Definicja planu Keogha i przykład
What is The Keogh Plan?
Spisu treści:
Co to jest:
Plan Keogha to plan emerytalny odroczony z podatku dostępny dla osób samozatrudnionych osoby fizyczne lub przedsiębiorstwa nieposiadające osobowości prawnej.
Kongres przyjął ustawę o nazwie Ustawa o przechodzeniu na emeryturę dla osób zatrudnionych samozatrudnionych z 1962 r., która ustanowiła plany Keogha (wymawiane KEY-oh). Program ma swoją nazwę od Eugene Keogha, który przewodził działaniom legislacyjnym.
Keoghs to nie to samo, co plany Emerytalnych Pracowniczych Emerytur (SEP).
Jak to działa (Przykład):
Plan Keogha działa dużo jak plan 401 (k). Pracownicy lub osoby prowadzące działalność na własny rachunek dokonują odpisów podatkowych na konto i mogą zainwestować te pieniądze w szeroką gamę papierów wartościowych, takich jak akcje, obligacje, płyty CD, renty i tym podobne. Składki te i ich zarobki są zwolnione z podatku, dopóki nie zostaną wycofane. IRS ustala roczne limity składek.
Niektóre małe firmy mogą również tworzyć plany Keogh dla swoich pracowników. Plany te mogą być albo programami określonych świadczeń, albo programami określonych składek. W przeciwieństwie do planów 401 (k), autorzy nie mogą pożyczać swoich planów Keogha.
Istnieją również podobieństwa między planami 401 (k) a planami Keogha. Na przykład oba plany mogą narzucać minimalne wymagania dotyczące wieku, stażu pracy i harmonogramów nabywania uprawnień. Ponadto pracodawcy mogą zdecydować się na udział w planie.
Kiedy uczestnicy kończą 59 1/2 roku życia, mogą zacząć wypłacać swoje pieniądze w wielu okolicznościach. Wypłaty muszą zaczynać się od 70 1/2.
Dlaczego to ważne:
Podobnie jak inne pojazdy emerytalne, głównym celem planu Keogha jest pomoc ludziom w oszczędzaniu na emeryturę i robienie tego w sposób efektywny podatkowo. Fakt, że składki i dochody w ramach Keogh są wolne od podatku, oznacza, że pieniądze inwestora mogą rosnąć znacznie szybciej, niż gdyby wpłacający wpłynął na konto podlegające opodatkowaniu.
Plany Keogha dają również dostęp do właścicieli małych firm i osób prowadzących działalność na własny rachunek opodatkowania korzyści zwykle zarezerwowanych dla pracowników dużych firm.
