Altman Z-Score Definicja i przykład |

Co to jest:

Altman Z-Score (nazwany tak od Edwarda Altmana, profesora z New York University, który opracował go) jest narzędziem statystycznym służącym do pomiaru prawdopodobieństwa bankructwa firmy.

Chociaż Altman opracował Z-Score w 1960 roku, pojęcie próby przewidywania, które przedsiębiorstwa zawiodą było dalekie od nowego w tym czasie. Jednak Altman dodał technikę statystyczną zwaną analizą wielowymiarową do kombinacji tradycyjnych technik analizy współczynników, co pozwoliło mu rozważyć nie tylko wpływ kilku wskaźników na "przewidywalność" jego modelu bankructwa, ale także zastanowić się, w jaki sposób te wskaźniki wpłynęły przydatność drugiej strony w modelu.

Altman opracował Z-Score po ocenie 66 firm, z których połowa zgłosiła upadłość w latach 1946 i 1965. Zaczynał z 22 wskaźnikami podzielonymi na pięć kategorii (płynność, rentowność, dźwignia, wypłacalność i aktywność), ale ostatecznie zawęziła je do pięciu wskaźników.

Jak to działa (Przykład):

Z-Score Altmana określa, jak prawdopodobne jest, że firma zawiedzie. Formuła czyni to poprzez ocenę siedmiu prostych fragmentów danych, z których wszystkie powinny być dostępne w publicznym ujawnianiu firmy.

Standardowy Z-Score

Formuła Z-Score (która zawiera te siedem prostych elementów dane) wynosi:

Z-Score = ([Kapitał obrotowy / Całkowite aktywa] x 1,2) + ([Zyski zatrzymane / Aktywa ogółem] x 1,4) + ([Zysk operacyjny / Aktywa ogółem] x 3,3) + ([Rynek Kapitalizacja / Zobowiązania ogółem] x 0,6) + ([Sprzedaż / Całkowite aktywa] x 1,0)

Ogólnie rzecz biorąc, im niższy wynik, tym większa szansa na bankructwo. Na przykład wynik Z powyżej 3,0 wskazuje na kondycję finansową; poniżej 1,8 sugeruje wysokie prawdopodobieństwo bankructwa.

Z-Score dla firm prywatnych

W 2002 roku Altman opowiedział się za poprawioną formułą Z-Score dla prywatnych firm. Wersja prywatna firmy inaczej waży zmienne i używa wartości księgowej kapitału własnego w miejsce kapitalizacji rynkowej. Wzór jest następujący:

Z-Score = ([Kapitał obrotowy / Całkowite aktywa] x 0,717) + ([Zyski zatrzymane / Aktywa ogółem] x 0,847) + ([Zysk operacyjny / Aktywa ogółem] x 3,127) + ([Rezerwuj Wartość kapitału własnego / pasywa ogółem] x 0,420) + ([Sprzedaż / aktywa ogółem] x 0,998)

Z-score dla firm nieprodukcyjnych

Altman pierwotnie opracował Z-Score dla producentów, głównie dlatego, że były to firmy w jego oryginalna próbka. Jednak pojawienie się dużych, publicznych firm usługowych skłoniło go do opracowania drugiego modelu Z-Score dla firm nieprodukcyjnych. Formuła jest zasadniczo taka sama jak poprzednio; po prostu wyklucza ostatni składnik (sprzedaż / aktywa ogółem), ponieważ Altman chciał zminimalizować skutki intensywnego obrotu związanego z produkcją.

Z-Score = ([Kapitał obrotowy / Całkowite aktywa] x 1,2) + ([Zatrzymane zyski / Aktywa ogółem] x 1,4) + ([Zysk operacyjny / Aktywa ogółem] x 3,3) + ([Kapitalizacja rynkowa / Całkowite pasywa] x 0,6)

Pierwszy wskaźnik (kapitał obrotowy / aktywa ogółem) jest dobrym wskaźnikiem zdolność do naprawienia tego, co zawdzięcza w ciągu najbliższych kilku miesięcy. Drugi wskaźnik jest dobrym wskaźnikiem tego, jak długiem jest firma i czy ma ona historię rentowności. Trzeci wskaźnik jest miarą efektywności, ponieważ wskazuje, ile centów firma generuje w zyskach za każdego dolara aktywów, które posiada. Czwarty wskaźnik to płynna miara "zaufania" rynkowego w firmie. Piąty wskaźnik jest podobny do trzeciego wskaźnika, ponieważ mierzy efektywność firmy w zakresie sprzedaży ze swoich aktywów.

Dlaczego to ma znaczenie:

Z-Score jest powszechnie używanym wskaźnikiem o szerokim spektrum, chociaż jest po prostu jeden z wielu obecnie używanych modeli scoringowych, które w istocie łączą wymierne wskaźniki finansowe z niewielką liczbą zmiennych, aby przewidzieć, czy firma zawiedzie.

Z czasem jednak wynik Z okazał się jednym z najbardziej wiarygodne predyktory bankructwa - tak bardzo, że analitycy często utożsamiają pewne wyniki Z z odpowiednimi ratingami obligacji. W rzeczywistości, gdy Altman dokonał ponownej oceny swoich metod, badając 86 przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji od 1969 do 1975 r., A następnie 110 upadłych spółek w latach 1976-1995, a następnie 120 zbankrutowanych spółek w latach 1996-1, Wynik Z był dokładny między 82% a 94%. Stare motto "śmieci w śmieciach" ma zastosowanie, jednak: jeśli finanse firmy są mylące lub nieprawidłowe, Z-Score też będzie.

Należy pamiętać, że zmiany w wyniku Z-Z firmy są równie ważne, jeśli nie ważniejsze, niż sam wynik Z-score. W końcu wiedza, że ​​firma zmierza w złym kierunku, jest lepsza niż poznanie jej po fakcie. Na przykład, Z-Score firmy Enron dał mu ekwiwalent ratingu obligacji BBB pod koniec 1 r., Ale miał wynik równy ratingowi B do czerwca 2001 r. - w przeciwieństwie do agencji ratingowych, które oceniały Enrona jako BBB przed złożył wniosek o ogłoszenie upadłości.