Dywersyfikacja podatkowa to szczepionka "Paraliż podatkowy"

Autor: Jarrett B. Topel

Dowiedz się więcej o Jarretcie na naszej stronie Zapytaj doradcę

Nigdy nie zrozumiałem, dlaczego u większości Amerykanów istnieje takie negatywne skojarzenie z płaceniem podatków (jak w "śmierci i …"). Czy fakt, że dana osoba musi płacić podatki, nie oznacza, że ​​zarabiał pieniądze?

Rozumiem, że istnieje wiele konkretnych zastrzeżeń, jakie mogą mieć ludzie, w zależności od ich pozycji politycznej lub społeczno-ekonomicznej ile są opodatkowane lub do czego służą pieniądze. Ale wydaje mi się dziwne, że sygnał czegoś względnie pozytywnego (posiadającego dochody, które warto opodatkować) może wywoływać takie negatywne konotacje w umysłach większości ludzi.

Idąc dalej, niektórzy nawet postrzegają płacenie podatków jako rodzaj kary. Dla wielu emerytów, którzy spędzili lata przyczyniając się do korzystnych z opodatkowania planów oszczędnościowych i teraz muszą płacić piotrowi, ponieważ wypłacają pieniądze, może to spowodować negatywną reakcję emocjonalną, którą nazywamy "paraliżem podatkowym".

Płacenie podatków nie jest karą

Ostatnie doświadczenia z nowym klientem ilustrują problem.

Joe i Rhonda pracowali przez wiele lat, a po przeprowadzeniu swoich badań postępowali zgodnie z konwencjonalną mądrością i oszczędzali na emeryturę, korzystając głównie z rachunków podatkowych i odroczonych podatków (tradycyjne konta IRA, 401 (k) i 403 (b), oraz itd). Czyniąc to, otrzymywali wstępne odliczenia podatkowe, gdy uczestniczyli w swoich kontach, i korzystali z odroczenia podatku na bieżąco.

Teraz Rhonda i Joe są w wieku powyżej 60 lat, a ostatnio przeszli na emeryturę i wykorzystują pieniądze, które tak pilnie oszczędzali, aby cieszyć się zasłużoną emeryturą. Na ostatnim spotkaniu powiedzieli mi, że chcieliby wziąć całą rodzinę (dzieci i wnuki) na rejs po Alasce. Koszt podróży wyniósłby 25 000 $, więc wyjaśniłem, że będziemy musieli wynieść blisko 42 000 USD z kont emerytalnych, aby pokryć koszty podróży oraz podatki federalne i stanowe od wypłaty.

Zgodnie z ich planem finansowym, z pewnością mogli sobie na to pozwolić, nie wykraczając poza cele emerytalne, ale kiedy to usłyszeli, stali się bardzo zniechęceni. Czuli się tak, jakby byli "karani" za usunięcie pieniędzy z kont emerytalnych. Skończyło się na tym, że odkładali podróż i nadal pozwalali na gromadzenie się pieniędzy na rachunkach, pomimo moich wielokrotnych zapewnień, że mogą sobie pozwolić na podróż. Rezultatem jest to, że teraz nie cieszą się pieniędzmi, które przez całe życie gromadzili, i nie pozwolą sobie na bezcenne doświadczenie podróżowania z rodziną i tworzenia pięknych wspomnień dla wszystkich.

Psychologia w pracy tutaj, z naszego doświadczenia, jest zjawiskiem zbyt powszechnym, że spodziewamy się, że napotkamy coraz więcej, gdy miliony pokoleń wyżu demograficznego przejdą na emeryturę.

Istnieje kilka sposobów rozwiązania problemu "paraliżu podatkowego". Jednym z nich jest dostosowanie myślenia o oszczędnościach i podatkach. Zrozum, że oddawanie pieniędzy na konta podatkowe jest nieopłacalne unikanie podatki, ale raczej sposób opóźnianie im. Dobrym sposobem na rozpoczęcie jest zmiana nastawienia - odejście od idei płacenia podatków od pieniędzy który nigdy wcześniej nie był opodatkowany to jakaś "kara".

