Po kryzysie '08, banki nadal grają finansowo
Jak NAPRAWDĘ wygląda kraj 12 lat po kryzysie?
Spisu treści:
- 1. Duże banki posiadają jeszcze więcej aktywów niż przed kryzysem
- 2. Banki zachowują wysoką dźwignię finansową
- 3. Ograniczone ściganie prowadzi do pokusy nadużycia
- 4. Politycy, banki dążą do odejścia od regulacji
- Co możesz teraz zrobić?
- Co dalej?
- Uczyć się jak panikować swoje portfolio
- Sprawdzić jak rozwijać swoją gotówkę w dobrych i złych czasach
- Wiedzieć w jaki sposób poprawka Durbina wpływa na opłaty bankowe
Minęło już dziesięć lat, odkąd światowy kryzys finansowy wstrząsnął światem. W latach od 2008 r. Stany Zjednoczone i inne kraje zestawiły części swoich zniszczonych gospodarek, oceniając, co poszło źle i próbując ograniczyć nadużycia, które mogą doprowadzić do kolejnego kryzysu. Ale dzisiaj wiele czynników, które przyczyniły się do implozji nadal stanowią zagrożenie.
Chociaż Wall Street może nie iść na kredyty mieszkaniowe, jak to było przed ostatnią paniką, to tylko kwestia czasu, zanim nastanie kolejny spekulacyjny szał. Nawet przy obowiązujących regulacjach, rywalizacja i chciwość popychają Wall Street, aby znaleźć nowy sposób na szybkie wzbogacenie się. A kiedy to nastąpi, te cztery czynniki spowodują dalszy kryzys finansowy.
1. Duże banki posiadają jeszcze więcej aktywów niż przed kryzysem
Jednym z czynników przyczyniających się do światowego kryzysu finansowego w 2008 roku było to, że tak niewiele banków posiadało tak wiele aktywów. Pięciu największych banków posiadało blisko 45% aktywów finansowych poprzedzających kryzys, a dziś posiadają one nieco więcej (ponad 46%). 10 największych banków kontroluje ponad 55% łącznych aktywów. Około 5700 innych amerykańskich banków kontroluje pozostałe 45%.
Koncentracja sama w sobie nie jest niepokojąca. Nie ma powodu, aby duże banki nie mogły podejmować mądrych decyzji. Ale koncentracja aktywów staje się katastrofalna, gdy wszystkie te banki robią to samo (głupie) rzeczy, takie jak pisanie ubogich pożyczek lub gier hazardowych przeciwko wartości domów za pomocą skomplikowanych umów ubezpieczeniowych (swapy ryzyka kredytowego). Wtedy inne inteligentne instytucje finansowe nie są na tyle duże, aby wkroczyć i uratować te, które zawiodły. Rząd musi więc interweniować. I mając na uwadze, że banki mogą dziś uniknąć nadmiaru spekulacyjnego, konkurencja praktycznie gwarantuje, że w końcu Wall Street znowu zrobi głupie rzeczy. Sektor bankowy jest szczególnie podatny na wybuchy, ponieważ wykorzystuje duże zadłużenie (tj. Dźwignię finansową), pisząc duże kredyty na poczet niewielkiej zaliczki. Jest to normalne dla branży i nie jest szczególnie niepokojące, jeśli banki działają rozważnie. Oto, jak sytuacja się układa teraz w porównaniu do roku 2008. Banki używają nieco mniej dźwigni niż poprzednio (wyższy odsetek oznacza mniejszy wpływ).
W dobrych czasach dźwignia działa cuda, ponieważ szybko zwiększa rentowność banku. Właśnie dlatego banki chcą skorzystać z większej dźwigni. Ale dźwignia działa odwrotnie w złych czasach. Kiedy spada wartość domów, banki są zobowiązane do spisania tej wartości w swoich księgach, dzięki czemu bank jest jeszcze bardziej wykorzystany. Jeśli dźwignia wciąż rośnie, bank staje się bankrutem. Dlatego istnieje surowa regulacja określająca stopień dźwigni, jaką może przejąć bank i dlaczego w następstwie kryzysu opracowano dalsze regulacje. W branży o dużej dźwigni, przysłowiowy bieg w banku może przebiegać o wiele szybciej niż w innych branżach bez dźwigni. Żaden menedżer z banków "zbyt dużych, aby upaść" nie był ścigany za kwestie związane z kryzysem finansowym. Kryzys, który wielu twierdzi, był spowodowany kryminalną działalnością banków, a brak powszechnej kary tworzy "zagrożenie moralne". Innymi słowy, jeśli menedżerowie czują, że są osobiście zwolnieni od reperkusji, są bardziej skłonni do złych zachowań, zwłaszcza jeśli przynosi im korzyści finansowe. Zamiast ścigać kierownictwo indywidualnie, prokuratorzy mają tendencję do pójścia za firmami. Uszczuplą bank i nikt nie dostanie więzienia. Według The Wall Street Journal, sześć największych banków wypłaciło 110 miliardów dolarów kar za problemy związane z kryzysem. Więc to akcjonariusze cierpią, ponieważ ich inwestycja jest karana, a nie wykonawcza. Po kryzysie finansowym Kongres przyjął Ustawę Dodda-Franka, która regulowała banki. Ustawa stworzyła Regułę Volckera, która uniemożliwia bankom ubezpieczonym przez rząd angażowanie się w pewne rodzaje działalności spekulacyjnej, zazwyczaj wysoce lewarowanej. Ustawa stworzyła także Biuro Ochrony Konsumentów, które reguluje sektor bankowy. Po kilku latach względnej normalności gospodarczej lobby finansowe i wielu polityków sprzeciwia się prawodawstwu, mówiąc, że regulacje szkodzą branży. I jest w tym trochę prawdy, ponieważ przepisy prawne są bardziej kosztowne dla średnich i małych banków społecznościowych. Ale większe banki również naciskają na tę linię, ponieważ chcą podejmować większe ryzyko; na przykład w obrocie spekulacyjnym, który jest obecnie zabroniony przez Regułę Volcker. Te bardziej ryzykowne działania mogłyby wysadzić bank. Tak więc uchylenie tych rozporządzeń, a nawet tylko ich części, może stanowić większe zagrożenie dla systemu gospodarczego, przygotowując scenę dla bardziej "kapitalizmu kasynowego" i kolejnego kryzysu bankowego. Nie jest zaskakujące, że globalny kryzys finansowy nastąpił w ciągu dekady uchylonej w 1999 r. Ustawy Glass-Steagall z 1933 r. Ograniczającej podejmowanie ryzyka przez banki. Regulacje skutecznie zapobiegły kryzysom bankowym w pełnym wymiarze od czasu Wielkiego Kryzysu i jest to krok, który może dziś zadziałać. Konsumenci mogą kontaktować się ze swoimi przedstawicielami w rządzie, aby wyrazić swoje obawy lub wspierać kandydatów preferujących wzmocnienie regulacji finansowych. Teraz jednak będzie tylko kwestią czasu, dopóki nie zadajemy tych pytań ponownie.
2. Banki zachowują wysoką dźwignię finansową
3. Ograniczone ściganie prowadzi do pokusy nadużycia
4. Politycy, banki dążą do odejścia od regulacji
Co możesz teraz zrobić?
Co dalej?
