Federalna Korporacja Ubezpieczeń Depozytów (FDIC) Definicja i przykład |

Co to jest:

Federalna Korporacja Ubezpieczeń Depozytów (FDIC) to agencja rządu USA, która ubezpiecza depozyty w bankach i instytucjach oszczędnościowych, nadzoruje ryzyka związane z tymi ubezpieczonymi funduszami i ogranicza reperkusje dla gospodarki, gdy bank lub instytucja oszczędza.

Utworzono FDIC w 1933 r. w wyniku niepowodzeń banku, które miały miejsce podczas Wielkiego Kryzysu.

Jak to działa (Przykład):

FDIC ubezpiecza do 100 000 $ następujących rodzajów depozytów na FDIC- Ubezpieczone banki i thrifts.

• Kontrola rachunków (w tym kont depozytowych na rynku pieniężnym)

• Rachunki oszczędności

• Certyfikaty depozytowe (CD)

• Pewne konta emerytalne przy wpłacie w banku

Pokrycie

rodzaj rachunku, który przechowuje deponent, wpływa na kwotę pokrycia FDIC, które on może mieć. Załóżmy na przykład, że masz trzy oddzielne konta w banku XYZ: konto czekowe posiadające 10 000 USD, drugie konto czekowe z pulą 50 000 USD i dysk CD z pulą 60 000 USD, na łączną kwotę 120 000 USD przy wpłacie.

Jeśli wszystkie konta są pojedynczymi kontami (pojedyncze konta są kontami depozytowymi będącymi własnością tylko jednej osoby), następnie FDIC dodaje salda rachunków razem i ubezpiecza sumę do 100 000 USD. W naszym przykładzie oznacza to, że 20 000 USD depozytu nie jest ubezpieczonych.

Sytuacja zmienia się, jeśli posiadasz konta wspólnie z inną osobą. Ponieważ druga osoba ma prawo do wypłaty pieniędzy z konta, jego lub jej udział jest osobno ubezpieczony przez FDIC. Oznacza to, że w naszym przykładzie twoja połowa rachunków (120 000 USD / 2 = 60 000 USD) byłaby ubezpieczona do 100 000 USD, a połowa współwłaściciela (pozostałe 60 000 USD) również byłaby ubezpieczona do kwoty 100 000 USD. Żadna część kont nie zostałaby objęta ubezpieczeniem.

Alternatywnie, FDIC ubezpiecza określone konta powiernicze o wartości do 100 000 USD dla każdego kwalifikującego się beneficjenta (małżonków, dzieci, rodziców, rodzeństwa, wnuków). Zasięg dotyczy beneficjentów, którzy otrzymują aktywa na koncie tylko wtedy, gdy właściciel umrze. Tak więc, gdybyś posiadał 120 000 $ w funduszu powierniczym dla twoich trzech wnuków, pełne 120 000 $ miałoby ubezpieczenie FDIC, ponieważ każdy z beneficjentów byłby ubezpieczony do 100 000 $.

Ważne jest, aby pamiętać, że pokrycie FDIC wynosi 250 000 $ na deponenta w przypadku niektórych kont emerytalnych. Tak więc, jeśli twoje 120 000 USD na jednym lub więcej samokierowanych kontach emerytalnych, wtedy salda kont zostaną dodane razem i ubezpieczone do 250 000 USD (nie pozostawiając nieubezpieczonego salda).

Administracja

FDIC ubezpiecza depozyty bank czarterowany przez rząd stanowy lub federalny. Bank czlonkowany przez państwo ma wybór, czy przystąpić do systemu Rezerwy Federalnej; jeżeli bank zdecyduje się nie przyłączać, FDIC staje się głównym regulatorem banku, a nie Rezerwą Federalną. FDIC bada i nadzoruje mniej więcej połowę instytucji bankowych w Stanach Zjednoczonych, aby upewnić się, że są one wypłacalne i są zgodne z przepisami bankowymi.

Kiedy bank lub instytucja oszczędza, bankowa instytucja czarterowa go wyłącza. Następnie FDIC zwykle sprzedaje depozyty i kredyty upadłego banku innemu bankowi, a klienci upadłego banku stają się klientami banku kupującego. Zazwyczaj klienci nie zauważają różnicy w swoich rachunkach, ale gdy nie można znaleźć kupującego, FDIC zwraca deponentom kwotę główną i naliczone odsetki do limitu ubezpieczenia. Zwykle ma to miejsce w ciągu kilku dni od bankructwa banku.

FDIC ma swoją główną siedzibę w Waszyngtonie i ma sześć biur regionalnych. Cała piątka dyrektorów FDIC jest wyznaczana przez Prezydenta i potwierdzana przez Senat. Z tej samej partii politycznej nie może być więcej niż trzech dyrektorów (ma to na celu zapewnienie równowagi w odniesieniu do różnych poglądów ekonomicznych partii politycznych). FDIC nie jest finansowany z pieniędzy podatników; raczej składki ubezpieczeniowe, które banki i thrifts płacą za ubezpieczenie depozytu, finansują operacje FDIC.

Dlaczego to ma znaczenie:

Zadaniem FDIC jest utrzymanie publicznego zaufania do amerykańskiego systemu bankowego poprzez zapewnienie deponentom wyjścia, gdy bank zawiedzie. W czasie Wielkiego Kryzysu, kiedy banki często zawodziły, a nie było żadnego ubezpieczenia depozytowego, deponenci pozostawali bezczynni, gdy banki ISS poszły w górę. Sama plotka, że ​​bank ma kłopoty, wytworzyła długie linie spanikowanych deponentów, którzy na wszelki wypadek wycofują swoje pieniądze. To oczywiście stworzyło samospełniającą się przepowiednię, ponieważ banki udzielają pożyczek za pomocą swoich depozytów iw związku z tym zwykle nie posiadały 100% tych depozytów, by zaspokoić nerwowych klientów. Według FDIC: "Żaden deponent nie stracił ani jednego centa ubezpieczonych funduszy w wyniku porażki", ponieważ ubezpieczenie FDIC weszło w życie 1 stycznia 1934 r.

Nie oznacza to, że FDIC jest złapaniem wszystkiego inwestorzy. Ważne jest, aby zrozumieć, że FDIC nie ubezpiecza akcji, obligacji, funduszy inwestycyjnych, polis ubezpieczeniowych na życie, rent i innych rodzajów inwestycji oferowanych przez instytucje bankowe lub oszczędnościowe. Zawartość sejfów również nie jest ubezpieczona przez FDIC.

Aby uzyskać więcej informacji na temat FDIC lub użyć FDIC's Electronic Deposit Insurance Estimator (w celu ustalenia, czy posiadasz odpowiednie ubezpieczenie FDIC) odwiedź www. fdic.gov.