Statystyka pourazowych zaburzeń stresowych (PTSD) dla weteranów

Wygląda na to, że ta strona może być nieaktualna. Odwiedź centrum zdrowia Investmentmatome, gdzie znajdziesz najnowsze treści.

Zespół stresu pourazowego, czyli PTSD, dotknie miliony Amerykanów w tym roku - a statystyki PTSD są bardziej otrzeźwiające niż można sobie wyobrazić. Co gorsza, najbardziej dotyka populacje, takie jak osoby poszkodowane w wyniku ataku, członkowie służby wojskowej i weterani. Początek objawów PTSD występuje zwykle 1-3 miesiące po doświadczeniu traumatycznego zdarzenia, takiego jak przemoc w walce lub napaść na tle seksualnym. Aby zdiagnozować PTSD, trzy rodzaje objawów musiały wystąpić w ciągu miesiąca.

Objawy zaburzeń stresu pourazowego są podzielone na zestawy. Pierwszy typ symptomów nazywa się ponownie występującymi objawami i obejmuje retrospekcje, koszmary senne i przerażające myśli. Druga kategoria to symptomy unikania i obejmuje przebywanie z dala od miejsc, utratę zainteresowania przyjemnymi czynnościami i poczucie winy, drętwienie lub depresję. Ostatni zestaw objawów nazywa się objawami hiper-podniecenia i obejmuje uczucie napięcia, łatwego strachu, wybuchów i trudności w zasypianiu. Oto przegląd statystyk PTSD na pierwszy rzut oka.

Pourazowe zaburzenie stresu w wojsku: według liczb

PTSD jest często uważany za chorobę żołnierza, ponieważ ci, którzy służyli w walce, są znacznie bardziej skłonni do jej rozwoju. Mimo to nie ma różnic między wojskiem a cywilami, jeśli chodzi o poszukiwanie i otrzymywanie odpowiedniego leczenia.

Wojna w Wietnamie

Przebywając już od kwietnia 1975 r., Wojna ta wywołała falę badań wojskowych i ostatecznie doprowadziła do pierwszych rozpoznań PTSD w 1980 r. Naukowcy i geodeci wciąż badają skutki wojny wietnamskiej.

30.9: Minimalny odsetek weteranów Wietnamu, którzy cierpieli na zespół stresu pourazowego w pewnym momencie.

84.8: Odsetek zdiagnozowanych przez PTSD weteranów Wietnamu, którzy obecnie cierpią na co najmniej umiarkowane upośledzenie, ponad 30 lat po walce.

Najnowsze wojny - Afganistan i Irak

Nadal trwają badania nad nowszymi wojnami, ale wstępne dane pokazują, że częstość występowania PTSD jest niższa dla tych członków służby. Mimo to objawy mogą się zacząć wiele lat po zakończeniu walki, więc może być zbyt wcześnie, aby to stwierdzić.

2,8 miliona:Liczba amerykańskich weteranów wojny w Afganistanie i Iraku.

11-20: Szacowany odsetek weteranów wojny w Afganistanie i Iraku, którzy cierpią na zespół stresu pourazowego.

12,632: Liczba weteranów Iraku i Afganistanu zdiagnozowanych z PTSD w 2013 r.

460,000: Najwyżej oceniona liczba weteranów wojennych w Afganistanie i Iraku z zespołem stresu pourazowego - zdiagnozowana i niezdiagnozowana.

118,829: Liczba rozmieszczonych weteranów Iraku i Afganistanu zdiagnozowanych z PTSD od 2002 r., Stan na 10 stycznia 2014 r.

$8,300: Średni koszt pierwszego roku leczenia dla niedawnego weterana z PTSD.

85,9 miliona:Dolary wydane na leczenie ostatnich weteranów z zespołem stresu pourazowego w pierwszym roku diagnozy.

67: Procent weteranów Iraku i Afganistanu z PTSD, którzy służyli w armii.

39: Procent weteranów Iraku i Afganistanu z problemami nadużywania alkoholu.

PTSD w populacji ogólnej

PTSD nie dotyczy wyłącznie wojska, a niektóre populacje są bardziej podatne na objawy PTSD. Osoby z innymi chorobami psychicznymi są bardziej zagrożone. Ponadto geny mogą odgrywać pewną rolę, a kobiety są dwukrotnie bardziej narażone na rozwój PTSD niż mężczyźni. Może to wynikać ze zwiększonego ryzyka wystąpienia przemocy w rodzinie. Ale potrzeba więcej badań, aby wiedzieć na pewno.

60.7: Odsetek mężczyzn, którzy przeżyli przynajmniej jedno traumatyczne wydarzenie w życiu.

51.2: Procent kobiet, które doświadczyły co najmniej jednego traumatycznego zdarzenia.

49: Szacowany odsetek osób, które przeżyły gwałt, które mają objawy PTSD w pewnym momencie.

5,2 miliona:Liczba dorosłych w USA, którzy w tym roku będą mieli jakąś formę PTSD.

50: Procent Amerykanów cierpiących na zespół stresu pourazowego, którzy kiedykolwiek szukają leczenia.

21: Procent Amerykanów z PTSD otrzymujących minimalnie odpowiednie leczenie.