kiedy przyjął nagrodę Nobla, Markowitz powiedział: "Istnienie niepewności jest niezbędne do analizy racjonalnych zachowań inwestycyjnych." Jak na ironię, wysiłki Markowitza zmierzające do wyliczenia optymalnego portfela inwestora okazują się jednym z najbardziej kontrowersyjnych aspektów efektywnej granicy. Wielu twierdzi, że redukuje zarządzanie inwestycjami do algorytmu, w którym nie ma nic oprócz statystycznych relacji między papierami wartościowymi, a nie analiza podstawowych i finansowych cech podstawowych spółek.