Błąd śledzenia - pełne objaśnienie i przykład |
De ä bar å åk
Spisu treści:
Co to jest:
Błąd śledzenia to różnica między zwrotami z portfela a benchmarkiem lub indeksem, który był ma na celu naśladować lub pokonać. Błąd śledzenia jest czasami nazywany aktywnym ryzykiem.
Istnieją dwa sposoby pomiaru błędu śledzenia. Pierwszy polega na odjęciu skumulowanych zwrotów benchmarku od zwrotów portfela, w następujący sposób:
Zwrot p - Zwrot i = Błąd śledzenia
Gdzie:
p = portfolio
i = indeks lub benchmark
Druga metoda jest jednak bardziej powszechna, tzn. oblicza odchylenie standardowe różnicy w portfelu i benchmarkowych zwrotów w czasie. Wzór jest następujący:
Jak to działa (Przykład):
Załóżmy, że inwestujesz w fundusz inwestycyjny XYZ Company, który istnieje w celu replikowania indeksu Russell 2000, zarówno pod względem składu, jak i zwrotów. Jeśli fundusz inwestycyjny XYZ Company zwróci 5,5% w ciągu roku, ale Russell 2000 (benchmark) zwróci 5,0%, to stosując pierwszą formułę powyżej, powiemy, że fundusz inwestycyjny XYZ miał błąd śledzenia 0,5%.
W miarę upływu czasu będzie więcej okresów, w których będziemy mogli porównać zwroty. W tym miejscu druga formuła staje się bardziej użyteczna. Spójność (lub niekonsekwencja) "spreadów" między zwrotami portfela a zwrotami benchmarku pozwala analitykom próbować przewidzieć przyszłe wyniki portfela. Gdybyśmy na przykład wiedzieli, że roczny zwrot z portfela byłby o 0,4% wyższy niż benchmark 67% czasu w ciągu ostatnich pięciu lat, to wiedzielibyśmy, że prawdopodobnie tak będzie w przyszłości (zakładając, że menedżer portfela zmiany). Wartość predykcyjna tych obliczeń jest jeszcze lepsza, gdy jest więcej punktów danych i kiedy analityk wyjaśnia, w jaki sposób papiery wartościowe portfela przemieszczają się względem siebie (to się nazywa współzmiennością).
Kilka czynników ogólnie określa błąd śledzenia portfela:
1. Stopień, w jakim portfel i benchmark mają wspólne papiery wartościowe
2. Różnice w kapitalizacji rynkowej, harmonogramie, stylu inwestycyjnym i innych podstawowych cechach portfela i benchmarku
3. Różnice w ważeniu aktywów pomiędzy portfelem a benchmarkiem
4. Opłaty za zarządzanie, opłaty depozytowe, koszty pośrednictwa i inne wydatki wpływające na portfel, które nie mają wpływu na benchmark
5. Zmienność benchmarku
6. Beta w portfelu
Co więcej, menedżerowie portfela muszą uwzględniać wpływy i wypływy środków pieniężnych od inwestorów, co zmusza je do ponownego zrównoważenia portfeli od czasu do czasu. To również wiąże się z kosztami bezpośrednimi i pośrednimi.
800x600
Dlaczego to ma znaczenie:
Niski błąd śledzenia oznacza, że portfel ściśle przestrzega swojego benchmarku. Wysokie błędy śledzenia wskazują na coś przeciwnego. Tak więc błąd śledzenia daje inwestorom poczucie, jak "wąskie" dane portfele są wokół poziomu odniesienia lub jak niestabilny jest portfel w stosunku do jego wskaźnika referencyjnego. Ważne jest, aby pamiętać, że niektóre benchmarkowe portfele mają więcej błędów w śledzeniu niż inne - dlatego inwestorzy powinni wiedzieć, czy ich benchmarkowe portfele mają na celu albo powtórzenie benchmarku, inwestowanie w sposób odzwierciedlający ducha benchmarku, albo po prostu próbę do statystycznego odtworzenia zachowań benchmarku.
Chociaż niektórzy inwestorzy mogą być szczęśliwi, że portfel w naszym przykładzie był lepszy od benchmarku, błąd śledzenia sugeruje, że menedżer funduszu nabrał większego ryzyka. Nie zawsze jest to tym, czego chcą inwestorzy funduszu, i dlatego błąd śledzenia jest w pewnym sensie miarą nadmiernego ryzyka.
Mimo że benchmark stanowi wykonalną alternatywę dla danego portfela, obliczanie błędu śledzenia nie oznacza mądrego inwestor musi ograniczyć porównanie do jedynie wskaźnika; on lub ona oceni również błędy śledzenia innych portfeli z tym samym celem
Ostatecznie błąd śledzenia jest wskaźnikiem umiejętności menedżera i odzwierciedleniem tego, jak aktywnie lub pasywnie zarządza portfelem. Aktywnie zarządzane portfele mają na celu zapewnienie zwrotów powyżej określonego poziomu i zazwyczaj wymagają dodatkowego ryzyka i wiedzy specjalistycznej. W takich przypadkach inwestor stara się zmaksymalizować błąd śledzenia. Z drugiej strony pasywnie zarządzane portfele dążą do powielenia zwrotów indeksu, a zatem duży błąd śledzenia jest ogólnie uważany za niepożądany dla tych inwestorów. Właśnie dlatego błąd śledzenia może być używany do ustawiania akceptowalnych zakresów wydajności dla menedżerów portfela.