Zajmowanie się psychologią związaną z paraliżem podatkowym jest często jedynym narzędziem, jakie mamy z klientami, którzy są już na emeryturze. Ale dla tych, którzy wciąż oszczędzają, możemy podjąć pewne konkretne kroki, aby złagodzić skutki opodatkowania na emeryturze. Najważniejsze z nich opiera się na tym, co nazywamy "trójkątem podatkowym".

Trzy boki trójkąta

Mówiąc krótko, Trójkąt Podatkowy jest sposobem na dywersyfikację dolarów inwestycyjnych klienta na różnych typach rachunków, tak aby nie każdy dolara wycofany po przejściu na emeryturę był opodatkowany według maksymalnej stawki klienta. Jak sama nazwa wskazuje, prawidłowo wdrożony trójkąt podatkowy składa się z trzech części:

• Kwalifikowane konta
• Niezakwalifikowane konta
• Konta wolne od podatku

Kwalifikowane konta

Aby zachęcić amerykańskich pracowników do oszczędzania na własną emeryturę, rząd oferuje podwójne zachęty do bieżącego odliczenia podatku i odroczenia podatków po drodze za pieniądze zapisane na niektórych typach kont emerytalnych, zwanych kwalifikowanymi kontami. Najczęściej spotykane z nich to 401 (k), ale są też inne, w tym tradycyjne IRA, 403 (b) plany, SEPA IRA i inne. Pracownicy mogą brać federalne (i często stanowe) ulgi podatkowe za składki na takie konta, oszczędzając pieniądze z góry. Odroczenie podatku na tych rachunkach oznacza, że ​​żadne podatki nie są należne z tytułu jakichkolwiek dochodów na rachunku (dywidendy, odsetki i zyski kapitałowe), dopóki środki nie zostaną wycofane.

Ponieważ dochody te mogą również generować dochód, konto może rosnąć szybciej, niż gdyby pieniądze musiały zostać wycofane, aby spłacić podatek należny co roku. To jest powód, dla którego większość pracowników uważa, że ​​kwalifikowane pojazdy oszczędnościowe są najlepszym miejscem do oszczędzania na emeryturę i dlaczego tak wielu ma znaczną większość oszczędności emerytalnych na takich rachunkach.

Aby uzyskać ten odroczony wzrost podatku, inwestorzy zazwyczaj rezygnują z prawa do pobierania środków z konta przed ukończeniem 59½ roku życia. Jeśli wcześniej się wycofają, najprawdopodobniej będą zobowiązani do zapłaty wszelkich podatków federalnych i stanowych plus 10% kary federalnej i ewentualnie kary nałożone przez państwo. (Istnieją pewne wyjątki od kar za wczesne wycofanie).

Powszechnie uważa się, że tego typu konta są "wolne od podatku". Nie są. (Nie ma darmowych obiadów, jeśli chodzi o podatki.) Zamiast tego, podatki są należne, gdy pieniądze są wycofywane z rachunków, zwykle na emeryturze. Dodatkowo, fundusze te są zwykle opodatkowane według najwyższej stawki zwykłego podatku dochodowego inwestora - aż 39,6% dla podatku federalnego, plus niezależnie od ich stanu dodaje. Innymi słowy, nie ma podatków z góry, ale podatki później.

Tradycyjna mądrość jest taka, że ​​gdy pracownicy są już na emeryturze, będą oni w niższym przedziale podatkowym niż wtedy, gdy pracowali, a to spowoduje oszczędności podatkowe. Jednak nie zawsze tak jest - a kiedy nie jest, często powoduje "paraliż podatkowy" na emeryturze.

Niezakwalifikowane konta

Konta niewykwalifikowane to takie, które nie podlegają specjalnemu traktowaniu podatkowemu. Ludzie często korzystają z tego typu kont tylko w ostateczności, ponieważ uważają, że umieszczenie jak największej liczby kont kwalifikowanych jest zawsze najlepszym rozwiązaniem z powodów już omówionych.

