Prof Hoo's Practical Economist, przewodnik po wyborze prezydenta: Zapomnij o problemach

Gdy zbliża się sezon debaty prezydenckiej, zaniepokojony obywatel często zada sobie pytanie: jak wybrać prezydenta. Oto sekret:

Zapomnij o problemach.

Tak, tak, ta rada jest sprzeczna z każdym pobożnym komentarzem na temat tego, na czym powinna polegać demokracja i głosowanie. Jednak stosy i stos społecznych dowodów naukowych sugerują, że jeśli chodzi o zrozumienie problemów, my, ludzie, nie mamy szans.

Ekonomiści behawioralni i psychologowie zidentyfikowali dziesiątki typowych błędów i skrótów mentalnych, które osłabiają naszą zdolność do racjonalnej oceny zalet każdej określonej polityki. Na przykład, stronniczość potwierdzająca to stwierdzenie, że mamy skłonność wierzyć w dowody, które potwierdzają nasze uprzedzenia i odrzucamy dowody, które są sprzeczne z nimi. Wielu konserwatystów zazwyczaj odrzuca naukę o zmianach klimatu i nauce o ewolucji, nie dlatego, że są oni przeciwnikami nauki, ale dlatego, że są predestynowani do tego, by przeciwstawiać się uciążliwym regulacjom i popierać system moralny, który towarzyszy światopoglądowi religijnemu. W ten sam sposób liberałowie równie chętnie odrzucają naukowe dowody, gdy nauka idzie przeciwko ich poparciu dla żywności ekologicznej lub ich obawom o bezpieczeństwo szczepionek dla dzieci.

Podobnie, podstawowy błąd atrybucji powoduje, że ignorujemy, w jaki sposób środowisko osoby kształtuje jej decyzje; zamiast tego nadmiernie przypisujemy sukcesy lub niepowodzenia danej osobie, a nie jej otoczeniu. Na przykład, ekonomiści w większości zgadzają się, że prezydenci mają stosunkowo niewielki wpływ na tworzenie miejsc pracy i wzrost gospodarczy w krótkim okresie - oba są w dużej mierze zdeterminowane przez akty Kongresu, historię i szersze otoczenie gospodarcze, a jednak mamy tendencję do przypisywania sukcesy gospodarcze lub porażki umiejętności osób, które w tym czasie zajmują urząd.

Można by pomyśleć, że powinniśmy tylko kształcić ludzi i korygować te błędy - ja kiedyś - ale dowody wskazują, że eksperci często wykazują większe uprzedzenia niż eksperci, a nawet prosty akt korygowania błędnego przekonania, często czyni to nieporozumienie silniejszym. W ostatnim eksperymencie ludzie dali dowód, że coś, w co wierzyli, jest błędnym przekonaniem - np. że Obama jest muzułmaninem lub te szczepienia wywołują autyzm - uznają zasadność dowodów, ale tydzień później, po tym, jak szczegóły dotyczące korekty zostaną zapomniane, będą bardziej przekonani o swoich pierwotnych fałszywych przekonaniach.

Co więcej, z doświadczenia osobistego wynika, że ​​większa wiedza często przynosi mniej jasności, a nie więcej problemów. Jako były ekonomista energetyczny Białego Domu, pewnie wiem tyle samo o tajemniczych szczegółach regulacji gospodarki paliwowej i polityki etanolowej w USA, co prawie każdy. A jednak, po spędzeniu wielu lat na studiach z zakresu ekonomii i inżynierii oraz niezliczonych godzin zanurzonych w tysiącach stron przepisów i regulacji, wciąż czuję się niedostatecznie poinformowany, by w sposób definitywny ocenić zalety większości wniosków, nawet w tej wąskiej dziedzinie. Wydaje mi się szalone, że ci z wykształceniem NY Times czują się kwalifikowani do drugiej gościnnej polityki USA w Izraelu.

Co ważniejsze, nawet jeśli uda nam się przyspieszyć wszystkie głosowania we wszystkich kwestiach, ekonomiści sądzą, że byłoby to marnotrawstwem i ogromną nieefektywnością. Ankieterzy i statystycy wiedzą, że nie ma potrzeby zbierania opinii każdego Amerykanina, gdy zrobi to mniejsza reprezentatywna próba. Po co oczekiwać, że 300 milionów Amerykanów spędzić lata prawidłowo, ucząc się wszystkich niuansów każdej polityki, kiedy możemy zatrudnić ekspertów, aby to zrobić. Nie wszyscy chodzą do szkoły medycznej, aby podejmować decyzje zdrowotne, ufamy, że nasi lekarze to robią. Dlaczego mielibyśmy mieć poczucie, że możemy zgadywać naszych przedstawicieli na temat wycofania wojsk w Afganistanie lub umów o wolnym handlu z Koreą Południową?

Więc jaka jest alternatywa? Biorąc pod uwagę trudności ze znalezieniem życzliwego dyktatora, należy znaleźć dobry sposób na wybór przywódców. Moja odpowiedź opiera się na innych dowodach psychologicznych, które pokazują, że są pewne rzeczy, w których ludzie są względnie dobrzy: ocenianie czyjegoś charakteru.

Badania pokazują, że z zaledwie kilku cienkich warstw obserwacji możemy często dokładnie ocenić atrybuty, takie jak zdolność osoby do nauczania, osobowość, status związku lub wiarygodność. Analizy debat prezydenckich po grze często poddają się dyskusji o tikach nerwowych, spoconych brwiach, słownych wykrętach, niezręcznych pocałunkach, uśmiechach zadowolonych z siebie lub pewnych siebie zachowaniach. Eksperci często potępiają te spekulacje jako niekonsekwentne, żądając zamiast tego, aby wyborcy skupili się na kwestiach. Ale być może te wskazówki są dokładnie tym, czego powinniśmy szukać. Ewolucja sprawiła, że ​​ludzie naprawdę dobrze ocenili, czy możemy zaufać temu obcemu z sąsiedniego plemienia; ewolucja zasadniczo nie została wybrana ze względu na zdolność analizowania polityki gospodarczej lub relacji geopolitycznych.

Przestań więc udawać, że sprawy mają znaczenie i że je rozumiesz. Ty nie. Zamiast tego, spróbuj zobaczyć polityka, kim jest, najlepiej spotkaj się z politykiem osobiście - nawet uścisk dłoni przekazuje mnóstwo informacji. Głosuj, nie na podstawie problemu; zamiast tego głosuj na postać, głosuj na wartości, głosuj na osobę, której najbardziej ufasz.