Definicja i definicję obligacji na okaziciela

Co to jest:

Obligacja na okaziciela, często zwana obligacją kuponową, to obligacja, której certyfikat zawiera małe odłączane kupony. Kupony przyznają pożyczkobiorcy odsetki od posiadacza.

Sposób działania (przykład):

Faktyczne obligacje na okaziciela są dziś rzadkością, ponieważ prawie wszystkie obligacje są rejestrowane elektronicznie, a nie w formie certyfikatu. (chociaż niektórzy posiadacze obligacji nadal decydują się na otrzymywanie papierowych certyfikatów). Dlatego termin kupon odnosi się raczej do oprocentowania obligacji niż do fizycznego charakteru certyfikatu.

W latach 80. niektóre instytucje finansowe zaczęły kupować obligacje na okaziciela i sprzedawać kupony jako oddzielne papiery wartościowe, zwane paskami.

Załóżmy, że kupujesz obligację na okaziciela XYZ o wartości 1000 USD. Stawka kuponowa obligacji wynosi 5%, co oznacza, że ​​emitent zapłaci 5% odsetki rocznie, lub 50 USD, od wartości nominalnej obligacji (1000 USD x 0,05). Nawet jeśli Twoja obligacja będzie sprzedawać mniej niż 1000 USD (lub więcej niż 1000 USD), emitent nadal będzie odpowiedzialny za zapłacenie 50 USD rocznie. Aby ubiegać się o wypłatę odsetek, wystarczy odciąć odpowiedni kupon z certyfikatu obligacji i pokazać go agentowi emitenta.

Dlaczego to ma znaczenie:

Obligacje kuponowe są nazywane obligacjami na okaziciela z jakiegoś powodu. Oznacza to, że każdy, kto przedstawi kupon emitentowi, ma prawo do wypłaty odsetek, nawet jeśli osoba ta nie jest właścicielem obligacji. W związku z tym, że obligacje na okaziciela oferują wiele możliwości oszustwa i unikania podatków, są dziś prawie niesłychane.

Zamiast tego, nowoczesne obligacje są zwykle obligacjami imiennymi lub obligacjami do emisji obligacji. Obligacje imienne są obligacjami z fizycznymi certyfikatami opisującymi warunki zadłużenia, a zarejestrowany posiadacz otrzymuje automatycznie płatności odsetkowe od emitenta. Obligacje w obrocie papierami wartościowymi to obligacje zarejestrowane elektronicznie w instytucji finansowej działającej w imieniu inwestora. Zamiast pokwitowania inwestor otrzymuje paragon za swoje obligacje, a rachunek inwestora w instytucji finansowej otrzymuje wypłatę odsetek.