Zbyt duże, by zawieść - gdzie stoimy?

Federalni regulatorzy są gotowi udzielić dużym bankom dużych wymagań, aby zabezpieczyć gospodarkę przed przyszłym kryzysem finansowym, takim jak ten, który wywołał recesję w latach 2008-2009, uważaną za największą od czasu Wielkiego Kryzysu.

Amerykańskie organy nadzoru ujawniły niedawno nowe przepisy, w których ośmiu największych amerykańskich banków zwiększyło poziom kapitału o 68 miliardów euro, starając się, by banki polegały raczej na źródłach finansowania, takich jak kapitał własny, a nie na długach.

Kluczowa część planu wymaga, aby każdy duży bank utrzymywał rezerwy kapitałowe w wysokości 5% aktywów ogółem. Ubezpieczone podmioty zależne banków, które zazwyczaj prowadzą bardziej ryzykowną akcję kredytową, byłyby zobowiązane do podwyższenia kapitału do 6% aktywów ogółem. Mniejsze banki będą musiały mieć 3% aktywów w kapitale.

Osiem dużych banków, w tym JP Morgan Chase, Citigroup, Bank of America, Wells Fargo, Goldman Sachs, Morgan Stanley, Bank of New York Mellon i State Street, musi wprowadzić zmiany do 2018 roku.

Po ogłoszeniu zmian zasad przewodnicząca Fed Janet Yellen powiedziała, że ​​Fed analizuje prawdopodobne skutki nałożenia surowszych przepisów na banki. W przemówieniu Yellin zasugerował, że obecne zasady kapitałowe nie odnoszą się do wszystkich zagrożeń. Wymaganie od ośmiu największych banków, określanych jako "zbyt duże, by upaść", do posiadania większego kapitału, nie chroni przed ryzykiem, które może spłynąć do mniejszych banków, powiedziała. Dlatego Fed zastanawia się, jakie dalsze środki mogą być potrzebne, w tym wymogi, które mogłyby być szerzej stosowane w bankach regionalnych i niebankowych instytucjach finansowych - dodała.

Termin "zbyt duży, by upaść" stał się popularnym odniesieniem do instytucji finansowych w latach 2008-2009, które uznano za tak złożone i powiązane z ogólną gospodarką, że ich niepowodzenie byłoby katastrofalne. Wiara w koncepcję zbyt dużej, aby zawieść, doprowadziła do rządowych ratowania instytucji finansowych, takich jak Wells Fargo, Bank of America, Morgan Stanley i Goldman Sachs. Jedną z instytucji, która nie została uznana za zbyt dużą, by upaść, był Lehman Brothers, który ogłosił upadłość we wrześniu 2008 r. Nie mogąc znaleźć nabywcy, ostatecznie Lehman został zlikwidowany.

Niektórzy analitycy uważają, że im więcej przepisów nałożonych na duże banki, tym większa zachęta dla banków niebędących bankami i niektórych mniejszych banków do regulowania zasad.

Karen Shaw Petrou, analityk z Federal Financial Analytics w Waszyngtonie, powiedziała Associated Press, że "zagrożeniem jest, jeśli wszystko, co robisz, reguluje duże banki, ryzyko przeniesie się do banków niebędących bankami".

To była główna część problemu, który doprowadził do recesji. Kredytodawcy hipoteczni Subprime zaczęli stosować się do niższych standardów kredytowych i oferować bardziej ryzykowne pożyczki. Liczba hipotecznych kredytów subprime historycznie stanowi 8% kredytów hipotecznych, ale liczba ta wzrosła do 20% w latach 2004-2006, prowadząc do Wielkiej Recesji. Znaczna liczba kredytów hipotecznych typu subprime, około 90% w 2006 r., To kredyty hipoteczne o regulowanej stopie procentowej (ARM).

Kiedy stawki na tych ARM wzrosły, właściciele domów zmagali się z wyższymi płatnościami, co ostatecznie doprowadziło do wzrostu niespłacalności kredytów hipotecznych i przejęcia nieruchomości przez recesję. Ostatecznie ten sam rodzaj kredytów o wysokim ryzyku wpłynął na większe banki, które zaostrzyły standardy kredytowe - prowadząc do zapaści kredytowej. Później duże banki, które rząd uznał za zbyt duże, by mogły upaść, przyjęły pieniądze na ratowanie.

Ponieważ jednak mniejsze instytucje finansowe, takie jak banki regionalne lub lokalna społeczność bankowa lub unii kredytowych, nie otrzymały dofinansowania, również ucierpiały i nadal walczą o odzyskanie równowagi. Wysokie stopy bezrobocia, które były jednym z rezultatów recesji, spowodowały, że mniej osób pożyczało od swoich banków lokalnych, unii kredytowych, a nawet banków regionalnych, co miało negatywny wpływ na te banki.

W miarę, jak zmiany w bankowości i gospodarka dostosowuje się do nowej normalności po recesji, więcej instytucji finansowych poszukuje klientów do wszystkiego, od kredytów hipotecznych po rachunki bieżące.

Klienci mają szeroki wybór opcji bankowych i pomimo nowych regulacji wiele z nich odwraca się od dużych banków, które niektórzy klienci, a nawet wielu regulatorów, postrzegają jako zbyt duże, by upaść, zbyt duże, by je naprawić.

Chociaż najnowsze regulacje bankowe próbują zapobiec kolejnemu kryzysowi finansowemu, kładąc twardsze kontrole na dużych bankach, było wiele kwestii, które ostatecznie przyczyniły się do Wielkiej Recesji w latach 2008-2009. Zatwierdzając nowe regulacje, Fed dąży do tego, aby banki mogły wytrzymać poważne straty. Tymczasem organy nadzoru nadal badają możliwości uzyskania ściślejszej kontroli nad rynkiem, który może być zestawiony z mniejszymi instytucjami.

Wizerunek budynku banku za pośrednictwem Shutterstock.