5 Zasad pieniądza, które są zwyczajnie niewłaściwe |

Z jakiegoś powodu, ci z nas w branży finansowej mają tendencję do regurgitate tych samych mantr inwestycyjnych nad i znowu, nie przestając myśleć krytycznie o tym, co mówimy. Pomyślałem więc, że nadszedł czas, aby zająć się niektórymi ze starych "zasad", których nauczyłem się o pieniądzach i dlaczego uważam, że nadszedł czas, by je rzucić.

Jeśli nie jesteście jeszcze gotowi, by wyrzucić tę konwencjonalną mądrość do kosza Mam nadzieję, że przynajmniej zainspirowałeś się, by spojrzeć na reguły finansowe, które zastosowałeś, aby sprawdzić, czy mają dla ciebie sens.

Oto moja lista zasad dotyczących wadliwych pieniędzy, których mnie uczono, oraz "nowe zasady", które powinny je zastąpić. Jeśli możesz wymyślić inne mity o pieniądzach, których nie rozumiesz lub jeśli nie zgadzasz się z moją oceną tutaj, zastrzel mi e-mail na [email protected], aby mi o tym powiedzieć.

Stara zasada: podejmuj większe ryzyko, gdy jesteś młody.

Karierę zacząłem prawie 10 lat temu. A ponieważ byłem przyzwyczajony do życia jak student college'u, byłem w stanie zebrać razem trochę oszczędności co miesiąc. Będąc młodym i wrażliwym, całkowicie kupiłem w reklamowanej koncepcji ryzyka / nagrody, którą branża finansowa tak lubi reklamować. Nie sądzę, żebym był sam. Pomysł jest tak prosty: jeśli podejmiesz ryzyko, zostaniesz nagrodzony.

Tak jak wielu innych inwestorów, ostatnia dekada nauczyła mnie potężnej lekcji ryzyka kontra nagrody. Więc proszę, wysłuchaj mnie, gdy ci powiem:

Ryzyko to nie zmienność. To nie jest fluktuacja cen. To możliwość "permanentnej utraty kapitału". Stały. Na zawsze. Relacja ryzyko / nagroda jest następująca: ryzykujesz, a oczekiwanie jest rekompensowane większym zwrotem. Ale zamiast tego można by się zrekompensować trwałą utratą kapitału. To jest kompromis.

Z biegiem czasu permanentna utrata kapitału jest katastrofalna.

Powiedzmy, że to sierpień 2000, a ja zaoszczędziłem 10 000 $. Jestem w wieku około 20 lat, a konwencjonalna mądrość polega na tym, że gdy jestem młody, muszę podjąć większe ryzyko.

Zgodnie ze scenariuszem A mówię: "Brzmi zabawnie! Zróbmy to!" Jestem gotowy podjąć duże ryzyko, aby uzyskać duże nagrody. Tak się składa, że ​​ Magazyn Fortune opublikował listę "Dziesięć zapasów do ostatniej dekady", więc teraz mam plan. Rozdzielę 10 000 $ i kupię 1 000 USD za każdy zapas, który polecają do tego portfela: Nokia, Nortel, Enron, Oracle, Broadcom, Viacom, Univision, Schwab, Morgan Stanley i Genentech. Wszystko, co muszę zrobić, to czekać 10 lat (dość długi czas dla 22-latka) i będę na dobrej drodze do wcześniejszej emerytury.

W scenariuszu B zdaję sobie sprawę, że jestem poza moim żywiołem i nie inwestuję w firmy, firmy, branże i / lub kraje, których nie rozumiem. Tak więc włożyłem 5000 dolarów do Vanguard's Intermediate-Term Treasury Fund, który inwestuje w 5-10-letnie Treasuries, oraz 5,000 $ w Vanguard Total Stock Market Index Fund, który inwestuje na całym rynku akcji.

Czy widzisz gdzie ten eksperyment myślowy idzie?

Po 10 latach mój konserwatywny portfel o wartości 10 000 USD podzielony równo między fundusze akcji i obligacji jest teraz wart 14 488 USD.

Mój ryzykowny portfel, w 100% zainwestowany w najgorętsze zasoby wzrostu z 2000 r., jest teraz wart 6 745 USD.

