Dlaczego tak wiele kart kredytowych pochodzi z Delaware

Przeszukuj oferty kart kredytowych wypełniających skrzynkę pocztową i możesz zauważyć motyw: Wiele z nich ma adres zwrotny Delaware. To nie przypadek.

Delaware jest domem dla firm obsługujących karty kredytowe Chase, Discover i Barclaycard U.S., zgodnie z Federal Deposit Insurance Corp. Bank of America i Citi również utrzymują tam pewne operacje związane z kartami. Razem ci emitenci reprezentują około połowy rynku kart kredytowych w Stanach Zjednoczonych. Tymczasem mieszkańcy Delaware stanowią zaledwie 0,3% populacji USA.

Co kryje miłość do Delaware w branży kart kredytowych?

Wszystko zaczęło się od decyzji sądu prawie 40 lat temu.

Po pierwsze, decyzja sądu

W 1978 roku Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych jednogłośnie zdecydował w Marquette National Bank v. First of Omaha Corp., że firmy obsługujące karty kredytowe mogą eksportować stopy procentowe z miejsca, w którym znajdowały się do innych państw.

Sprawa pojawiła się, gdy First National Bank of Omaha wysłał oferty kart kredytowych do mieszkańców Minnesoty. Bank w Minnesocie, Marquette National Bank of Minneapolis, pozwał bank w Nebrasce za naruszenie prawa lichwiarskiego.

"W tamtych czasach nie było banków międzypaństwowych" - mówi Nerd Wallet, sekretarz stanu Illinois Delaware, Glenn Kenton. "W tamtych czasach [jeśli bank] był zarejestrowany w Kalifornii, płacił podatki w Kalifornii. Prowadził interesy w Kalifornii."

Przed decyzją Marquette banki próbujące wysyłać oferty kart kredytowych do konsumentów poza stanem wpadły w dwa problemy:

• Przepisy dotyczące lichwy stanowej: ograniczają liczbę emitentów, którzy mogą pobierać opłaty za karty kredytowe
• Międzybranżowe ograniczenia bankowe: prawo federalne na ogół zabrania bankowi prowadzenia oddziałów poza swoim krajem pochodzenia, chyba że uzyska zezwolenie od nowego państwa, w którym chce prowadzić działalność

Decyzja Marquette, która zezwalała emitentom na eksport stóp procentowych z państw, w których się znajdowali, nie zabiła międzypaństwowego zakazu bankowego; po prostu zostawił ją, by uschła i umarła.

"Pozwala państwom robić rzeczy antykonkurencyjne" - mówi Ed Mierzwinski, dyrektor programu konsumenckiego w amerykańskiej grupie Public Interest Research Group, grupie zajmującej się rzecznictwem konsumentów. Kiedy Południowa Dakota uchwaliła przepisy mające na celu podniesienie pułapów lichwy tuż po decyzji Marquette, umożliwiała bankom w Południowej Dakocie pobieranie od klientów w Kalifornii odsetek za przekroczenie limitu na kartach kredytowych, które mogą być legalnie naliczane przez banki z siedzibą w Kalifornii. "Złe przepisy w Południowej Dakocie mogą wyprzedzić dobre prawa Kalifornii", które ograniczają stopy procentowe, zauważa.

Z czasem pozostawiła prawa lichwiarstwa stanowego w zasadzie bezzębne.

Banki uciekają z Nowego Jorku

Dla banków decyzja Marquette pojawiła się w idealnym momencie.

Pod koniec lat 70. i na początku lat 80. Fed podniósł stopy procentowe, aby spowolnić szerzącą się inflację i zachęcić do oszczędzania, co sprawia, że ​​banki są bardziej kosztowne pożyczyć pieniądze. Firmy kart kredytowych, z których wiele miało siedziby w Nowym Jorku, musiały ponieść ogromne straty. Płacili roczną stopę procentową w wysokości około 19%, aby pożyczyć pieniądze od Fed, ale prawo lichwiarskie Nowego Jorku pozwoliło im obciążyć posiadaczy kart nie więcej niż 12%.

Ten brak równowagi doprowadził Citicorp do przeniesienia działalności związanej z kartami kredytowymi z Nowego Jorku do Południowej Dakoty, która była w trakcie przyjmowania aktów prawnych w celu zniesienia pułapu lichwiarskiego w tym czasie. Citicorp wynegocjował umowę z przywódcami z Południowej Dakoty, obiecując pracę w zamian za pozwolenie na działanie w tym stanie i uwolnił ją z Nowego Jorku.

