Recenzja książki - The Millionaire Next Door: Zaskakujące sekrety amerykańskiego zamożnego |

Opublikowano po raz pierwszy w 1996 roku, ta niezwykle popularna książka sprzedała się w ponad trzech milionach egzemplarzy, zgodnie z New York Times. Łatwo zrozumieć, dlaczego: oferuje rzadki podgląd przez społeczną dziurkę od klucza, ujawniając zaskakujące szczegóły na temat tego, jak milionerzy naprawdę gromadzą i zarządzają swoimi zasobami.

Okazało się, że nie ma sekretnych luk podatkowych, żadnych prywatnych towarzystw i nie ma wanny pełnej kawior. Przeciwnie, autorzy Thomas Stanley i William Danko, dzięki ankietom przeprowadzonym wśród ponad 500 milionerów i ponad 11 000 respondentów o wysokiej wartości netto i wysokim dochodzie, stwierdzili, że milionerzy rzadko wyglądają na część, a zostając milionerem rzadko jest wynikiem szczęścia, dziedziczenie, doktorat, a nawet inteligencja.

W rzeczywistości, Stanley i Danko odkryli, że ludzie, którzy gromadzą bogactwo zazwyczaj wykazują siedem cech:

1. Żyją poniżej swoich możliwości.

2. Wykorzystują efektywnie swój czas, energię i pieniądze.

3. Uważają, że niezależność finansowa jest ważniejsza niż popisywanie się bogactwem.

4. Ich rodzice nie dali im pieniędzy.

5. Ich dzieci mogą się same utrzymać.

6. Są dobrzy w znajdowaniu możliwości budowania bogactwa.

7. Wybrali "właściwą" karierę.

Przeglądając dowody statystyczne, Stanley i Danko odkryli także, że ogromna większość milionerów robi trzy rzeczy: ciężko pracować, planować i ćwiczyć samokontrolę.

Milionerzy nie rodzą się - są zrobione, zgodnie z książką. Większość gromadzi ich bogactwo samodzielnie, zamiast je dziedziczyć. Często robią to poprzez posiadanie własnych firm - a te firmy zazwyczaj nie są w mocnych branżach. Zamiast tego milionerzy zwykle trzymają się branż, o których wiedzą.

Pomiędzy oferowaniem reguł dotyczących tego, jak duża powinna być twoja hipoteka (nigdy więcej niż dwukrotność całkowitego rocznego zrealizowanego dochodu gospodarstwa domowego) a tym, ile twoja wartość netto powinna być w twoim wieku (Wiek razy przed opodatkowaniem roczny dochód gospodarstwa domowego bez dziedziczenia, podzielony przez 10), Stanley i Danko zauważają, że milionerzy nie są też handlarzami dnia. Jako inwestorzy skupiają się na kupowaniu i utrzymywaniu. Tylko około 9% posiadało inwestycje przez mniej niż rok, chociaż spędzają około 20 godzin miesięcznie zarządzając swoimi inwestycjami. (Zobacz, jak szybko możesz zostać milionerem dzięki naszemu Kalkulatorowi Million Dollar Savings.)

Ale najbardziej zaskakującym odkryciem książki jest to, że większość milionerów uwielbia oszczędność. Często nie mieszkają w dzielnicach o wysokim statusie (choć są właścicielami domów) i na przykład nie kupują drogich zegarków. Ogromne 90% milionerzy, których autorzy ocenili, twierdzi, że nie wydają 1000 dolarów na garnitur, a około 40% kupuje używane samochody zamiast nowych. Żenią się także z innymi oszczędnymi ludźmi - mają skłonność do posiadania małżonków, którzy lubią planować i budować budżet, a nie robić zakupy i wydawać pieniądze.

Jest jednak jedna rzecz, którą milionerzy poświęcają, zgodnie z książką: edukacja. Około 80% milionerów poszło na studia, a około 55% ich dzieci uczęszcza do szkół prywatnych.

Niemniej jednak w książce "Milionerzy" błyskotliwa nadkonsumpcja jest dla niewierzących. "To niefortunne, że niektórzy ludzie oceniają innych według ich wyboru w żywności, napojach, garniturach, zegarkach, pojazdach mechanicznych i podobnych", piszą Stanley i Danko. "Dla nich ludzie wyżsi mają doskonały gust w towarach konsumpcyjnych, ale łatwiej jest kupić produkty, które oznaczają wyższość niż przewagę w osiągnięciach ekonomicznych, alokowanie czasu i pieniędzy w dążeniu do lepszej pozycji często daje przewidywalny rezultat: gorszy ekonomicznie osiągnięcie. "

Ta ostatnia część podkreśla ogromne nieporozumienie, które wielu Amerykanów ma na temat pieniędzy - jeden z autorów jest chętny do wyjaśnienia: istnieje ogromna, głęboka, zmieniająca życie różnica między wysokie dochody i bogactwa. Milionerzy nauczyli się, że to nie jest to, co wydajesz, ale to, co trzymasz, ma znaczenie.