Ale to nawet nie jest najgorsze. Oto wpływ tej trwałej utraty kapitału w ciągu najbliższych 30 lat:

Święta krowa. Bez względu na to, jak szybko moje pieniądze wzrosną w ciągu następnych 30 lat, jest to duża kara dla 62-letniej jaźni, która płaci za moją 22-letnią jaźń, kierując się konwencjonalną mądrością.

Dzisiaj stosuję inną strategię. Każdy zaoszczędzony dolar jest cenny i chcę go zachować. Warren Buffett ma dwie zasady inwestowania. Zasada nr 1 to "nie trać pieniędzy". Zasada nr 2 brzmi "nigdy nie zapomnij zasady nr 1". Jeśli filozofia jest wystarczająco dobra dla Warrena Buffetta, to mi wystarczy. Obecnie kładę mniejszy nacisk na relację ryzyko / nagroda, a bardziej na magiczne moce czasu i składanie.

Nowa zasada: im większe ryzyko, tym większa szansa na utratę. Lepiej polegać na staroświeckim składzie, abyś mógł wykorzystać najcenniejszy zasób jaki posiadasz - czas.

Stara zasada: posiadanie twój dom to świetna inwestycja.

Po pierwsze, spowiedź: jestem właścicielem mojego domu. Ale każdego dnia podchodzę do tego, szkoda, że ​​nie. Patrzę na to i widzę kupę pieniędzy zamkniętych, pragnących uwolnić się. A mój smutny stos pieniędzy, wpłacony przez moją zaliczkę, jest w rzeczywistości o 6% mniejszy, ponieważ wiem, że będę musiała zapłacić swojemu agentowi nieruchomości i agentowi kupującego za ich prowizje, kiedy sprzedam.

Nie jestem tylko osoba zaczyna kwestionować mit właściciela domu. James Altucher właśnie napisał artykuł, który zatytułował: "Dlaczego nigdy nie mam zamiaru posiadać domu".

# - ad_banner_2- # W artykule Altucher zwraca uwagę, że domy mają wszystkie cechy brzydkiej inwestycji. Są to: a) niepłynne, b) podlegające opodatkowaniu co roku bez uszczerbku, c) zużyte w miarę upływu czasu, oraz d) klatka.

Sprzedawanie domu zajmuje dużo czasu i wysiłku, i tylko jeśli jesteś szczęście skończy się kupującym, który kwalifikuje się do finansowania. Co roku otrzymujesz rachunek podatku od nieruchomości, niezależnie od tego, czy otrzymujesz dochód, czy osiągasz zyski kapitałowe. Kiedy się starzeje, twój dom załamie się i będzie wymagał naprawy. I nie jest łatwo zlikwidować twoją "inwestycję" i opuścić miasto, jeśli zechcesz, z jakiegokolwiek powodu. To poważne wady.

Ale w przeciwieństwie do Altuchera, nie sądzę, że dom nigdy nie jest dobrą inwestycją. Aby sprawdzić, czy twój dom się kwalifikuje, zadaj sobie następujące pytanie: Jeżeli byłbym najemcą, ile mógłbym wynająć ten dom? Teraz odejmij miesięczną kwotę główną, odsetki, podatek i ubezpieczenie (PITI) i pomnóż do 12. Jeśli masz szczęście, liczba jest dodatnia. Ale jeśli jesteś jak większość właścicieli domów, liczba jest ujemna. Oznacza to, że przepłacasz, by mieszkać w swoim domu, i aby dodać obrazę do obrażeń, prawdopodobnie masz spory kawałek zmiany związany z kapitałem - tak jak ja.

Przejdźmy przez przykład. Powiedzmy, że mój dom będzie wynajmował za 1200 dolarów miesięcznie, ale płacę 1400 dolarów miesięcznie w PITI. Każdego miesiąca za dużo płacę za 200 $ za przywilej życia w tym domu, a nie mogę dostać się do smutnej kupki pieniędzy, o której wspomniałem wcześniej.