Tymczasem Delaware Gov. Pierre S. "Pete" du Pont IV szukał sposobów na zwiększenie zatrudnienia w swoim państwie. Właśnie wtedy skontaktował się Chase Manhattan Chief Operating Officer i President (i później, CEO) Thomas Lebrecque i jego prawnik Robert Douglass.

"To oni jechali do nas, a nie my do nich" - mówi Kenton, który był wtedy sekretarzem stanu Delaware. Delaware było znacznie bliżej Nowego Jorku w porównaniu z Dakotą Południową. W tamtym czasie kilka dużych banków było już zarejestrowanych z powodu Sądu Chancery, gdzie sprawy korporacyjne są rozpatrywane przez sędziów, a nie ławy przysięgłych, i szybciej rozwiązywane. Kancelaria Chancery Court od dawna sprawiała, że ​​państwo jest atrakcyjnym miejscem dla firm, które mogą zostać włączone w celu uzyskania korzyści prawnych. W rzeczywistości dwie trzecie wszystkich spółek notowanych na giełdzie jest dziś zarejestrowanych w Delaware, zgodnie ze stroną internetową państwa.

"Powiedzieli:" Nie chcemy jechać do Południowej Dakoty z dwóch powodów: A) Citibank już tam jest i B) To Południowa Dakota "- mówi Kenton. Chase Manhattan zapytał, czy Delaware da mu to samo, co Dakota Południowa, dając Citicorp. "Gubernator i ja spotkaliśmy się i powiedzieliśmy" tak "."

Narodziła się ustawa o rozwoju centrum finansowego

Jesienią 1980 r. Sześcioosobowa grupa zadaniowa Du Pont, w której Kenton odgrywał kluczową rolę, rozpoczęła prace nad ustawodawstwem, które miało stać się ustawą o rozwoju centrów finansowych.

Aby zachęcić duże banki do przeniesienia się do stanu Delaware, prawo wymieniało te bonusy:

• Zaproszenia: Dało to bankom stanu pozaeuropejskiego zezwolenie na wjazd do Delaware pod warunkiem, że spełniły określone warunki - na przykład zatrudnienie co najmniej 100 osób w państwie
• Elastyczność stóp procentowych: w dużej mierze wyeliminowała pułapy lichwiarskie
• Możliwość pobierania opłat: Pozwoliła bankom na nałożenie kilku rodzajów opłat na kredyt odnawialny i zamknięty, jeśli zostały one ujawnione
• Ulgi podatkowe: wprowadzono odwrotną stawkę podatku dla banków zarabiających ponad 20 milionów dolarów, opodatkując duże banki po niższej stopie niż mniejsze banki

Ustawa przeszła z dwupartyjnym wsparciem, a ustawodawcy kontynuowali jego zmianę, by przyciągnąć więcej banków, mówi Kenton.

Kilka dużych banków wkrótce przeniosło się do Delaware, w tym Chase Manhattan, J.P. Morgan & Co., Manufacturers Hanover i Chemical New York. Nawet Citicorp, który właśnie przeniósł swój biznes kartowy do Południowej Dakoty, otworzył operację w Delaware.

W 1983 r. Rezerwa Federalna w Filadelfii odnotowała, że ​​11 dużych firm bankowych, w tym wiele z firmami obsługującymi karty kredytowe, otworzyło filie w Delaware.

Nawet po tym, jak ustawy federalne ograniczające bankowość międzystanową zostały uchylone w 1994 r., Delaware pozostało twierdzą branży kart kredytowych ze względu na niską stawkę podatkową dla banków i Chancery Court.

Karty kredytowe dzisiaj

Kenton przyznaje, że branża kart kredytowych nie zawsze była przyjazna dla konsumenta. "Czy były nadużycia? Tak, "mówi. "Kongres poprawił wiele nadużyć." Ale były też korzyści. Gdyby nie rewolucja kart kredytowych w Delaware, powiedziałby, że nie byłoby kart powinowactwa, kart podróżnych i kart linii lotniczych.

Tak jak Delaware zmieniło branżę kart kredytowych, branża kart kredytowych zmieniła Delaware.

W 1980 r. Urzędnicy stanu Delaware mieli nadzieję, że FCDA doda 1000 miejsc pracy, powiedział Kenton. Według danych Biura Statystyki Pracy według stanu na luty 2017 r. Branża finansowa państwa zatrudnia ponad 47 000 osób.

"Gubernator był bardzo perspektywiczny", mówi Kenton. "Powiedział, że będzie to wielki impuls dla gospodarki i na pewno było."

Claire Tsosie jest pisarzem pracowniczym w Investmentmatome, osobistej witrynie finansowej. Email: [email protected]. Twitter: @ ideclaire7.

Ten artykuł został napisany przez Investmentmatome i został pierwotnie opublikowany przez Forbes.