Definicja aktu Taft-Hartley'a i przykład |

Co to jest:

Ustawa Taft-Hartley , oficjalnie znana jako Praca Ustawa o stosunkach z pracownikami jest federalnym prawem pracy, które reguluje działania związków zawodowych.

Jak to działa (Przykład):

Ratyfikowana w 1947 r. Ustawa Taft-Hartley dążyła do zreformowania prawa związkowego, w dużej mierze do nadzorowania zarządzania i negocjacji zbiorowych. Poza ograniczeniem możliwości lobbingu, ustawa Taft-Hartley zakłada związki zawodowe odpowiedzialne za przejrzystość finansową i standardy etyczne, które mają być przestrzegane przez dyrektorów i wpływowych członków.

Chociaż ustawa Taft-Hartley nie zakazuje wszystkich strajków jako środków protest, zastrzega, że ​​takie działanie poprzedzone jest zaawansowanym ostrzeżeniem. Ponadto określa prawne warunki, w których strajk może wystąpić i zostać przeprowadzony. W ten sposób zabrania się dzikich, politycznych i solidarnych strajków, a także wtórnych bojkotów i polityki zamkniętego sklepu … Ustawa Taft-Hartley również uczyniła niezgodnym z prawem, by pracodawcy przymuszali robotników do przystąpienia do związku.

Większość postanowień dotyczących rokowań zbiorowych, przewidzianych przez utworzono związki zawodowe i wzmiankowane w ustawie Wagnera z 1935 r.

Dlaczego to ma znaczenie:

Zasadniczo nadrzędna nowelizacja ustawy wagnerowskiej z 1935 r., przepisy ustawy Taft-Hartley chronić dobrobyt społeczny i ekonomiczny amerykańskich pracowników przed korupcją związkową i nieuczciwymi praktykami. Próbowano tego, przywracając wiele praw pracodawców i utrzymując równowagę zbiorowej siły przetargowej z popieraniem pracy.

Przywódcy związkowi stanowczo sprzeciwili się tej ustawie, kiedy zaproponowali ją prezydentowi Trumanowi. Kongres przejął weto. Truman przeprowadził kolejną kampanię pod obietnicą uchylenia aktu. Podjęto różne działania mające na celu uchylenie prawa, ale żadnemu się nie udało. Ustawa Landrum-Griffin (1959) zmieniła jedynie niektóre cechy ustawy.