Brak moralnego wysokiego poziomu w debacie na temat planowania finansowego
Położyć kres marnotrawstwu żywności - dlaczego i jak? dr hab. Krystyna Rejman, prof. SGGW
Spisu treści:
- Może ci się spodobać również:
- Czy Robo-Advisors Sink Financial Advisors?
- Jak przestać źle realizować swoje inwestycje
- Zapasy mocne? Unikaj tej jednej wspólnej pomyłki
- 5 rzeczy, które należy wiedzieć przed wykonaniem opcji na akcje
Autor J.R. Robinson
Dowiedz się więcej o J.R. na naszej stronie Zapytaj doradcę
Częstym refrenem w mediach oraz w społeczności planowania finansowego jest to, że inwestorzy indywidualni powinni szukać profesjonalnej porady inwestycyjnej wyłącznie od "płatnych" planistów.
Na pozór ta pozycja wydaje się wystarczająco dobra. Jak podkreślono w propozycji Departamentu Pracy, aby narzucić rygorystyczną normę powierniczą dotyczącą porad emerytalnych, konflikty interesów obfitują w sprzedaż prowizyjną. Ujawnienie informacji o wynagrodzeniu jest często ograniczone lub nie jest wcale wymagane, a przedstawiciele lub agenci sprzedający produkty emerytalne mogą nie być zobowiązani do umieszczenia interesów klienta powyżej swoich własnych.
Doradcy finansowi działający w ramach tego programu kompensacyjnego mają oczywistą zachętę ekonomiczną do kierowania klientów w kierunku produktów, które płacą wyższe prowizje, do uproszczenia ryzyk i cech produktów w celu generowania sprzedaży oraz do generowania możliwie jak największej liczby transakcji handlowych. Jedyne bodźce do działania w interesie klienta - poza groźbą kar regulacyjnych - wydają się być niejasnym ekonomicznym pojęciem kosztów pozyskiwania nowych klientów w stosunku do wartości utrzymania istniejących i własnego kompasu moralnego doradcy. Tak więc model prowizyjny wydaje się łatwym i uzasadnionym celem krytyki.
Jednak dla wszystkich tych, którzy znosili prowizję finansową opartą na prowizji, pomysł, że modele tylko płatne są bez zarzutu, był w dużej mierze niekwestionowany. W rzeczywistości nierzadko słyszy się sugestie, że planowanie tylko za opłatą całkowicie wolne od konfliktów interesów. Weź te przykłady:
Stawka jest tak wysoka w inwestowaniu, że należy wziąć pod uwagę tylko płatnych planistów. Zaoferują ci stałą cenę z góry za swoje usługi, bez względu na produkt, który polecają. Nie musisz się martwić o konflikt interesów. - Clark Howard, "Jak znaleźć planistę finansowego"
W przypadku płatnych planistów nie ma konfliktu interesów, ponieważ doradca naliczy albo opłatę godzinową, albo roczną opłatę w oparciu o procent aktywów, którymi zarządza. W tym drugim przypadku, kiedy zarabiasz pieniądze, tak samo robi doradca. Podobnie, jeśli stracisz pieniądze, tak samo jak doradca. W ten sposób Twoje cele są wyrównane. - Lynnette Khalfani-Cox ("The Money Coach"), "Jak uzyskać jak najwięcej ze swojego doradcy finansowego"
Podobnie jak w przypadku wszystkich transakcji biznesowych, ocena względnych zalet i obiektywności modeli planowania uwzględniających tylko opłaty pociąga za sobą freting ekonomicznych zachęt w grze. A to wymaga zrozumienia struktur wynagrodzeń, które kwalifikują się jako "tylko płatne". Chociaż pojęcie to nie ma oficjalnego statusu regulacyjnego ani ustawowego, najczęściej stosowaną definicją jest ta, którą stosuje Rada Certyfikowanych Planistów Planów Finansowych: "profesjonalna WPRyb może opisać swoją praktykę jako "tylko płatną" wtedy i tylko wtedy, gdy całe wynagrodzenie osoby certyfikującej z całości jego pracy klienta pochodzi wyłącznie od klientów w formie stałej, płaskiej, godzinowej, procentowej lub na podstawie opłat."
Z tych formularzy wynika, że oprocentowanie oparte na aktywach jest zdecydowanie najczęstszym modelem wynagradzania wśród zarejestrowanych doradców inwestycyjnych i firm zajmujących się planowaniem finansowym, zgodnie z FA Magazine. Na pierwszy rzut oka, jak sugeruje Khalfani-Cox, interesy doradców i klientów rzeczywiście wydają się wyraźnie zgodne z opłatami opartymi na aktywach, ponieważ "kiedy zarabiasz pieniądze, tak samo robi doradca. Podobnie, jeśli stracisz pieniądze, tak samo jak doradca."
