Nienormalna stopa zwrotu z definicji i przykład |
Stopa zwrotu zwykła i stopa zwrotu logarytmiczna - MS Excel
Spisu treści:
Co to jest:
Nienormowana stopa zwrotu , znana również jako "alfa" lub "nadmiar" return, "to część zwrotu papierów wartościowych lub portfela nie wyjaśniona stopą zwrotu z rynku. Jest raczej produkowany na podstawie wiedzy eksperckiej inwestora lub zarządzającego portfelem i jest jedną z najczęstszych miar wydajności skorygowanej o ryzyko.
Jak to działa (Przykład):
Załóżmy, że jesteś menedżerem portfela, który oczekuje, że portfel twojego klienta zwróci 15% w przyszłym roku. Pod koniec roku portfel faktycznie zwraca 16%. Mówiąc prościej, nienormalna stopa zwrotu z portfela wynosi 16% - 15% = 1%.
Matematycznie rzecz biorąc, nienormalna stopa zwrotu jest zwrotem, który przewyższa oczekiwane przez modele takie jak model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM)). Aby zrozumieć, jak to działa, spójrzmy na formułę CAPM:
r = Rf + beta * (Rm - Rf) + nienormalna stopa zwrotu
Gdzie:
r = zwrot papierów wartościowych lub portfela
Rf = wolna od ryzyka stopa zwrotu
beta = zmienność ceny papieru wartościowego lub portfela w stosunku do całego rynku
Rm = zysk rynkowy
Większa część formuły CAPM (wszystkie oprócz nienormalnego współczynnika zwrotu)) określa stopę zwrotu dla określonego papieru wartościowego lub portfela, biorąc pod uwagę określone warunki rynkowe. Zauważ, że dwa podobne portfele mogą być obciążone taką samą ilością ryzyka (beta), ale z powodu różnic w anormalnej stopie zwrotu, jeden może mieć większy zwrot niż drugi. Jest to podstawowy dylemat dla inwestorów, którzy zawsze chcą uzyskać najwyższą stopę zwrotu przy jak najmniejszym ryzyku.
Dlaczego to ma znaczenie:
nienormalna stopa zwrotu to wymierny sposób określenia czy umiejętności menedżera przyczyniły się do wartości portfela na bazie skorygowanej o ryzyko. Z tego powodu jest to święty graal inwestowania dla niektórych.
Samo istnienie anormalnej stopy zwrotu jest kontrowersyjne. Ponieważ ci, którzy wierzą w hipotezę efektywnego rynku (która mówi, między innymi, że nie da się pokonać rynku) uważają, że wyższa stopa zwrotu jest wynikiem szczęścia, a nie umiejętności, wspierają swoje pomysły tym, że w dłuższej perspektywie wielu aktywnych menedżerów portfela nie zarabia dużo więcej niż klienci, którzy po prostu wykonują pasywne, indeksujące strategie. Tak więc inwestorzy, którzy uważają, że menedżerowie podnoszą wartość odpowiednio, oczekują ponadprzeciążeniowych lub ponadnormatywnych stóp zwrotu, czyli oczekują nienormalnej stopy zwrotu.
