Definicja wartości wewnętrznej i przykład

Co to jest:

Wartość wewnętrzna ma dwie podstawowe konotacje w świecie finansów. W świecie handlu opcjami termin ten odnosi się do różnicy między ceną wykonania opcji a wartością rynkową podstawowych papierów wartościowych.

Jednak najbardziej znane użycie ma miejsce w analizie bezpieczeństwa, gdzie wartość wewnętrzna jest postrzegana wartość papieru wartościowego (który może różnić się od jego wartości rynkowej).

Jak to działa (Przykład):

Załóżmy, że firma XYZ obecnie kosztuje 20 USD za akcję. Firma XYZ właśnie wprowadziła nową linię produktów, przeprojektowała swoje opakowania i zatrudniła kilku nowych menedżerów z dala od konkurenta. Chociaż zmiany te nie pojawiają się bezpośrednio w sprawozdaniach finansowych spółki, mogą poprawić przewagę konkurencyjną XYZ na kluczowych rynkach. Z tych powodów inwestorzy mogą obliczyć wartość wewnętrzną akcji po 50 USD za akcję lub o 30 USD więcej niż za to, co obecnie sprzedaje.

W danym momencie nie ma jednej wartości wewnętrznej dla akcji; różnią się one w zależności od inwestora. Wymagany przez inwestora margines bezpieczeństwa, który jest miarą ryzyka równą kwocie, w jakiej cena akcji jest poniżej jego wartości wewnętrznej, określa, która cena akcji jest atrakcyjna dla tego inwestora. W powyższym przykładzie, jeśli wymagany margines bezpieczeństwa dla inwestora wynosi 70%, inwestor rozważałby zakup akcji tylko wtedy, gdyby był w cenie 15 USD lub mniej.

Columbia profesor Benjamin Graham, któremu przypisuje się koncepcję marginesu bezpieczeństwa w 1934 r. wprowadzono koncepcję, że wartość wewnętrzna stada może być obliczona metodycznie. Graham wykazał, że można tego dokonać poprzez analizę aktywów i zysków spółki oraz prognozowanie jej przyszłych zysków. Istnieje jednak wiele sposobów, aby to zrobić, a praktycznie wszystkie metody obliczania wartości wewnętrznej obejmują tworzenie przewidywań, które mogą nie być poprawne lub są pod wpływem nieoczekiwanych czynników.

Dlaczego to ma znaczenie:

Podejścia do wartości wewnętrznej może odróżnić inwestorów wartościowych od inwestorów wzrostowych. Chociaż inwestorzy wzrostowi agresywnie polegają na szacunkach zysków, które mogą być błędne, zbyt wysokie lub w inny sposób niewiarygodne, inwestorzy wartościowi kupują jedynie akcje sprzedawane z dyskontem od ich wartości wewnętrznej, a następnie cierpliwie czekają na realizację wartości godziwej swoich inwestycji. Mimo że oba rodzaje inwestorów muszą zmierzyć się z perspektywą, że ich firmy mogą się załamać, dojrzeć lub stać się tak duże, że utrzymanie historycznych stóp wzrostu jest niemożliwe, większość wartościowych inwestorów kupuje akcje z oczekiwaniem, że cena akcji wzrośnie, aby dopasować się do wartości wewnętrznej firmy, a nie odwrotnie.

Wartość rzeczywista bierze pod uwagę wartość niematerialnych aspektów przedsiębiorstwa. Inwestorzy jednak nigdy nie wiedzą wszystkiego o firmie i nie zawsze potrafią przewidzieć, które czynniki negatywnie wpłyną na akcje. Przedsiębiorstwa, których majątki zdarzają się głównie niematerialnie, takie jak technologia i inne firmy o dużej własności intelektualnej, mogą doświadczyć znacznych różnic między ich wartościami rynkowymi a ich wartościami wewnętrznymi.