Hillary Clinton's College Affordability Plan and You

Wyświetl obraz | gettyimages.com

W celu uczynienia college'u bardziej dostępnym, Hillary Clinton ogłosiła aktualizację swojego planu reformy szkolnictwa wyższego w tym tygodniu, w szczególności obiecując bezpłatne czesne dla studentów na państwowych uniwersytetach. Posunięcie to rozszerza się o plan, który domniemany kandydat na prezydenta Partii Demokratycznej odsłonił w sierpniu 2015 r.

Republikański domniemany kandydat, Donald Trump, nie opublikował planu reformy szkolnictwa wyższego, a kampania Trumpa nie odpowiedziała na prośbę naszej witryny o komentarz.

Kampania Clinton oszacowała, że ​​jej pierwotna propozycja, zwana "New College Compact", kosztowałaby 350 miliardów dolarów, aby zrealizować ją przez 10 lat. Byłoby to finansowane poprzez ograniczenie niektórych ulg podatkowych dla osób o wysokich dochodach.

Oto pięć kluczowych aspektów całego planu Clintona:

1. Bezpłatne czesne dla kwalifikujących się studentów

Clinton obiecuje wyeliminować naukę w państwowych college'ach publicznych dla osób o łącznych dochodach rodzinnych do 125 000 USD i dąży do pełnego wdrożenia tego planu do 2021 roku. Próg dochodów obejmowałby ponad 80% wszystkich rodzin w Stanach Zjednoczonych, jej kampania mówi. Uczniowie z rodzin o łącznym dochodzie w wysokości do 85 000 USD rocznie będą mogli bezpłatnie uzyskać czesne na kwalifikujących się uniwersytetach, jeśli Kongres zatwierdzi ten plan.

Dodatkowo Clinton proponuje, aby wszyscy studenci uczęszczali do college'u bez czesnego. Kevin Fudge, menedżer ds. Ochrony konsumentów i relacji rządowych dla American Student Assistance, organizacji non-profit z siedzibą w Bostonie, mówi, że ta część planu Clintona jest bardziej realistyczna niż jej propozycja darmowej nauki w publicznych państwowych college'ach.

Pożyczkobiorcy uczęszczający do prywatnych czteroletnich szkół wyższych nie kwalifikują się do darmowych zajęć zgodnie z planem Clintona. Ale to obniżyłoby odsetki od pożyczek federalnych studentów "prawie o połowę", mówi. Stawki dla bezpośrednich subsydiowanych i niesubsydiowanych kredytów studenckich wynosiły 4,29% w roku szkolnym 2015-16.

2. Refinansowanie kredytu studenckiego przez rząd federalny

Kredytobiorcy mieliby również możliwość refinansowania swoich federalnych pożyczek studenckich po obecnych niższych stawkach za pośrednictwem rządu federalnego. Kampania Clinton szacuje, że ten aspekt wpłynie na 25 milionów kredytobiorców, przy typowych oszczędnościach w wysokości 2 000 USD w okresie trwania pożyczki.

"Jeśli możesz refinansować swój kredyt hipoteczny lub pożyczkę na samochód, powinieneś być w stanie refinansować pożyczkę studencką," powiedział Clinton.

Pożyczkobiorcy pożyczek federalnych mogą obecnie refinansować tylko za pośrednictwem prywatnych pożyczkodawców, co wiąże się z utratą federalnych pożyczek, w tym dostępu do programów spłaty opartej na dochodach i programów wybaczania pożyczek.

3. Usprawnione plany spłat oparte na dochodach

Clinton chce "uprościć, rozszerzyć i rozwinąć opcje automatycznej rejestracji" w planach spłat opartych na dochodach. Jej propozycja pomógłaby również uniknąć zamieszania wśród kredytobiorców, którzy obecnie mają do wyboru cztery plany dochodowe, mówi Zakiya Smith, dyrektor strategiczny fundacji Lumina Foundation z siedzibą w Indianapolis, która zapewnia dotacje mające na celu poprawę systemu szkolnictwa wyższego.

"Sprowadziłoby to liczbę planów do jednego, co, jak sądzę, wielu polityków i polityków mówiło ostatnio po obu stronach przejścia" - mówi Smith.

Clinton proponuje, aby pozwolić wszystkim kredytobiorcom na spłatę miesięcznych rat w wysokości 10% ich dochodów, a także wybaczenie pożyczek po 20 latach naliczania na czas, lub po 10 latach płatności dla kredytobiorców, którzy pracują na stanowiskach interesu publicznego. Wdroży również automatyczną rejestrację w planie płatności. Kredytobiorcy muszą teraz wybrać jeden z czterech planów opartych na dochodach, a każdy plan ma nieco inne wymagania i warunki.

4. Trzymiesięczne moratorium na płatności dla kredytobiorców federalnych

Clinton proponuje wprowadzenie trzymiesięcznego moratorium na płatności dla wszystkich federalnych pożyczkobiorców kredytów studenckich, które zostaną wprowadzone w życie w drodze egzekucji. Jak twierdzi, trzymiesięczna przerwa pozwoli Departamentowi Edukacji pomóc kredytobiorcom w podpisaniu planów spłaty opartej na dochodach i konsolidacji ich pożyczek federalnych. Kampania Clintona nie odpowiedziała natychmiast na naszą prośbę o więcej szczegółów na temat proponowanego moratorium, które zostało dodane w tym tygodniu do planu szkolnictwa wyższego w 2015 roku.

5. Przywrócenie całorocznego finansowania Pell Grant

Kwalifikujący się studenci o niskich i średnich dochodach mogliby ponownie wykorzystać pieniądze Pell Grant na opłacenie zajęć letnich. Przez cały rok Pell Grants, które zostały wyeliminowane w 2011 roku, może potencjalnie pomóc uczniom o niskich dochodach bardziej niż jakikolwiek inny środek w propozycji Clintona, powiedział profesor ekonomii Uniwersytetu Temple Doug Webber w tweecie 7 lipca.

Senatorskie starania o przywrócenie całorocznego finansowania Pell Grant zostały zablokowane w czwartek przez podkomisję w amerykańskiej Izbie Reprezentantów.

Inne aspekty planu Clintona

Clinton proponuje także uproszczenie bezpłatnej aplikacji do Federalnego Programu Pomocy Studentom, znanej jako FAFSA; zapewnić odroczenie pożyczki i przebaczenie kwalifikującym się aspirującym przedsiębiorcom; zachęcać pracodawców do pomagania pracownikom w spłacaniu pożyczek studenckich; i zwiększyć fundusze federalne na kampusach, które wspierają ukończenie college'u. Jej plan obejmuje także politykę dwustronną, taką jak podział ryzyka, który karze kolegia, gdy zbyt wielu absolwentów nie wywiązuje się ze swoich pożyczek.

Anna Helhoski i Teddy Nykiel są pisarzami pracowniczymi w Investmentmatome, osobistej witrynie finansowej.Email: [email protected] lub [email protected]. Twitter: @AnnaHelhoski lub @ted łóżkakiel.

Nerd Wallet Brianna McGurran przyczyniła się do tego raportu.

Ten artykuł został zaktualizowany 8 lipca 2016 r. Pierwotnie został opublikowany 11 sierpnia 2015 r.

W poprzedniej wersji tego artykułu błędnie wpisano nazwisko profesora ekonomii Uniwersytetu Świątyni Douga Webbera. Ten artykuł został poprawiony.