Teraz powiedzmy, że mogę wynająć mój dom za 1600 $. Zgodnie z tym scenariuszem "zarabiam" 2400 $ rocznie, ponieważ zasadniczo wynajmuję sobie swój dom za 200 $ mniej niż w przeciwnym razie zapłaciłbym. Jeśli podzielę to przez moją inwestycję kapitałową (załóżmy, że posiadam 48 000 USD w kapitale własnym), mogę obliczyć moją "stopę dywidendy": 2 400 USD / 48 000 USD = 5%.

Nie jest tak źle. Ale tylko myślenie o wynajmie domu - równoważne warunki ma sens uznać za inwestycję. I, jak wiadomo, nie ma zbyt wielu rynków mieszkaniowych, na których równanie czynszu działa na korzyść właściciela, przynajmniej od samego początku.

Nie jestem nieruchomością jako inwestycją. Po prostu uważam, że równanie wartości musi się udać. Jedną z najlepszych informacji o inwestowaniu, jaką kiedykolwiek słyszałem (myślę, że inwestował ciężki James Grant) było coś w rodzaju: "Nie ma złych aktywów, po prostu złe ceny."

Nowa zasada: jak cokolwiek innego zainwestuj w dom, który kupisz w dobrej cenie, może to być dobra inwestycja. Ale to nie jest automatyczne.

Stara zasada: spłacaj kredyt hipoteczny tak szybko, jak to możliwe.

Siostrzana rada "twojemu dom jest dobrą inwestycją "jest", spłacaj kredyt hipoteczny tak szybko, jak to możliwe. " Rozumowanie jest następujące: spłacając kredyt hipoteczny, minimalizujesz odsetki, które trafiają do kieszeni banku. Dodatkowo, po spłaceniu kredytu hipotecznego, wydatek mieszkaniowy zostaje wyeliminowany.

W tej logice jest kilka wad. Po pierwsze, niezależnie od tego, czy jesteś właścicielem czy dzierżawcą, masz wydatek na mieszkanie. Jeśli jesteś właścicielem domu, nie otrzymujesz odsetek ani dywidend z pieniędzy zainwestowanych w domu, a brak dochodów to koszt alternatywny, który ponosisz. A jeśli jesteś właścicielem domu z hipoteką, masz wydatki na odsetki. Bez względu na to ponosisz koszty. To naprawdę nie powinno mieć znaczenia, komu ten wydatek jest płacony.

Więc jeśli masz kredyt hipoteczny, zachęcam cię do skorzystania z kalkulacji, do której wracam raz po raz: stopa procentowa kredytu hipotecznego po opodatkowaniu = roczna stopa oprocentowania kredytu hipotecznego x (1 - twoja krańcowa stawka podatkowa). Pozwoli to uzyskać oprocentowanie po opodatkowaniu długu hipotecznego, co może pomóc w podjęciu decyzji, czy można szybciej uzyskać spłatę kredytu hipotecznego. Pozwól mi wyjaśnić.

Jeśli masz hipotekę na poziomie 6%, a ty masz 25% przedział podatkowy, twoje efektywne oprocentowanie wynosi 4,5%, ponieważ możesz odliczyć odsetki od swojego zeznania podatkowego (stopa po opodatkowaniu: 6% (1- 0.25) = 4,5%). Samo 4,5% nie jest ani dobre, ani złe. To tylko liczba. Ale staje się to bardzo ważne, gdy myślisz o innych możliwościach inwestycyjnych.

Jeśli płacisz 4,5% na kredyt hipoteczny, czy możesz znaleźć inne inwestycje, które przyniosą ci więcej niż 4,5% po opodatkowaniu? Jeśli zamiast spłacać kredyt hipoteczny, wkładasz swoje oszczędności do Roth IRA i znajdujesz inwestycję, która płaci co najmniej 4,5% rocznie i jest bardziej płynna, nie jest to dla ciebie zysk netto?

Tak.

I odwrotnie, jeśli nie możesz znaleźć rozsądnej inwestycji, która płaci ci więcej niż 4,5% rocznie, warto spłacić kredyt hipoteczny. 4,5% to twój osobisty "wskaźnik przeszkód".