Konta niewykwalifikowane, mimo że nie zapewniają żadnego bieżącego odliczenia podatkowego ani bieżącego odroczenia podatku, oferują pewne korzyści. Kiedy środki są wycofywane z tych rachunków, tylko zyski są opodatkowane (plus, wszelkie straty mogą często być odpisywane), a zyski są opodatkowane według bardziej korzystnych stóp zysków kapitałowych (nie są to zwykłe stawki podatku dochodowego). Stopa wzrostu kapitału federalnego (obecnie na poziomie 20%) jest znacznie niższa niż federalna krańcowa stawka podatku dochodowego (obecnie aż 39,6%). Ponadto nie ma kar za wypłatę środków z konta niekwalifikowanego przed ukończeniem 59½ roku życia.

Konta wolne od podatku

Trzeci etap trójkąta podatkowego składa się z potencjalnie wolnych od podatku inwestycji. Najczęstszym typem konta w tej kategorii jest Roth IRA. Korzystając z Roth IRA, inwestorzy nie otrzymują z góry żadnych ulg podatkowych, ale otrzymują przewagę odroczenia podatku, a jeśli zarządzają prawidłowo, środki mogą być całkowicie wycofane z opodatkowania na emeryturze.

Trójkąt w akcji

Oto przykład Trójkąta podatkowego w pracy.

Załóżmy, że mamy emerytowaną parę, która musi wziąć 60 000 $ rocznie z kont, aby zapewnić sobie dochód emerytalny. Przy obecnych stawkach podatkowych mogliby zebrać 37 000 USD ze swoich zakwalifikowanych kont, przenosząc ich na szczyt 15-procentowego przedziału podatkowego. Następne 15 000 $ może zostać pobrane z ich niezakwalifikowanego konta, gdzie zapłaciliby 15% podatku od zysków kapitałowych. Pozostałe 8 000 $ można następnie pobrać z ich Roth IRA, a żadne podatki nie będą należne od tych funduszy. W tym przykładzie para będzie w stanie uzyskać 60 000 $, których będą potrzebować, bez konieczności pobierania z jednego konta tak dużo, aby wepchnąć je do wyższego przedziału podatkowego.

Podobnie jak w przypadku większości spraw finansowych (i często niefinansowych), kluczem jest dywersyfikacja. Idealnie, gdy klienci osiągną emeryturę, chcielibyśmy, aby mieli trochę pieniędzy na zakwalifikowanych kontach (dla bieżącego odliczenia i odroczonego podatku), trochę pieniędzy na niewykwalifikowanych rachunkach (dla potencjalnie niższych zysków kapitałowych) i trochę pieniędzy w wolne od podatku rachunki (do odroczenia podatków i dystrybucji wolnych od podatku).

Gdybyśmy dziś dokładnie wiedzieli, w jakim przedziale wiekowym znajdzie się każdy klient, kiedy ostatecznie przejdzie na emeryturę, łatwo będzie wiedzieć, jakie konta teraz sfinansować. Ponieważ nie można przewidzieć, który przedział podatkowy klienta będzie przez wiele lat w dół, lub jakie zmiany w strukturze podatkowej można wprowadzić w ciągu następnych 10, 20 lub 30 lat, najlepszą radą jest mieć jaja w jak największej liczbie koszy.

Szkolimy naszych klientów, aby nie bali się (ani nie znoszą) podatków. W końcu płacenie podatków zasadniczo oznacza, że ​​zarabiają pieniądze. Jednak zmiana psychologii jest trudna i może zająć trochę czasu, dlatego planowanie strategii przed rozpoczęciem korzystania z każdej struktury istnieje w przyszłości. W ten sposób, gdy przyjdzie czas na podjęcie wypłat i korzystanie z owoców ich pracy (lub zabranie rodziny na rejs po Alasce), możemy pomóc naszym klientom w kontrolowaniu sytuacji podatkowej w sposób o wiele skuteczniejszy i mniej stresujący.

Zdjęcie przez iStock.

https: //

Może ci się spodobać również:

Plan emerytalny Przemysł Ripe for Revolution?

Niedawne grupy nie radzą sobie z oszczędzaniem na emeryturę

Jeden klucz do pomyślnego planowania emerytalnego

Za Zasłoną Docelowych Funduszy