Keynsian Economics Definicja i przykład |

Co to jest:

Ekonomia keynesowska to szkoła myślenia nazwana tak od ekonomisty Johna Maynarda Keynesa.

Jak działa (przykład):

Brytyjski ekonomista John Maynard Keynes jest jednym z ojców współczesnej teorii makroekonomicznej i jest powszechnie uważany za jednego z trzech najważniejszych ekonomistów wszechczasów, razem z Adamem Smithem i Karolem Marksem.

Nowatorska praca Keynesa, Ogólna teoria zatrudnienia, odsetek i pieniędzy, opublikowana w 1936 r., Jest podstawą ekonomii keynesistowskiej. Zakwestionował ustalony konsensus czasu, który oznaczał, że gospodarki powracają do pełnego zatrudnienia po dekoniunkturze.

Główną ideą ekonomii keynesistowskiej jest to, że rządowa polityka interwencjonistyczna jest niezbędna do zwalczania dramatycznych cykli boomów i upadków. Ponieważ uważał, że skłonność do konsumpcji dyktuje stopy oszczędności i względne stopy zwrotu dyktują inwestycje, Keynes wysunął teorię, że kryzys gospodarczy może stworzyć niekończącą się spiralę. Mógłby tak się stać, ponieważ przedsiębiorcy mniej zainwestowaliby, co zmniejszyłoby zatrudnienie, co ograniczyłoby wydatki konsumpcyjne, co zmniejszyłoby inwestycje przedsiębiorstw, które utrwaliłyby cykl.

Tak więc, Keynes uważał, że rząd powinien czasami stymulować inwestycje i konsumpcja poprzez angażowanie się w wydatki deficytowe. Obniżenie długoterminowych stóp procentowych, wydatki na projekty robót publicznych i infrastrukturę oraz podobne polityki przyniosłyby skutek. Z kolei deficyty mogą być korzystne dla gospodarki, argumentował Keynes.

Dlaczego to ma znaczenie:

Ekonomia keynesowska zakłóciła klasyczną ekonomię, propagując coś więcej niż tylko minimalne zaangażowanie rządu w gospodarkę. Te idee zyskały przychylność podczas Wielkiego Kryzysu i stały się dominującą szkołą myśli ekonomicznej przez następne 40 plus lat. W latach 70. popadli w niełaskę, ale odzyskali popularność blisko początku kryzysu finansowego w 2008 roku.