Nawiasem mówiąc, to równanie działa również w przypadku pożyczek studenckich. Znajomość twojego wskaźnika przeszkód pozwala ci umieścić swoje oszczędności tam, gdzie są dla ciebie najlepsze. Jeśli oprocentowanie kredytu hipotecznego lub kredyty studenckie są wysokie, może być rozsądne, aby spłacić je wcześniej. Ale jeśli nie, prawdopodobnie możesz równie dobrze, jeśli nie lepiej, inwestować w dość bezpieczne obligacje lub akcje z dywidendami.

Nowa zasada: Nie daj się uwieść perspektywie zerowego czynszu, jeśli zwrot z inwestycji przyniesie więcej gdzie indziej.

Stara zasada: Zacznij oszczędzać na edukację swojego dziecka od razu.

Dobra, inna spowiedź. Nie mam dzieci. Ale mam rodziców i nie płacili czesnego za studia. Czy moi rodzice są złymi rodzicami? Nie. Czy nadal płacę kredyty studenckie 10 lat później? Tak. Czy to najgorsze, co mi się przydarzyło? Nie. Dokonałem inwestycji, a teraz teoretycznie odbieram nagrodę dzięki wyższemu potencjałowi zarobkowemu. Brzmi to dla mnie fair.

Tak o tym myślę: Jeśli edukacja w collegach jest inwestycją, to tylko inwestycja dla osoby na studiach, prawda? Inwestujemy w studia, ponieważ chcemy mieć szansę na zarobienie więcej pieniędzy w przyszłości. Ale jeśli inwestujesz, a twoje dziecko otrzymuje wypłatę, nie rozumiem, jak obliczyć twój zysk, przynajmniej pieniężny.

W tym artykule mówimy o inwestowaniu, a nie filantropii i płaceniu dla edukacji Twojego dziecka brzmi bardziej jak naprawdę drogi dar niż inwestycja. Staje się to ogromnym problemem, gdy naprawdę drogie prezenty otrzymują osoby o krótszych terminach oszczędzania dla osób, które mają znacznie dłuższe oszczędności czasu. Jest całkowicie wstecz. Rodzice, którzy w późniejszych latach polegają na swoich dzieciach, są znacznie większym zobowiązaniem finansowym niż największe kredyty studenckie. I to nawet nie bierze pod uwagę odpowiedzialności emocjonalnej. Nie czułbym się dobrze, gdyby moi rodzice przeżyli swoje złote lata, ponieważ wydali wszystkie swoje oszczędności, wysyłając mnie na studia.

Nowa zasada: Najpierw zdecyduj, czy naprawdę możesz sobie na to pozwolić, czy to w rzeczywistości poświęcenie. Jeśli jesteś w stanie dać swoim dzieciom tak kosztowny prezent, to idź do niego. Pamiętaj tylko, że ludzie mogą zaciągać pożyczki na studia, ale nie mogą zaciągać pożyczek na emeryturę.

Stara zasada: musisz wpłacić gotówkę do pracy.

Gotówka, nawet przy dzisiejszych dochodach, nie jest bezwartościowa. Gotówka to siatka bezpieczeństwa i zapas suchego proszku, który można wykorzystać do zdobycia niesamowitych możliwości. A oto mały sekret: Fed celowo ustala stopy krótkoterminowe na zero, ponieważ chcą, abyś wziął na siebie ryzyko i, miejmy nadzieję, szybko uruchomił gospodarkę. Dźwięk ryzykowny? To jest. Za każdym razem, gdy rząd "zachęca" cię do robienia czegoś w ramach publicznej polityki, bądź ostrożny. Pamiętasz, jak ta "kultura domu" wypracowała się dla milionów właścicieli domów? Nie świetne.

Jeden z moich ulubionych inwestorów i pisarzy, James Montier, ujął to w ten sposób: "Bądź cierpliwy i czekaj na tłusty". Posiadanie zapasów gotówki pod ręką pozwoli ci rzucić się, gdy wspomniane wcześniej "złe ceny" staną się "dobrą ceną". Więc nie przejmuj się, że część twojego portfela pozostawiasz w gotówce. Kiedy zaczynają się okazje, będziesz zadowolony, że to zrobiłeś.

Nowa zasada: Gotówka wciąż jest królem. Trzymaj się swojego jak liny ratunkowej i czekaj na wspaniałą okazję. Możliwości zawsze pojawiają się - upewnij się, że jesteś gotowy, aby z nich skorzystać.