Kim są 2% - i czy chcą być opodatkowani więcej?
Transakcje krajowe a VAT - cz. 2 (seria: VAT od podstaw)
Prezydent Obama wygrał reelekcję, domagając się podwyżki podatków od każdego, kto zarabia ponad 200 000 $ rocznie lub każda para zarabiająca ponad 250 000 $ rocznie. Jest nieugięty w tej sprawie - i usilnie dąży do tego w toczących się w Waszyngtonie dyskusjach na temat fiskalnych klifów.
Obama lubi używać wyrażeń takich jak "musimy opodatkować najbogatszych Amerykanów … Ludzie mnie lubią "Demokraci często wskazują na miliarderów takich jak Warren Buffett, imiennik tzw." Reguły bufetowej ", niejasny zestaw propozycji, które ostatecznie mają na celu ustalenie stawek podatkowych, tak aby miliarderzy, którzy większość swoich pieniędzy czerpią z zysków kapitałowych, nie" • płacić wyższą efektywną stawkę podatku niż ich sekretarze.
Czy bogacze chcą być opodatkowani więcej?
Do zażaleń Buffetta o wyższe podatki od bogatszych Amerykanów przyłączyło się ponad 200 osób, które zgłosiły dochody już teraz lub w przeszłości ponad 1 000 000 rocznie. Osoby te, członkowie patriotycznych milionerzy, podpisali petycję do prezydenta (i Kongresu), stwierdzając:
"W kwestii zdrowia fiskalnego naszego narodu i dobrobytu naszych współobywateli prosimy o podwyższenie podatków od dochodów powyżej 1 000 000 USD. Składamy tę prośbę jako lojalni obywatele, którzy teraz lub w przeszłości zarabiali 1 000 000 $ rocznie lub więcej."
Aby spojrzeć na to z innej perspektywy, amerykańskie Biuro ds. Spisu Ludności (Census Bureau) ustala średni dochód gospodarstwa domowego w Stanach Zjednoczonych na 49 445 USD w 2010 roku. Średnia wyniosła 67 530 USD, co wskazuje, że dochody na samym szczycie były na średnim plusie od mediany.
Problem z podnoszeniem podatków od najbogatszych 1/10th 1 proc. Amerykanów jest to, że ich nie ma. Nawet demokraci zdają sobie z tego sprawę, podczas gdy retoryka dotyczyła "milionerów i miliarderów", faktyczna platforma polityczna domagała się podwyżek podatków dla tych, którzy osiągają dochody na poziomie jednej czwartej tej liczby.
Czemu? Ponieważ sondaże mówiły im, że 60 procent Amerykanów poparło podwyżki podatków powyżej poziomu 250 000 USD, ale głosowanie pogorszyło się, gdy przesunąłeś się poniżej tej liczby. 250 000 $ i więcej to punkt zwrotny na krzywej politycznej, maksymalizujący dochody rządowe (pomijając modele analizy dynamicznej) podczas gdy wciąż odpytywania na tyle dobrze, aby nie stracić.
Przejdź do wnętrza, a zobaczysz, że im wyżej idziesz na drabinę dochodów, tym mniej prawdopodobne jest, że będziesz popierał podwyżkę podatków dla tych, którzy zarabiają ponad 250 000 $. Zgodnie z niedawnym badaniem przeprowadzonym przez Langer Research, osoby zarabiające mniej niż 50 000 USD rocznie opowiedziały się za stawką podatkową dla bogatszych Amerykanów o margines 2: 1. Ci, którzy zarabiają ponad 100 000 USD rocznie, nadal poparli podwyżkę podatków, ale niższą marżę: przeciwne 57 do 42 procent. Niestety, ankieta nie złamała respondentów powyżej poziomu 250 000 $ rocznego dochodu - jedyni ludzie z psem w tej walce. Sondaż jednak stwierdza, że Amerykanie są bardziej hojni, jeśli chodzi o inny pieniądze ludzi niż własne.
Kim są 1 procent?
Cóż, istnieje rozróżnienie między dochodami a bogactwem. Michael Jackson miał niesamowity dochód, ale zmarł zerwany. Patrząc na dochody, New York Times opisuje pierwszy 1 procent w innym świetle:
Najwyższy 1% zarobków w danym roku otrzymuje prawie jedną piątą dochodu przed opodatkowaniem w kraju, około dwa razy więcej niż 30 lat temu. Płacą tylko jedną czwartą wszystkich podatków federalnych, zgodnie z Centrum polityki podatkowej. Według danych Rezerwy Federalnej w 2007 r. Stanowiły one około 30 procent podaży filantropijnej. Otrzymali 22 procent swoich dochodów z zysków kapitałowych, w porównaniu z 2 procentami dla wszystkich innych.