Niestety, ocena ta stanowi naiwne i niepełne zrozumienie zachęt ekonomicznych, które mogą być w pracy. Intuicyjnie doradcy działający w ramach tej struktury wynagrodzeń mają motywację do kontrolowania jak największej liczby aktywów swoich klientów i zniechęcenia klientów do wycofywania zarządzanych aktywów. Na przykład planista, który może zostać poproszony o poinformowanie klienta o tym, czy inwestować w nieruchomości lub papiery wartościowe, ma oczywistą zachętę do kierowania klienta w kierunku papierów wartościowych. Podobnie, planiści, którzy otrzymują wynagrodzenie oparte na aktywach, mogą mieć motywację, by zniechęcić klientów do dawania prezentów i dawania darowizn na cele charytatywne, ponieważ mogą one obniżyć wartość fakturowanych aktywów.
W obronie modelu opartego na aktywach można argumentować, że doradcy podatkowi są regulowani przez SEC i są utrzymywani zgodnie ze standardem powierniczym, który wymaga, aby zawsze umieszczali interesy klienta przed swoimi własnymi. Jednak standard powierniczy SEC wymaga, aby wszyscy doradcy wyraźnie ujawniali potencjalne konflikty interesów potencjalnym klientom za pośrednictwem formularza potocznie zwanego "broszurą klienta". W rzeczywistości niewielu doradców, którzy pobierają opłaty oparte na aktywach, ujawnia potencjalne konflikty związane z tym ryzykiem. struktura wynagrodzeń w broszurach klientów. Tak więc, gdy zachęty są w pełni rozważone, wydaje się uzasadnione pytanie, czy ten model kompensacyjny jest rzeczywiście mniej konfliktowy niż model prowizyjny.
Rzeczywiście, kwestia ta została podniesiona przez coraz głośniejszą i gorliwszą grupę doradców, którzy opowiadają się za przejściem do wynagrodzenia za stałą, godzinową i / lub opartą na wynagrodzeniu opiekuńczym, zamiast opłat opartych na aktywach.
Ponownie, sugeruje się, że te alternatywne modele wynagrodzeń są wolne od konfliktów, które nękają inne modele - i znowu, moralistyczna hiperbola odzwierciedla naiwne zrozumienie podstawowych zasad ekonomicznych.Na przykład, doradca pracujący w modelu godzinowym ma motywację do rozliczania jak największej liczby godzin, podczas gdy konsument nie ma możliwości zweryfikowania faktycznej liczby przepracowanych godzin. Podobnie, jeśli doradca przyjmie nową technologię, która znacznie skróci czas potrzebny do wykonania zadań związanych z planowaniem, może być w konflikcie z tym, czy powinien obniżyć swoje godziny rozliczeniowe. (Ta koncepcja znana jest w ekonomii jako "rozliczanie wartości").
Odwrotnie, w modelu rozliczeń godzinowych klient ma nieodłączną zachętę finansową, aby uniknąć dzielenia się informacjami z doradcą, ponieważ częste i długotrwałe komunikacje wiążą się z bezpośrednimi kosztami. To oczywiście jest bezpośrednio sprzeczne z częścią procesu planowania finansowego, która zbiera informacje.
Zachęty w ramach struktur odszkodowań typu flat-fee i retainer są całkowicie odmienne, ale nie mniej konfliktowe. W tych modelach doradca ma motywację do wykonania jak najmniejszej pracy w celu utrzymania relacji. Sugestia niektórych modeli godzinowych i opłat stałych / stałych jest lekarstwem na konflikty interesów w zawodzie planowania finansowego wydaje się ironią, biorąc pod uwagę, że są to dokładnie te same modele wynagrodzeń, które są stosowane w zawodzie prawniczym - a które są rutynowo i rażąco podporządkowane ich nieodłącznym konfliktom interesów.
Żadne z powyższych nie ma na celu dyskredytowania planowania tylko opłat. Przeciwnie, moim celem jest rozwianie poglądu, że jakikolwiek model wynagradzania jest lepszy moralnie i etycznie oraz aby zachęcić was do pamiętania o obecności "niewidzialnej ręki" Adama Smitha przy ocenie różnych modeli wynagrodzeń doradców. Aby wypożyczyć wiersz od autorów "Freakonomii": "Moralność można argumentować, reprezentuje sposób, w jaki ludzie chcieliby, aby świat działał, podczas gdy ekonomia reprezentuje sposób, w jaki faktycznie działa".
Zamiast mówić o moralnej wyższości jednej struktury kompensacyjnej nad inną, być może najbardziej obiektywnym modelem biznesowym doradcy jest ten, który oferuje wszystkie wyżej wymienione schematy i zapewnia wyraźne, zaawansowane ujawnianie ekonomicznie dostrzegalnych potencjalnych konfliktów właściwych dla każdego z nich.
Ten post po raz pierwszy pojawił się na Nasdaq.
Zdjęcie przez iStock.
Może ci się spodobać również:
Czy Robo-Advisors Sink Financial Advisors?
Jak przestać źle realizować swoje inwestycje
Zapasy mocne? Unikaj tej jednej wspólnej pomyłki
