W jaki sposób finansujemy wpływy uczelni na rzeczywisty koszt wyższego wykształcenia - Spojrzenie na amerykański system pożyczek studenckich
W jaki sposób UMRZESZ?
"Co możesz powiedzieć, aby mnie uspokoić … że będę w stanie wystarczająco się utrzymać po ukończeniu?"
-Jeremy Epstein, 20-letnia nauczycielka nauk fizycznych na Uniwersytecie Adelphi, zadająca pierwsze pytanie podczas drugiej debaty prezydenckiej w 2012 roku.
W odpowiedzi na Jeremy'ego, gubernator Romney słusznie zauważył, że istnieją dwa sposoby rozwiązania tego problemu. Jednym jest tworzenie miejsc pracy. Drugi to koszty szkolnictwa wyższego. Niestety, Romney odwołał się do programu w Massachusetts, który daje stypendia dla studentów otrzymujących oceny z 25% najlepszych na państwowym egzaminie końcowym w szkole średniej. Chociaż może to zmniejszyć obciążenie finansowe dla uczniów szkół średnich, nie jest to rozwiązanie systemowe, ponieważ nie oferuje ono nic dla pozostałych 75% uczniów.
Inwestycje w kapitał ludzki stanowią szczególne wyzwanie. Dla kredytobiorcy nie ma pewności, czy będzie on dobry w umiejętności, którą chce nabyć, i nie jest pewien, jakie umiejętności będą cenne w przyszłości. Inaczej niż na rynku kapitałowym, gdzie jednostka może zdywersyfikować swoje udziały w celu ograniczenia ryzyka, na rynku pracy jednostka musi podejmować decyzje o zatrudnieniu z długotrwałymi konsekwencjami i ograniczoną zdolnością do dywersyfikacji. Dla pożyczkodawcy nie jest również pewne, czy pożyczkobiorca uzyska wystarczający dochód, aby spłacić pożyczkę. Ale jest dodatkowy niepokój, że jeśli nie, nie ma zabezpieczenia, które mógłby wykorzystać. Mogłoby to w najlepszym przypadku być podporządkowaną niewolą; w najgorszym, niewolnictwo.
W odpowiedzi na te wyzwania Stany Zjednoczone i Australia przyjęły różne podejścia do finansowania szkolnictwa wyższego. W Stanach Zjednoczonych uczelnie i uczelnie ustalają czesne przy niewielkim zróżnicowaniu cenowym w zależności od wartości stopnia, jakiego poszukujesz. Poziom naukowy Jeremy'ego kosztowałby go tak samo jak ekonomiczny, pomimo różnej wartości stopni.
Aby pomóc studentom w finansowaniu ich edukacji, rząd USA oferuje dotacje i pożyczki w oparciu o potrzeby finansowe. Pożyczki są w większości nierozliczalne, co oznacza, że nie można ich zredukować ani wyeliminować w upadłości. Studenci mogą składać wnioski o odroczenia lub okresy karencji, ale odsetki i opłaty nadal gromadzą się w tym czasie.
W amerykańskim systemie th Im dłużej potrzeba, aby spłacić stopień, tym wyższe są koszty studiów. Dla studentów z biednych rodzin lub dla osób z niskimi płacami kariery to stępia powrót mogliby w przeciwnym razie uzyskać na ich stopień. Stwarza to opór w mobilności społecznej.
System australijski wygląda zupełnie inaczej. Stopnie są wyceniane na podstawie ich wartości rynkowej i priorytetów krajowych. Na przykład, wysokie dochody z tytułów medycznych, prawniczych i ekonomicznych kosztują ~ 1,7x więcej za semestr niż stopnie o niższym wykształceniu i stopnie pielęgniarskie. Australia ustala priorytety krajowe - w matematyce, statystyce i nauce - i ceny te krajowe stopnie pierwszeństwa są nawet niższe niż stopnie pielęgniarstwa i edukacji.
Australijscy studenci mają trzy możliwości opłacenia swoich stopni:
- Mogą płacić z góry czesne z 10% rabatem;
- Zapłać część z góry po 10% rabacie, a resztę w pożyczkach zależnych od dochodów; lub
- Zapłać całość w pożyczkach zależnych od dochodów.
Pożyczka uzależniona od dochodów jest tym, czym się wydaje - pożyczka, której warunki spłaty różnią się w zależności od dochodów pożyczkobiorcy.
Australijscy studenci nie zaczynają spłacać pożyczek, dopóki ich dochód nie przekroczy 51.135 USD. Jeśli ich dochody spadną, ponieważ wracają do szkoły wyższej lub nie mogą znaleźć pracy lub z innego powodu, nie płacą nic, dopóki ich dochód nie spadnie powyżej tego progu. W tym czasie nie gromadzą się żadne opłaty ani odsetki. Gdy dochód przekracza wymagany próg, spłata wynosi od 4% do 8% dochodu, wzrastając wraz ze wzrostem dochodów. Z tego powodu im więcej pieniędzy zarabia kredytobiorca, tym szybciej spłaca swoją pożyczkę.
Australijskie kredyty studenckie są indeksowane do ich indeksu cen konsumpcyjnych, a zatem mają realną stopę procentową 0%. Jednak ze względu na wartość pieniądza w czasie dolar dzisiaj jest wart jutro więcej niż dolara. Wartość pieniądza w czasie oznacza, że im dłuższe jest wymaganie od kredytobiorcy spłacenia jego tytułu (w przypadku zerowej pożyczki z tytułu odsetek), mniej koszty studiów. W systemie australijskim dłuższe spłaty, a co za tym idzie płacenie mniej, to ci, którzy zarabiają najmniej.
Dowód A: Rzeczywisty koszt pożyczki w wysokości 25,000 USD w ramach amerykańskich i australijskich systemów
Wszyscy rodzimy się z kapitałem ludzkim, który nie był naszym własnym dziełem. Możemy go ulepszyć. Musimy jednak inwestować, aby to zrobić, często bez wiedzy o tym, jak będzie wyglądać przyszłość, i czy będziemy dobrzy w umiejętności, w które inwestujemy. System finansowania szkolnictwa wyższego może być agnostyczny w odniesieniu do decyzji zawodowych lub dawać wyraźne sygnały co do rentowności danego tytułu na rynku. System finansowania wyższego wykształcenia może ułatwić sytuację, gdy czasy są trudne lub mogą utrudnić pracę w trudnych czasach. Doświadczenia Australii pokazują, że amerykański system szkolnictwa wyższego może więcej odpowiedzieć na pytanie Jeremy'ego.
--------
Sarah Dillard jest ekspertem w dziedzinie kapitału ludzkiego z siedzibą w Waszyngtonie. Jej pisma można znaleźć u A Human Capitalist. Obecnie pracuje dla klienta venture capital, doradzając mu w zakresie inwestycji edukacyjnych. Wcześniej współtworzyła Narodową Matematyczno-Naukową Inicjatywę i pełniła funkcję specjalnego doradcy amerykańskiego asystenta sekretarza ds. Planowania, ewaluacji i rozwoju polityki. Jest absolwentką Duke University, Harvard Kennedy School i Harvard Business School. Rozpoczęła karierę w Bain & Company.