Dla kogo głosują?
Republikanie, nic dziwnego. Badanie przeprowadzone przez Gallupa wykazało, że 1% najlepiej zarabiających - w tym przypadku zarabiających 500 000 USD lub więcej, jest bardziej prawdopodobne, że zostaną zarejestrowanymi republikanami niż Demokraci - z dość znacznym marginesem: od 33% do 26%. 41 procent identyfikuje się jako niezależne. Kiedy tylko przechodzisz przez skłonności, 57 procent chudego republikańskiego.
Innymi słowy, Warren Buffett nie wydaje się reprezentatywny dla swoich indywidualnych akcjonariuszy klasy A Berkshire Hathaway.
Spojrzenie na faktyczne zachowanie Buffetta jako przewodniczącego Berkshire Hathaway jest pouczające: podczas gdy Buffett opowiada się za wyższymi podatkami od bogatych, bardzo ostrożnie minimalizuje obciążenia podatkowe swoich bogatych współwłaścicieli Berkshire Hathaway (i niezbyt zamożnych, z tego powodu).
Berkshire Hathaway nie wydawał dywidendy od dziesięcioleci. Wszystkie zyski są reinwestowane w spółkę - co oznacza, że wszystkie zyski są odroczone podatkowo z punktu widzenia akcjonariusza.
Co więcej, sam Berkshire Hathaway nie płacił podatków korporacyjnych w odpowiednim czasie. Wreszcie, Buffet w przeszłości słyszał również, że nie ma sensu przekazywanie pieniędzy na cele charytatywne teraz, gdy ma udowodnioną zdolność do złożenia majątku znacznie szybciej niż rząd. Na dłuższą metę, jak dowodzi Buffett, rząd dużo lepiej zbiera pieniądze w podatkach od nieruchomości, niż zabiera teraz swoje pieniądze.
I prawdopodobnie ma rację, chociaż w ostatnich latach złagodził ten pogląd.
Co o zamożnej Europie?
Czego możemy się nauczyć z Europy? Cóż, możemy spojrzeć na doświadczenia Francji, która ostatnio przeszła ogromny wzrost podatków na bogatych.
The New York Times Niedawno opublikowałem artykuł stwierdzający, że w rzeczywistości bogaci są w Europie chciał płacić wyższe podatki. Ale wczesne wskazania to bogaci ludzie, którzy nie rozmawiają z New York Times nie kupuj argumentu. Rzeczywiście, głosują nogami - przechodzą do jurysdykcji o bardziej przyjaznych stawkach podatkowych. The London Telegraph donosi, że efekt "płynięcia" bogactwa uciekającego z francuskich stawek podatkowych w konfiskacie jest epidemiczny:
Raport na początku tego roku przez londyńskich agentów nieruchomości pokazał także, że najbogatsi ludzie Francji udawali się do Wielkiej Brytanii, aby uniknąć nowych wyższych podatków.
Zapytania z bogatych francuskich domów dla londyńskich domów o wartości ponad pięciu milionów funtów wzrosły o 30 procent w pierwszych trzech miesiącach tego roku, pokazują statystyki brytyjskich agencji nieruchomości. Zainteresowanie domami o wartości od jednego do pięciu milionów wzrosło o 11 procent.
Tymczasem liczba domów z paryskim milionem euro na rynku wzrosła ponad dwukrotnie w porównaniu z rokiem poprzednim, zauważa Codzienna poczta.
Ale co z Amerykanami? Rzeczywiste dane wyborcze milionerów są skąpe, ale wśród umiarkowanie zamożnych Amerykanów (dochody przekraczające 75 000 USD) trzy czwarte uważa, że osoby uboższe są zbytnio zależne od pomocy rządowej - liczba ta wzrosła o dziesięć punktów w ciągu ostatniej dekady.
Aby uzyskać dodatkowe informacje dotyczące Fiscal Cliff, zobacz infografikę Investmentmatome's What Is the Fiscal Cliff.
Zrzeczenie się:Poglądy i zalecenia w tym utworze są przechowywane przez samego autora i niekoniecznie odzwierciedlają opinie Investmentmatome.
Kredyt na zdjęcie: Wykres kołowy podatku od Shutterstock
