Definicja i przykład obsługi połączeń

Co to jest:

rezerwę na połączenia to klauzula w umowie obligacyjnej, zapewniająca emitentowi prawo wywołać lub odkupić całość lub część emisji przed datą zapadalności.

Jak to działa (Przykład):

Obligacja obligacyjna będzie określać, kiedy i jak może zostać wywołana obligacja, i zazwyczaj wiele terminów połączeń w ciągu całego okresu trwania wpłaty. Wiele korporacyjnych i komunalnych papierów wartościowych ma 10-letnie rezerwacje połączeń. Weźmy na przykład obligację XYZ wydaną w 2000 r. I zapadającą w 2020 r. Umowa może zastrzec, że XYZ Company może wezwać obligację w drugim, czwartym i dziesiątym roku.

Ev w umowie również ustala dalej od ceny wywoławczej, która jest tym, co emitent musi zapłacić, aby wykupić obligację. W naszym przykładzie indenture może powiedzieć: Obligacja XYZ z dnia 1 czerwca 2020 r. Może zostać uruchomiona 1 czerwca 2004 r. Po cenie równej 105% wartości nominalnej. (Obligacja zwykle zapewnia również tabelę terminów i cen połączeń.) Należy zauważyć, że cena wywoławcza jest zwykle wyższa niż wartość nominalna obligacji, ale zmniejsza się, im bliżej obligacji do dojrzałości. Na przykład, XYZ Company oferuje 105% udziałów w eci, jeśli wywoła obligację po czterech latach, ale może oferować tylko 102%, jeśli wywoła obligację za dziesięć lat, kiedy będzie bliżej terminu zapadalności.

Różnica między wartością nominalną a ceną połączenia nazywa się premią za połączenie. W naszym przykładzie, premia za połączenie wynosi 5% w 2004 r. W wielu przypadkach premia za połączenie równa się rocznemu odsetkowi, jeżeli obligacja zostanie wezwana w pierwszym roku.

Intuicyjnie, obligacja płatna jest tradycyjna, niezwiązana wiązanie wymagalne, z dołączoną opcją kupna. W ten sposób cena obligacji na żądanie może zostać podzielona na cenę obligacji niepodlegającej opłacie oraz cenę opcji kupna. Dlatego modele wyceny opcji mogą być używane do wyceny obligacji na żądanie i obliczania ich skorygowanych o opcje stóp zwrotu, duracji i wypukłości.

Dlaczego to ma znaczenie:

Rezerwy na połączenia znacznie zmieniają analizę obligacji, ponieważ dodają dwa wymiary ryzyka dla posiadaczy obligacji. Po pierwsze, przedstawiają ryzyko reinwestycji. Gdy stopy procentowe spadają, emitent obligacji jest bardziej skłonny do skorzystania z rezerwy na połączenia w celu odstąpienia od tego, co stało się długiem o wysokim oprocentowaniu, i wznowienia długu po obowiązującej niższej stopie. Pozostawia to inwestorowi środki pieniężne, które muszą zostać ponownie zainwestowane w środowisko o niższej stopie procentowej.

Po drugie, rezerwy na połączenia ograniczają wzrost potencjalnej ceny obligacji, ponieważ gdy stopy procentowe spadną, cena obligacji do spłaty nie będzie wyższa niż jego cena wywoławcza. Tak więc rzeczywista rentowność obligacji z opcją wykupu przy danej cenie jest zwykle niższa niż jej rentowność do wykupu.

Ponieważ rezerwy na połączenia są mniej korzystne dla inwestorów, obligacje z rezerwami na połączenia są zwykle warte mniej niż podobne obligacje wymagalne. Jednakże, jeśli inwestor otrzyma wystarczającą rekompensatę za ryzyko związane z rezerwami połączeń, nie powinno to być czynnikiem odstraszającym.