Definicja alfa i przykład |

Co to jest:

Normalny

0

fałsz

fałsz

fałsz

MicrosoftInternetExplorer4

Podstawowy dylemat dla inwestorów, jak uzyskać najwyższy możliwy zwrot za najmniejsze ryzyko, można zmierzyć za pomocą alfa. Jest to wymierny sposób na ustalenie, czy umiejętności zarządzającego dodały wartości do funduszu w oparciu o ryzyko.

Samo istnienie alfa jest kontrowersyjne, ponieważ ci, którzy wierzą w hipotezę efektywnego rynku (która mówi: między innymi, że niemożliwe jest pokonanie rynku) przypisuje alfa do szczęścia zamiast umiejętności, i opiera się na tym, że większość menedżerów nie pokonuje rynku w dłuższej perspektywie.

Jak to działa (przykład):

Normalny

0

fałsz

fałsz

fałsz

MicrosoftInternetExplorer4

Załóżmy, że jesteś menedżerem portfela, który oczekuje, że portfel twojego klienta zwróci 15% w przyszłym roku. Rok mija, a portfel faktycznie zwraca 16%. W jego najbardziej podstawowym znaczeniu alfa w portfolio = 16% - 15% = 1%.

Matematycznie rzecz biorąc, alfa jest stopą zwrotu, która przewyższa oczekiwaną lub przewidzianą przez modele takie jak model wyceny aktywów kapitałowych (CAPM). Aby zrozumieć, jak to działa, weź pod uwagę formułę CAPM:

r = R _f + beta * (R _m - R _f ) + alfa

gdzie:

r = zwrot papierów wartościowych lub portfela

R _f = stopa zwrotu wolna od ryzyka

beta = zmienność ceny papieru wartościowego lub portfela w stosunku do całego rynku

R _m = zwrot z rynku

Główna część formuły CAPM (z wyjątkiem współczynnika nadwyżki zwrotu) oblicza, jaka stopa zwrotu z danego papieru wartościowego lub portfela powinna być zgodna z określonymi warunkami rynkowymi. Zauważ, że dwa podobne portfele mogą być obciążone taką samą ilością ryzyka (ta sama beta), ale z powodu różnych alf, możliwe jest generowanie wyższych zwrotów niż inne. Jest to podstawowy problem dla inwestorów, którzy zawsze chcą najwyższego zwrotu za najmniejsze ryzyko.

Dlaczego to ma znaczenie:

Normalny

0

fałsz

fałsz

fałsz

MicrosoftInternetExplorer4

Alpha , zwana także "nadwyżką zwrotu" lub "anormalną stopą zwrotu", jest jedną z najczęściej stosowanych miar wydajności skorygowanej o ryzyko. Liczba pokazuje, o ile lepiej lub gorzej fundusz zrealizował względem benchmarku. Różnica ta jest następnie przypisywana decyzjom kierownictwa funduszu.