Definicja i przykład banku narodowego |

Co to jest:

bank narodowy to bank, który jest członkiem systemu Rezerwy Federalnej i Federal Deposit Insurance Corp.

Globalnie bank krajowy jest bankiem centralnym tego kraju. W tym kontekście Rezerwa Federalna jest bankiem narodowym Stanów Zjednoczonych.

Jak to działa (Przykład):

Załóżmy na przykład, że firma XYZ jest bankiem. Aby zostać bankiem narodowym, musi otrzymać kartę od weryfikatora waluty i płacić składki do FDIC. W zamian bank może stać się członkiem Rezerwy Federalnej i w razie potrzeby pożyczyć od Rezerwy Federalnej (zobacz naszą definicję Rezerwy Federalnej, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak to działa). Bank otrzymuje także pokrycie FDIC dla swoich deponentów, co oznacza, że ​​większość pieniędzy deponentów będzie chroniona, nawet jeśli Firma XYZ zbankrutuje.

Rezerwa Federalna jest bankiem Skarbu USA. W tym charakterze lokalne banki Rezerwy Federalnej posiadają wpływy i dokonują płatności w imieniu Skarbu Państwa. Banki Rezerwy Federalnej prowadzą rachunki funduszy skarbowych, przeprowadzają kontrole nad skarbem oraz zarządzają fizyczną emisją, obsługą i spłatą skarbowych papierów wartościowych i obligacji oszczędnościowych.

Dlaczego to ma znaczenie:

Banki krajowe istnieją od lat 60. XIX wieku, kiedy Stany Zjednoczone wdrożyły Ustawy o Narodowym Banku z 1863 i 1864 r. Stany Zjednoczone nie miały wówczas spójnej waluty krajowej, a przepisy prawne zezwalały bankom wyczarterowanym na emisję własnych banknotów, które były poparte obligacjami rządowymi USA. (Banknoty krajowe już nie istnieją.)

Banki krajowe posiadają ogromną większość depozytów krajowych. Do 2004 r. Prawie nigdy nie pozwalano im na ubezpieczenie lub angażowanie się w bankowość handlową lub rozwój nieruchomości.